GİZ | Texting

0.8

sınırı geçmişizzz??

sınır: 35 oy 30 yorum. spam yorum atmazsanız sevinirimm<3

keyifli okumalar!!

-

Pazartesi olduğunda her zamanki gibi erken kalkmıştım. Bugün Ediz'le okulda ne yapacağım hakkında pek bir fikrim yoktu, onunla hiç vakit geçirmemiştim de zaten. O bana bir şey demezse ben ona asla bir şey demezdim.

Yani okulda benimle konuşmazsa bende onunla konuşmazdım. Çantamı hazırlayıp üzerimi değiştirdim ve aşağı kata indim. Mutfakta bi şeyler atıştırırken mutfağa babam girdi. "Günaydın kızım."

"Günaydın baba." dedim ağzımdaki lokmayı yutup. "Hayırdır? Geç kalmışsın."

"Bugün işleri oğluma devredeyim dedim, tembellik yaptım diyelim," diyerek güldü. Bende gülümsedim. "Bırakayım mı okula seni?"

"Yok baba ben taksiyle giderim, sağ ol." dedim. "Boşuna yormayayım seni."

"Olur mu öyle şey?" diye sordu babam. "Ben bırakırım kızımı."

"Baba gerçekten seni yormayayım. Yakın ki okul hem."

"Olsun kızım nolcak? Doğum gününde arabanı vereceğim merak etme, annen laf etmez o zaman." dedi babam.

Daha sonra beraber evden çıktık ve babam garaja gitti arabayı çıkartmak için. Bende bahçe kapısında babamı beklerken bu sefer bahçe kapısının önünde bir araba durdu.

Tanıdık arabayı görünce kaşlarım çatıldı. Ediz'in burada ne işi vardı?

Hızlı adımlarla bahçeden çıkıp Ediz'in arabasına doğru ilerledim. O da beni görmüş olmalı ki camı indirdi. "Burada ne işin var?" diye sordum.

Dirseğini direksiyona yasladı ve güneş gözlüğünü saçlarına doğru kaldırarak kafasında sabitleyip bana baktı. "Sevgilimi almaya geldim? Ayrıca günaydın falan yok mu bana?"

Göz devirip elimle gitmesini işaret ettim. "Babam görmeden kaybol buradan."

"Ne olacak? Bir sohbet ederiz babanla da, sevgilini bilmesi iyi olmaz mı?" dedi eğlenen bir surat ifadesiyle.

"İstemiyorum," dedim katı bir sesle. "Şimdi git, okula babamla gideceğim zaten."

Arabayı çalıştırıp ilerlerken gidecek sandım, oysa ki yol kenarına park edip arabasından indi ve yanıma adımladı. Arkama bakıp babamı kontrol ettim, daha garajdan çıkmamıştı. Ediz bana yaklaşmadan ben ona yaklaştım ve "Lan gitsene!" diye konuştum. "Seninle gelmek istemiyorum, tek başına git Ediz."

"Tamam tek başına gidersin sende babanla, yine de babanı görmek istiyorum." dedi.

"Ne alaka, ne alaka?" dedim ters bir sesle, sinirlenmeye başlarken. "Babamı ne yapacaksın oğlum? Git işine ya."

Sırıttı ve "Baban değil mi? Tanışamaz mıyım?" diye sordu.

Ben cevap veremeden bahçe kapısı açıldı ve babam arabasıyla dışarı çıktı. Camını indirip bana seslenecekken yanımdaki Ediz'i gördü ve "Ediz?" diye sordu tedirgin bir ifadeyle, onu görmeyi beklemiyor gibiydi. "Hayırdır?"

"Selam Murat abi," dedi Ediz elini kaldırıp selam vererek, nereden tanıştıklarına anlam verememiştim. "Nasılsın?"

"İyiyim," babamın gözleri hala tedirgindi, bana baktı, ardından tekrar Ediz'e döndü. "Bir şey mi oldu oğlum?"

"Gizem'le aynı okuldayız da, bugün söz vermiştim onu götüreceğime." dedi Ediz. Ben karşı çıkamadan ise devam etti. "Seni yormayalım biz Murat abi, işin gücün vardır. Ben götürürüm Gizem'i."