27.bölüm

104 17 30
                                    


Yazardan

Genç kız yalnız kalmak için dışarı çıkmıştı . Biraz kafa dinlemek onunda hakkıydı . Hare hanım sevgilisiyle yukarı da keyfine bakarken o içeride bazı öküzlerle kavga etmekten sıkılmıştı .

" Aptal , gerizekalı çocuk" Kendi kendine konuşurken arkadan gelen sesle yerinden zıpladı .

" Kulağım çınlıyor gibi, hakaret mi işitiyorum!" Emir rahat bir tavırla Cansu'nun yanına adımladı .

Cansu dibinde biten çocukla homurdandı . " İti an çomağı hazırla" dedi sesli bir şekilde, Emir alınmak yerine güldü .

" Seni çok mu kızdırdım ?" Emir her ne kadar gülerek sorsa da ciddiydi .

" Sen kimsin ki sana kızıyım !" Derken bile sesi son derece kızgın çıkıyordu .

Galiba fazlasıyla kızdırmıştı . " Özür dilerim fazla ileri gittim " dedi kızın şaşkın bakışlarının altında .

" Sen kibarlık nedir bilir miydin?" Cansu gerçekten de şaşırmıştı . Hayır ! Herkes özür dileyebilirdi . Sorun Emir denen bu hödüğün özür dilemesiydi .

" Kırdığım gibi toparlamakta benim görevim Cansu hanım " Cansu diyecek bir şey bulamadı . Emir'in gözlerine öylece baktı .
Nedense onunla her konuştuğunda yada onu her gördüğünde kalbinin bir köşesi kuş gibi ötüyordu .

" Kırılan şeyler eskisi gibi olmuyor!" Emir'in gözlerine bakarak kurduğu cümle çocukta yutkunma hissiyatı oluşturdu .

" Ya denersek ?" Cansu tek bir yanıt verdi .

" Dene " dedi ve arkasını döndü gitmek için, ileriye attığı adımı öylece kaldı .
Çünkü Emir kolundan tutup kendine çekti onu ve vücutları tek beden oldu .

Cansu onu çekmesine mi şaşırsın yoksa tek vücut olmalarına mı şaşırsın karar veremedi . Çocuktan gelen güzel koku ise aklını tamamen karıştırıyordu .

" N-ne yapıyorsun sen ?" Kekelemesi Emir'in hoşuna gidip dudaklarının kıvrılmasını sağladı .

" Ne yapıyorum?" Sorusuna soruyla karşılık vermesi Cansu'yu sinirlendirdi .

Kendine gelince kollarının arasından debelendi . " Bıraksana be !" Diye çirkefliğe başvurdu .

Emir bırakmak yerine daha da kendine çekince " Bu yaptığın -" devamını getirmesine izin vermedi Emir.

" Evet ?" Çocuğun tek kaşı kalkmış cevap bekliyordu .

Cansu diyecek bir şey bulamadı . Sonra ise " Haneye taciz oluyor" dedi .

Emir tüm dişleri gözükecek şekilde güldü . Gülünce kısılan gözlerini izledi cansu , fazla baktığını hissedince gözlerini kaçırdı .

" Haneye mi ?" Gülüşlerinin arasından sorduğu soru Cansu'yu utandırdı .

" Kapat çeneni! Ve bırak beni artık " derken bir yandan da kurtulmaya çalıştı .

Emir yüzlerini eşitlemek için eğilmek zorunda kaldı .

" Ya bırakmak istemiyorsam" Cansu hareket etmeyi kesti .

" Neden ?" Sesi fısıltılı bir tonda çıktı . Biraz da isyankar bir tınıya sahipti .

" Bende bilmiyorum. Emin ol öğrendiğim zaman ilk sen bileceksin " diyerek kızı serbest bırakıp ondan iki adım uzaklaştı .

Cansu transtan çıkmış gibi sirkelendi . Eski haline dönmesi zor olmadı . Kaşlarını çattı ve karşısında duran adama parmağını sallayıp konuştu .

Sedefli Çocuk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin