Meşe Ağacının Altında

Utanç

"Güzide bu tozu biliyor. Kanamayı durdurabilen bu toz, kurutulmuş salatalığın yaprak ve köklerinin öğütülmesi, biraz un ve çeşitli otlar ile karıştırılmasıyla elde edilir. Ben fazlasıyla yaptım ama biterse bu tarifi kullanarak yapabilirsiniz. Bunları karıştırırken doğru yapmalısın, bu nedenle bir ölçek kullan. Ayrıca basit ilaçlar için başka tarifler de yazdım, lütfen ara sıra oku.''

Yoongi, masanın üzerine yoğun bir parşömen, küçük ölçekli ve otları öğütmek için kullanılan küçük bir havan ve havan tokmağı yerleştirdi.

Talimatlarını mürekkepli bir tüy kalemle not almak için çabalayan kook, endişeli bir yüzle ona baktı.

"Yani... o kadar ilaca ihtiyacımız var mı?"

"Asla bilemeyiz. Daha önce deneyimlemiş olabileceğin gibi, iyileştirme büyüsü yalnızca bir sınıra kadar kullanılabilir. Her şeye önceden hazırlanmak akıllıca olur.''

Yoongi hafifçe omuz silkti ve ona tartının nasıl kullanılacağını öğretmeye başladı. Kook elinden geldiğince ayrıntılı bir şekilde açıklamasını parşömene yazmaya çalıştı. Yoonginin sorumluluklarının çok büyük olduğunu biliyordu ama bu onun beklentilerinin ötesindeydi. Onun boşluğunu doldurma baskısı omuzlarına ağır bir şekilde yüklendi.

"Sanırım her şeyi açıkladım. Şimdi kulenin anahtarlarını sana bırakacağım." Kollarını göğsünde kavuşturan yoongi tavana baktı ve cebinden anahtarı çıkardı.

"Burada özellikle tehlikeli bir şey yok, ama mümkünse şifalı otlar ve kitaplar dışında herhangi bir şeye dokunmaktan kaçın."

"Ben... dikkatli olacağım..."

Kook anahtarı dikkatlice ondan aldı, sonra bir an için garip bir sessizlik oldu. yoongi gür kafasının arkasını kaşıdı ve garip bir ifade takındı.

"Lütfen Sör taehyung'a ve diğer şövalyelere iyi bak. Hepsi ölümsüz olduklarını düşünüyorlar, bu yüzden pervasızca bir şey yapmaktan çekinmiyorlar. Onları geride bırakmak konusunda endişeliyim ama sen burada olduğun için çok fazla endişelenmeyeceğim."

kook nazikçe gülümsedi. Yoonginin taehyung ve şövalyeler için ne kadar çok şey yaptığını çok iyi biliyordu. Anatol'a ve halkına olan bağlılığı nedeniyle ona çeşitli büyüleri öğretmek için değerli zamanını harcadı. Endişelerini hafifletmeye çalışmak için sahip olduğu en parlak sesle cevap verdi.

"Bizim için endişelenme... kendine iyi bak ve sağ salim geri dön. Çok çalışacağım ve elimden
gelenin en iyisini yapacağım... çünkü hepimiz seni destekliyoruz, yoongi."

"Yapmalısın."

Ancak o zaman yoonginin omuzları çöktü, sanki durumunu birdenbire hatırlamış gibi.

"Yarından itibaren bir süre yatakta uyuyamayacağım."

"Başlangıçta sen zaten asla bir yatakta yatmıyorsun ki." kook meraklı bir şekilde başını salladı.

"En azından... bugün sıcak bir yatakta uyu. Bir de akşam yemeği için... aşçıya özel ve büyük bir ziyafet hazırlamasını söyledim, kaçırma... Yemeğe inip yemekhaneye geldiğinden emin ol.''

"Yine de bunu yapmayı düşünüyordum. Bir süre düzgün bir yemek yiyemeyeceğim, bu yüzden elimden geldiğince yemek yemem ve midemi yağlamam gerekiyor. Şimdi gidelim, geri döneceğiz."

Yoongi sersemce cevap verdi ve kapıya doğru döndü. Kook parşömeni topladı ve odadan çıkarkenki sırtına acıyarak baktı. Zorlu bir yolculuğa çıkan yoongi için üzüldü. Üstelik gelecekte çeşitli aksilikleri tek başına atlatması zor olacaktı. Ancak o zaman meraklı büyücüye ne kadar bağımlı olduğunu anladı. Kook mümkün olan en yumuşak tonda konuştu.