"ေဖေဖအခု လိုမ်ိဳးထြက္မသြားပါနဲ႕ေနာ္
အီး.... ဟီး....သား ေတာင္းပန္ပါတယ္
သားကိုမထားခဲ့ပါနဲ႕.... ဘထြန္း သားေဖေဖကိုေခၚေပးပါ"
မ်က္ရည္က်ကာ ငိုေႂကြးေနေသာ ေျမးျဖစ္သူကိုဖက္ကာႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး ေသဆုံးသြားတဲ့တူျဖစ္သူကိုၾကည့္ရင္း သြားႏွင့္ေတာ့ေမာင္ေဇာ္ေရလို႔သာ စိတ္ထဲကေနေျပာလိုက္မိသည္။
သတိုးေမာင္သည္ ေဇာ့္ကိုမေက်နပ္ေသာ္လည္း
အခုလိုကိုယ့္ေရွ႕မွာ အသက္ထြက္တာျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
လူ႕ဘဝခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ့မွာေသခ်ာ
ေနသည့္လူတစ္ေယာက္ကို ရွင္သန္ေနဆဲ
ကိုယ္ကခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကိုဘာလို႔မေျပာလိုက္နိုင္တာလဲေတြးၿပီး
ေနာင္တရစိတ္ဝင္မိသည္။
ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းက
ထိုလူေသဆုံးသြားမွ အေရးပါမွန္းလက္ခံမိေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီျဖစ္သည္။
"ဦးေလးထြန္း နာေရးကိစၥ စီစဥ္ရေအာင္"
"ဦးထြန္း နာမႈကူညီေရးအသင္းကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္မယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ ဦးထြန္း"
ဦးေလးထြန္းအခန္းထဲကေနထြက္သြားသည္မွေဇာ္ရင္ဘက္ေပၚေမွာက္ကာ
ငိုေနေသာၾကင္နာထိုက္ကို ပုခုံးမွကိုင္ကာဆြဲထူလိုက္သည္။
"ေကာင္ေလး သြားတဲ့လူကသြားၿပီ
အတတ္နိုင္ဆုံး စိတ္ထိမ္းပါ
အသက္ထြက္သြားေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ကရွိေသးတယ္ ေနာက္ဆန္ငင္ေအာင္မလုပ္ရဘူး"
"ဦးေျပာသလိုဆို သားေဖေဖအနားမွာရွိ ေသးတာေပါ့ေနာ္ ဟင့္ . . . . အဲ့ဒါဆိုမငိုေတာ့ဘူး"
"မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္ ခဏေနလူႀကီးေတြလာလိမ့္မယ္"
" ဟုတ္
ေျပာစကားေတာ့နားေထာင္တာဘဲေတြးမိကာၾကင္နာထိုက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
ငိုေတာ့မငို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရွိုက္ကာ အံက်ိတ္ထားၿပီးမငိုေအာင္ အားတင္းေနပုံေလးက
ကိုယ့္မ်က္လုံးထဲမွာကေလးပုံစံေလးျဖစ္လို႔ေနသည္။
"ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ ေဖေဖ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားေလးတစ္ခြန္း ေျပာမေပးတာလဲဗ်ာ"
YOU ARE READING
အချစ်၏အဓိပ္ပါယ် (ongoing)
FantasíaMarried Life အမျိုးအစားဖြစ်ပါတယ် ဦးရယ် ကိုကိုရယ် ကလေးရယ် Married Life အမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္ ဦးရယ္ ကိုကိုရယ္ ကေလးရယ္
