"လာသေးတယ်နော် ငါက နောက်ဘ၀မှပဲ
နင်လာတော့မယ်လို့ထင်တာ"
လှလှပပလေး၀တ်စားထားသည့် သူငယ်ချင်းမသည်
ဂယူဗင်းကို မြင်တော့ ရန် တန်းတွေ့လာသည်။
ဒီနေ့ သူမ မွေးနေ့ဖြစ်ကာ၊မွေးနေ့ပါတီပွဲအသေးစားလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ပါတီပွဲတွေ၊လူစည်တာတွေကို ကြိုက်တဲ့သူမို့လို့ သေချာပေါက်
အသိတွေလည်းများပြီး မွေးနေ့ပွဲဆိုတာထက်
မသိရင် ပါတီလိုလို။
ဂယူဗင်းကိုလည်း စောစောလာဖို့ ဖိတ်ထားပေမဲ့
ဂယူဗင်းက ပြင်တာ၊ဆင်တာနဲ့ ကြာနေတာဖြစ်သည်။
ငယ်ငယ်ကတည်းက ပေါင်းလာသည့်
သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တာမို့လို့ စောစောလာသည်
၊မလာသည်က အရေးမကြီး။
"လာမယ်လို့ ပြောထားရင် လာမှာပေါ့
ဟိုကောင်တွေရော"
ဂယူဗင်း မျက်စိဝေ့ပြီး ပွဲထဲကို
လျှောက်ရှာကြည့်သည်။
"ဟိုဘက်ဝိုင်းမှာ နင့်ကောင်တွေ ဇွတ်သောက်တာ တစ်ပုလင်းကုန်ခံနီးနေပြီ နင်သာ ကြာနေတာ"
မဲ့ကာ၊ရွဲ့ကာ နဲ့ပြောပြီး ဂယူဗင်းကို ထိုစားပွဲဝိုင်းကို ဆွဲခေါ်သွားသည်။တခြားဝိုင်းတွေနဲ့ ဝေးပြီး
အကုန်ကိုယ့်လူတွေပဲဖြစ်ကာ ဂယူဗင်းတို့
ပျော်ပျော်ပါးပါး။
"နင်တို့ မြိုပဲ မြိုမနေနဲ့ လက်ဆောင်လေးဘာလေး ပေးဖို့ စိတ်ကူးမရှိဘူးလား"
တစ်ယောက်မှ အသံပြန်မလာ။
"နင်တို့ကို ဖိတ်မိတာ ငါမှားတာ၊ငါဘာငါပဲ
လက်ဆောင်ပေးတဲ့သူတွေကို သွားဧည့်ခံတော့မယ်"
"သွား သွား၊ဒီလောက်အပေါင်းသင်းများတာ
နင်တစ်ယောက်ပဲရှိတယ်
နင်သာစိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့သွား"
သူငယ်ချင်းတွေအပြန်အလှန်ရန်ဖြစ်နေပေမဲ့
ဂယူဗင်းသည် ထိုင်နားထောင်ရုံသာ။
သူငယ်ချင်းမနဲ့ သိသည့် မိန်းကလေးအများစုလည်း လာပြီ၊ဂယူဗင်းတို့ကို မသိမသာတစ်မျိုး၊
သိသိသာသာတစ်မျိုး ကြည့်နေတာကိုလည်း
ဂယူဗင်းရိပ်မိသည်။ပြောသာပြောတာ
သူတို့အဖွဲ့ထဲက ယောကျာ်းလေးအများစုသည် ရုပ်ရည်သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ရှိကြသည်။
