Çok heyecanliydik cunku gecen seneden beri montunu cok sevdigimiz Tunahan icin harika bir dogum gunu planimiz vardi.
Ona kahverengi (turuncu) bir canta alacaktik. Montuyla nerdeyse ayniydi ve bu cok komikti.
Aylardir erteleye erteleye son gunlere gelmistik. Tadi baskada bas basa doner yerken aklimiza birden Tunahan'ı da cagirma fikri geldi. Yanimizdaki bos sandalyeye bakip bakip orada 3. Agamız Tunahan'ın oldugunu hayal edip durduk.
Sansimizada son iki ders bostu. Cemreyle git git bitmeyen yolda surekli Tunahan'ı nasil davet edecegimizi hayal ettik. Cemre bir grup acmami, profilede ucumuzun farkli meyvelerle fotografimizi shoplamami onermisti. Duraga vardigimizda yanimiza bir teyze oturdu. Biz Portakal ve mandalinadan baska turuncu meyve var mi diye sorgularken teyze bize "var,limon." Diyince ikimizde mal gibi kaldik ve sustuk.
Eve gidince "Turunçgiller." Diye bir grup actim ve harika bir pp yaptim. Teyzeden esinlenerek Tunahan'ın çantasını limona shopladım.
Tunahan grubu gordugunde gulsede davetimizi kabul etmedi. 2 saat boyunca yalvardik.
"Bak bedava beles para odemeyeceksin."
"Maydonoz doner gibi uzak degil cok yakin."
"Montunuda giy biz tasiriz."
Gibi isyanlar sonucu Tunahan'ı gelmeye ikna etsekte fotograf cekinmeye ikna edememistik.
"Bak yuzunu gostermeyecegiz sadece elini."
"Boyle bir sey ilk defa yasaniyor anisi olmasin mi?"
Gibi ikinci isyanlar sonucu onun telefonundan olmak sartiyla izni aldik. Cok heyecanli ve mutluyduk.
Okulda oglene kadar nerdeyse hic konusmadik cunku biktirmak istemedik. Oglen bir anda hadi kalk Tunahan dedik ve ayaklandik fakat Tunahan isteksiz gorunuyordu. Agir agir adimlarla on saatte kalkti ve yanimiza geldi. Sıra olmasindan korksamda onu yormamak icin pek kosmadik.
Yol boyunca yanimizda Tunahan'ın oldugu bilinciyle gulduk. Kafami ceviriyorum Tunahan var,Cemre kafasini ceviriyor gene Tunahan var. Bana bakiyor guluyor falan bayagi zorlu ama keyifli bir yolculuktu.
Geldigimizde planladigimiz gibi iceride oturup keyif yapamadik cunku Tunahan alin gelin dedi ve bizi disarida beklemeye basladi. Biz biraz bekledikten sonra zurnalari aldik ve disari ciktik. Cemre disari cikar cikmaz Tunahan'ı gormus olacak ki gulme krizine girdi. İki elindede bir zurna ila Tunahan'a dogru yurumek pekte ciddi bir is degil sonucta.
Gidip sahilde deniz manzarali bir banka oturduk. Ben Tunahan'ın yerinde olsam cok sevinirdim ama koç burcu iste bayik bayikti.
Yerken çok sohbet edemedik çünkü hem karsilikli oturmuyorduk yan yanaydik hem de yemek yiyorduk yani agzimiz dolu nasil konusalim.
Yemegimizin sonuna dogru biraz cenemiz acildi ve grup hakkinda falan konustuk. Hediye hakkinda konustuk. Canli alsak bakabilir misin dedik hayir dedi. Balik bile bakamazmis tembel.
Birde soylemeyi unuttum. Tadi baskanin ismine ima yapip durdu cok komikti.
Telefonunu almayi unutmus (bilerek almadi) o yuzden resim cekinemedik.
Dönüş yolunda "neden buradan cikmiyoruz" diyerek bizi aydinlatti ve kestirmeyi çözdük. Mutlu olup olmadigini sorup durdum, evet dedi ama bilmiyorum.
Sonra şoka girip caklit ister misin dedik istemem dedi. O üşengeç kisiligine ragmen bizimle sira bekledi. Dondurma dolabinin onune geldigimizde icinden buz alip Tunahan'a emanet ettik. Tam gofretimi alip arkami dondugumde Tunahanla goz goze geldik.
"Eridi bu amina koyayim." Dedigi zaman gulmemi tutamadim. Cemre duymamis maalesef ama sonradan soyledigimde guldu.
Tam kapidan cikarken Tunahan'ın elindeki erimis buzu gorunce gene güldük. Akşam gidip turunçgiller grubunda biraz sohbet ettik ve asıl planimiz hakkinda konustuk.
Çok kati kurallar (Yapmazsan ölersin)
-Tunahan demek yasak
-Tunahan iyi ki doğdun demek yasak
-Fotograf cekmek yasak
-Konfeti yasak
-Günaydın demek yasak
-Okulda olmaz okuldan 31 metre ötede
-Çok gizli kimsenin göremeyeceği bir köşede
-Doğum günü şarkısı açmak yok
-İyiki doğdun demek yok
-Doğum günü hakkında en ufak bir laf yok
Bu kuralları görünce biraz yuh amk dedik çünkü hiç böyle hayal etmemiştik. Konfetti,şarkı falan planlamistik.
Cemre hayallerimizdeki çantayı almaya gidince çantanın bok gibi olduğunu görmüş ve hemen yeni seçenekler aramış. Toyzzshopa gidip turuncu peluşlara bakmış.
Bir tavuk ve ayıcık bulmuş ama tavuk bütçemizi çok aşıyormuş bu yüzden ayıcığı seçip bana atmış.
Tabiki ben o ara ne yapıyordum hatırlamıyorum yemek falan yiyodum herhalde. Bi baktim telefona Zeynepten falan cevapsiz arama var dedim Zeynep ne alaka
Hemen Cemre'ye cevap yazdım ama o beni aradı. İlk aradiginda acamadim, odama gidip ikincide actigimda "Neden acmiyorsun?!" Azari yedim bir tik.
Sonunda ayıyı almaya karar verdik. Hatta isim bile seçtik. Hazır misiniz?
1
2
3
EYCEHANNN!!!!
Evetttt Eycehan'ımız canımız ayımız Tunahan'a gidecekti.
Büyük gün
Sabah tüm o abuk subuk kuralları kabul etmiş şekilde uyandım. Hazırlanıp aşagı indikten sonra servis beklerken mesajlara baktım. Tunahan bir şeyler yazmış ama Cemosum internetsiz oldugu icin gormemis. Tunahan'a cevap yazıp servise bindim.
Şarkı dinleyerek okul yollarından geçtikten sonra tam okula yaklaşmışken buluşma yerimiz olan parka çevirdim kafamı. Gördüğüm manzara ile patlamamak için zor durdum. Cemre kurbanlık koyun gibi yanında kocaman paketle bankta oturuyordu.
Hemen servisten inip koştur koştur onun yanına gittim. Biraz selfie falan çektikten sonra asıl baş kahramanımızı gördük.
Tunahan.
Gelişi o kadar komikti ki (normal yürüyordu) gülme krizine girdik. Ağır ağır, yavaş yavaş sırıtarak yanimiza geldi. Gelin suraya gidelim diye bizi dahada uzaga cekti. Tamda o sirada kurallari cigneyerek iyiki dogdun Tunahan sarkisi actik. Allahtan kacip gitmedi.
Hediyesini verirkende güldük biraz. Paketi açtıktan sonra güldü ve sırıttı. Cok buyuk bir tepki vermedi ama beklentimiz yuksek degildi zaten. İsmini soyledik, kenara atmamasi konusunda tembihledik ve beraber okula girdik.
Bu arada Eycahanda artik bir insan ve instagrami var. İnstagramdan takiplesip yazarsaniz size yürüyebilir. Eycehanin hizli zamanlari.
Bu kadardi öptüm😘😘😘
