Ep_6 (uni)

540 22 1
                                    

အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ လုံးဝအိပ်လို့
မပျော်တာကြောင့် သတိုးမောင်သည်
babyကိုကျော်ကာ အမုန်းကို အုပ်မိုး
ထားလိုက်သည်။ အိပ်ပျော်ကာစ ဖြစ်ပုံရသည့်အမုန်းက ချက်ခြင်းနိုးလာကာ လူကို
စူးစမ်းသလို ကြည့်လာ၏။

"မအိပ်သေးဘူးလား အမောင်"

"အွမ်း အမောင် အိပ်လို့မပျော်ဘူး
ကခုန်နေကြတဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့
ပုံရိပ်တွေပဲ မြင်နေလို့"

အမောင်က အမုန်းကို အုပ်မိုးထားတာဆိုတော့ အမောင် ဘာကိုဆိုလိုမှန်းသိလိုက်သည်။
ဘာကိုဆိုလိုမှန်းသိပေမဲ့ ဖျားနေသည့်
ကလေးကို ဘေးမှာထားပြီးတော့ အမောင့်
အလိုကို မလိုက်နိုင်ပါ။

"အိပ်တော့ အမောင်ရာ"

အွမ်း...ပြွတ်စ်....ပြွတ်စ်....

အမောင့် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကိုလက်နဲ့
တွန်းဖယ်၍ ငြင်းမိပေမဲ့ အမောင်က ကိုယ့်ရဲ့
နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလာသည်။အမောင့်မျက်နှာကိုရအောင်ရှောင်ကာ အမောင် အုပ်မိုးထားတဲ့
နေရာကနေ လွတ်ဖို့ အတင်းရုန်းနေမိသည်။ အိပ်မောကျနေသည့် ကလေးကို နိုးမသွားစေဖို့ အသံကိုခပ်တိုးတိုး ပြောရသည်။

"!ဖယ် အမောင် အမုန်းမကြိုက်ဘူး
အမုန်း စိတ်မပါဘဲ ဇွတ်အတင်းလာ
မလုပ်နဲ့ကွာ "

သတိုးမောင်သည် အတင်းရုန်းထနေတဲ့
အမုန်းကို အပေါ်ကနေဖိထားလိုက်သည်။
အမုန်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုယ့်လက်နှစ်ဖက်နဲ့
ဖိထားပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးကိုပါ
ရုန်းမရအောင် ကိုယ့်ခြေထောက်နဲ့ဖိထား
လိုက်သည်။

"!အမောင် အမုန်း မကြိုက်ဘူး ပြောနေတယ်
ခုလိုတွေလုပ်နေရအောင်
အမောင်က အထန်ကောင်လား"

"!ဘာပြောတယ် အမုန်း အမောင်က
အထန်ကောင် ဟုတ်လား အမောင့်
ဒုက္ခကို ကြည့်ကွာ"

ကိုယ်ပြောသည့်အဓိပ္ပါယ်နားမလည်သည့်
အမုန်းကို ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲ အမုန်းရဲ့
လက်ကိုကိုင်ကာ ညဝတ်ဘောင်းဘီထဲ
သွင်းလိုက်သည်။  အခြေနေဆိုးနေတဲ့
ကိုယ့်ကောင်ကြီးကို ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

အချစ်၏အဓိပ္ပါယ် (ongoing)Where stories live. Discover now