Meşe Ağacının Altında

Yeni şifacı

"Ah, sanırım güzel şov bitti?" Baekhyun kenarda gevşedi.

Yanında duran şövalye, dirseğiyle yanına yumruk attı ve komutanının onlara baktığını ve gözlerinden hançerler çıktğını söyledi. Taehyung'un tehditkar ifadesi o kadar soğuktu ki şövalyelerin sırıtan yüzleri bir anda yok oldu.

''Bu arada, inşaat alanında devriye gezme sırası kimdeydi ya...?''

"Haha, bunun zamanı gelmedi mi? Hadi gidelim buradan, Sör Nirta."

Şövalyeler, görünmez bir güç tarafından itilmiş gibi revirden dışarı fırladılar ve Baekhyun'u da yanlarında sürüklediler. Kook, adamlarının önünde gururunu zedeleyip zedelemediğini merak ederek kocasının yüzüne ihtiyatlı bir şekilde baktı ama Taehyung geri çekilen şövalyelere boş bir ifadeyle baktı. Sonra kook'a döndü ve başını eğdi. Sıcak, yumuşak dudaklar kook'un teninin üzerinde nazikçe kayarak, yolda tüy gibi öpücükler bıraktı ve kook'un burnu utançtan kıpkırmızı oldu.

"Beni ö-öpme. Ben...hala kızgınım." Kook bundan kaçınmak için döndü.

"Birine nasıl eziyet edileceğini kesinlikle biliyorsun." Alaycı bir gülümseme takınarak bir eliyle onu nazikçe sardı. Kısık bir iç çekiş saçlarından aşağı yuvarlandı.

"Ama gerçekten, lütfen, bitir artık bebeğim. Bana üç gün için fazlasıyla eziyet ettin.''

Kook onun gülünçlüğü karşısında gözlerini kıstı. Onu sadece üç gün görmezden geldi ve yine de burada ona işkence etmiş gibi davranıyordu. Kook sonra ona utangaç bir bakış attı.

"Seni ko-korkutma niyetinde değildim. Ben... ben kızgındım."

"Gerçekten ürkütücüydü." Daha önce şakacı olan Taehyung'un gözleri bir anda ciddi bir şekilde parladı.

"Kookie, dediğim gibi, burada gerçekten şifacı olmak istiyorsan yap... Ama yakında başka bir şifacı bulacağım."

Kook hayal kırıklığını gizleyemedi.

"B-bu bana yeterince güvenmediğin.. için mi?''

"Yeteneğin olduğunu biliyorum." Sanki öyle olduğu gerçeğinden memnun değilmiş gibi, gözlerinden biri kırıştı.

"Herkes ne kadar iyi olduğundan bahsediyor ve bana da öyle geliyor. Ama sadece birkaç aydır büyü öğreniyorsun, hiçbir acemi büyücü yüzlerce adamın iyileştirmeyi kaldıramaz. Sana yardım edecek birine ihtiyacın var."

''...Denemeden bunu bilemeyeceğiz...''

Taehyung'un yüzü asık suratıyla sertleşti. "İnatçı olma. İnsanları iyileştirmek ve tedavi etmek için bütün gün burada kalamazsın.''

Kook ona tatmin olmamış bir ifade verdi ama Taehyung haklıydı. Geçen seferki gibi ciddi bir kaza olsaydı, tek başına üstesinden gelemezdi. Başka bir şifacının bulunmasına itiraz etmesi için hiçbir nedeni yoktu, bu yüzden isteksizce başını salladı ve taehyung yatıştırıcı bir şekilde yanağını okşadı.

"Başka bir şifacı bulacağım. Tüm yükleri omuzlarında taşımaya çalışma.''

Kook pes edercesine iç çekti. Taehyung'un o gün ona teslim olması çok şey ifade ediyordu, her zamanki tavrından çok uzaktı. Bırakın bu kadar ağır bir yükü, kook'un omuzlarına düşen bir toz tanesini izlemeye bile dayanamayacak türden biriydi taehyung, bu yüzden kook o an için onun iznine razı olmaya karar verdi. Taehyung artık kook'un ona üzgün olmadığından emin olduktan sonra revirden çıktı ve kook bugün onu beklemeden uyumayacağına dair ona söz verdi.