"Bu anlaşmanın tek taraflı olacağını düşünmemiştin öyle değil mi?" diye sordu.
"Alt tarafı bir ödev. Anlaşma bile değil!" diye yakındım istemsizce. "Tek başıma yapabilsem yapardım zaten."
"İşte sorun da burada zaten. Tek başına yapamazsın."
Sıkıntıy...
dun atamadigim icin kusura bakmayin bebeklerim, bolumun birazini yazmistim ama sonra cok uykum geldi ve uyumusum:(
oy ve yorumlarınızı bekliyoruuumm <3
sınır: 20 oy (basarabiliriz!!)
-
Ertesi gün sabah erkenden kalktım, o kadar erken kalkmıştım ki başım ağrıyordu ve uykumu alamamıştım. Ama akşam Esila'ya söz vermiştim ve muhtemelen eve gelince çalışamayacaktım.
Saat neredeyse akşam 5'e geliyordu. Saat 4'den beri çalıştığımı düşünürsek... 13 saat, sikeyim. Verdiğim araları sayarsak 12 saate yakındı. İlk kez bu kadar fazla çalışmıştım ve sırtım kopacaktı.
Ayrıca fazlasıyla acıkmıştım. Sandalyemden kalkıp mutfağa gidip bi şeyler atıştıracakken odama Esila'nın dalmasıyla bu fikrim çabucak gitti. "Hala hazırlanmadın mı sen?!"
"Ne?" diye sorduğumda göz devirdi ve bileğimden tutarak beni sürüklemeye başladı. "Sana verdiğim kıyafetleri giyeceksin tamam mı? İki saat senin kıyafet bulmanı bekleyemem."
"Allah Allah. Gören de geç kaldık sanacak." dedim göz devirerek.
"Saat 7'de buluşacağız Gizem!"
"Saat daha beş!"
"Hazırlanmak için az bile!"
Neresi azdı? Makyaj sürsen max yarım saat, kıyafet giymek de beş dakikaydı. Ha diyelim ki saçını da yaptın, hadi ona da on beş dakika desek en fazla bir saatti.
Yine de cevap vermedim ve bana vereceği kıyafetleri seçmesini izledim. Üzerim için beyaz bir kazak, altım içinse hafif koyu bej rengi bir etek vermişti. Beyaz tozluk da çıkartıp verdi ve "Beyaz botlarını giyeceksin." dedi. Ona cevap vermezken bordo rengi bir çanta da uzatıp "Buna da eşyalarını koyarsın." dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(temsili)
Verdiklerini beğenmiştim, Esila güzel kombin tasarlıyordu. İstanbul - her ne kadar ocak ayında olsak da- soğuk değildi, sadece esiyordu. Muhtemelen akşam serinliği de olacaktı bu yüzden kazak beni üşütmezdi ama etek için aynı şeyi söyleyemeyecektim. Neyse, ona da katlanırdım artık.
"Git makyajını yap sen." dediğinde kafamla onu onaylayıp odama geçtim. İlk başta çantamın içine cüzdanımı, kulaklığımı ve telefonumu koydum. Ardından odamdaki makyaj masama geçerek makyajımı yapmaya başladım.
Sabahlamak yüzünden oluşan göz altlarımı kapattıktan sonra fondöten sürmeye gerek duymadan yanaklarıma hafiften allık sürdüm ve gözlerime de kahverengi bir göz makyajı yaptım. Çoğu kişi kahverengi göz makyajının yeşil göze yakıştığını söylese de bence öyle değildi, kahverengi göz makyajı kahverengi göze yakışırdı.
Daha sonra dudaklarımı nemlendirip kenarlarını kahve tonlarındaki dudak kalemimle geçip dudağıma da yine aynı tonlarda ruj sürdüm. En son ise üzerine gloss sürdüğümde hazırdım. Gitmek falan istemiyordum ama iyi gelecek gibiydi, yüzümü görmek moralimi düzeltmişti.
