" පොඩි මහත්තයා වේලපහම ඇවිල්ලා "
ඉස්සරහ මිදුලේ මල් පැල වලට සාත්තු කර කර හිටපු ප්‍රේමසිරි අංකල් ඇහුවේ ... මම ඉන්ටර්ලොක් ගල් අල්ලපු පාර දිගේ ඉස්සරහ එනවා දැකලා...
" ඔව් මාමේ... අද උදේම ආවා...තාත්තා ගෙදර ද ?"
" නෑ ...ලොකු මහත්තයා උදේම කොහෙද ගියා ..."
" හ්ම් "
හෙමීට එයාට හිනාවක් දෙන ගමන් අපේ වත්තේ කොනට වෙන්න තියෙන උස ඇහැල මල් ගහ දිහා බලාගෙන එයාට හිනාවක් දෙන ගමන් විසාල ගෙදර දොරත් ඇරෙගෙන ඇතුලට ගියේ හෙමින්ම කාමරේට යන්න හිතාගෙන...
" මොන උත්තක්ද...යකො !!!.... "
දොර ඇරියා විතරයි මහවැලිය ගැලුවා වගේ කොහෙන්දෝ මන්දා ආව ජල පහරකින් මාව උඩ ඉදන් නෑවුනේ තියෙන ඔක්කොම වාග් මාලාව මගෙ ඔලුවට ඇවිල්ලා කටට එද්දී ...
" හත්තික්කෙ පොඩි අයියා..."
නෙතූ වතුර භාජනෙත් බිම දාල කටට අත් දෙකම තියාගෙන මගෙ දිහා ඇස් ලොකුකරන් බලන් හිටියේ ...
" මොකක්ද ඔඉ කරන්නේ...බලනවා...ඉතිං ...මෝඩී.."
පොඩි එකිට බනිද්දි ඒකි හොරෙන් හිනාවෙවී..
" මම හිතුවේ මෙත්සද කියලා..."
" ආහ්...එ නසරානියත් අද මෙහෙද ? "
" ඈ...ගේ ඇතුලට සුනාමියක් ආවද ? "
මම දිහා බල බල හිනාවෙවී, පඩිපෙල බැහැගෙන ආවේ අයියා.
" යොහ් !! මිහී ! හිනාවෙන්න එපා...මෙ මේකි තමා...ඇයි අප්පා ... බලනවා ඉතිං ...ඔක්කොම තෙත් උනානේ..දැං තමුසෙම හෝදලා දෙනවා ඇදුම.."
" ඒව්...කෑනුගහ ඉන්නවකො පොඩී...හෝදලා දෙන්නං... ඉතිං ... කො දෙනවා ඉතිං ඕක ගලෝලා..."
කියලා පොඩි එකී මගේ ෂර්ට් එකේ බට්න් දිහාවට අත දික් කලේ ගලවන්නම හිතාගෙන, වෙද්දි මම ඇස් ලොකු කරන් මගෙ අත් දෙක පපුවට තියාගත්තේ අයියා වගේම නෙතුත් බඩ අල්ලන් හිනාවෙන ගමන්...
" දැක්කද .. දැක්කද මිහී..මේකිත් දැං ගානට හැදිලා... "
" ඉතිං මට දැං දාසයක් නේ...කො දෙනවා ඕක ගලෝලා...මට වැඩ තියෙනවා තව..."
YOU ARE READING
💜️💚 ගිම්හාන තුහින ❤️💚 ( Taekook /Yizhan)
Fanfiction" ආකාශ් දෙනුවන් විජේවර්ධන " එලඹෙන 24 වන සදු දින තම පෙම්වතිය ඝාතනය කිරීමේ වරද හේතු කොට ගෙන එල්ලා මැරීමට නියෝග කරමි...." " ආදම්ටත් තහනම් ගහෙ ගෙඩි කන්න හයිය තිබ්බ නම්...මටත් පුළුවන් සම්මතේට පිටින් යන්න ... .." 💚❤️ " සුදු බෝලේ... වතුසුද්ද ගහක උනත් පිපෙ...
