Meşe Ağacının Altında

Onun Dönüşü

Jeon Jungkook, salonda gergin bir şekilde volta attı.

O kadar gergindi ki, Jeon Dükü içeri girene kadar tırnaklarını ısırdığını fark etmedi bile. Bastonunun yere çarptığını duyduğunda, jungkook aceleyle ellerini arkasına sakladı.

"Seni bu kötü alışkanlık hakkında binlerce kez uyarmadım mı ben?"

''Üzgünüm, üzgünüm..''

Kook, babasının soğuk sesi karşısında başını eğdi. Dük sahneye bakarken dilini şaklattı.

"Beni utandırma. Hak ettiğinden çok daha fazla şansa sahipsin. Pis davranışlarınla ailemize sorun çıkarırsan seni affetmem."

Ensesinden sırtına doğru soğuk terler damlıyordu. Korkudan kaskatı kesildi ve ağzını güçlükle açtı.

"Baba dediğin her şeyi yapacağım. Ben... o, gelir gelmez, o gelir gelmez..."

Başını kaldırmasına gerek kalmadan babasının yüzünün ne halde olduğunu söyleyebilirdi. Ne zaman konuşsa, yüzünde ona karşı her zaman tiksinen bir bakış vardı. Kook elinden geldiğince sakin bir şekilde sözlerini sürdürmeye çalıştı.

"Baba, deneyeceğim, deneyeceğim. Bu, bu evlilik, bu..."

"Dur!"

Jeon Dükü, bastonuyla yere sertçe vurdu.

"Bugün için... hayır. Sadece birkaç saatliğine sakin olamaz mısın? At gibi kekeleyen senin gibi bir eşi kim ister ki!"

"Ben-ben..."

"Kim Taehyung artık düşük rütbeli bir şövalye değil! Kıtadaki kılıç ustalarından biri ve Kızıl Ejderha'yı yenen 'cesur savaşçı' oldu! O isterse, tapınak boşanma iznine razı olur."

Sadece hayal etmesi bile korkunçtu ve yüksek sesle nefes aldı, alnı kırıştı.

"Jeon ailesinin ruhu için bir şövalye tarafından boşanmamalısın! Aptal oğlu yüzünden ailenin alay konusu olmasına izin veremezsin."

Dudaklarını ısırdı. Suçun kendisinde olmadığı itirazı boğazına kadar yükseldi. Kim Taehyung ile evlenmeyi hiç istememişti ve onun da aynı şekilde hissettiğini biliyordu. Kimsenin istemediği evliliği zorlatan dük değil miydi?

Asi düşüncelerini okumuş olsun ya da olmasın, babası buz gibi kaldı.

"Eğer yeugyom'un yarısı kadar güzel olsaydın... Hayır, en azından normal denecek kadar. Onu memnun etmek için bu yola girmezdim!"

Güzelliği bir güle benzeyen üvey erkek kardeşini hatırladığında, tartışmaları toz gibi uçup gitti. Jeon Dükü onun solgun, bitkin yüzüne bakarak acımasızca ekledi.

"Kral Namjoon seni damadı olarak kabul etmek istese bile, karşı taraf reddetse dahi iyi olacak! Hepsi onun kalbini kazanamadığın için!"

"Ama-ama... o-o, düğünde,-ertesi gün gitti..."

Bunun onun kalbini ele geçirmekle ilgili olmadığını, ancak onunla düzgün bir konuşma yapma şansının asla olmadığını iddia etmek üzereydi. Bu sözler söylenemeden önce, Kook'un yanağına bastonla vuruldu ve kook nefes nefese çömeldi. Büyük acıdan sendeledi, çığlık dahi atamadı.