"ဂွန်းနု "
အတန်းတွင်းပရောဂျက်လုပ်ဖို့ တိုင်ပင်နေသည့်အချိန် စီနီယာက လှမ်းခေါ်တာမို့လို့ ဂွန်းနုက
သွားလိုက်ပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ အထူးအဆန်း။
"ဟုတ်ကဲ့ စီနီယာ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
အရင်ကဆို ဂွန်းနုအဲလောက်စိတ်လှုပ်ရှားမှာမဟုတ်၊သို့သော် သူသည်အခု လျှို့ဝှက်ချက်ကြီးတစ်ခုကို
သိထားသည်လေ။စီနီယာနဲ့
မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့တိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားတာများ
မသိရင် စီနီယာကို ကြိုက်နေတာ သူကျလို့။
အခုလည်း မသိစိတ်ကစေခိုင်းတဲ့အတိုင်း
လက်ဖဝါးကိုဆုပ်လိုက်၊ဖြန့်လိုက်လုပ်နေမိပြန်သည်။
"ပရောဂျက်လုပ်နေတာလား အစ်ကို
မင်းကို မေးစရာရှိလို့"
"ဗျာ ဟုတ် မေးလို့ရတယ်"
အခန်းထဲကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့
ထွက်ပြေးချင်ပုံပေါက်နေသည့် ဂွန်းနုကြောင့်
ဂယူဗင်းက ဘာများမှားနေလဲဆိုပြီး
သိချင်စိတ်ဖြစ်လာရသည်။
"အေးဆေးနေပါ အစ်ကို မင်းကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး၊
ချွမ်းရွေ့အကြောင်းမေးချင်လို့ တနေ့က
ငိုထားတာမြင်တော့လေ ဘာပြဿနာရှိလို့လဲ
မင်းတို့နှစ်ယောက်မလုပ်တတ်တာမျိုးဆို
အစ်ကိုကို့ပြောပြရင် အစ်ကိုကူပေးလို့ရတာပေါ့
ပြီးတော့ ဒီနေ့ရောဘာလို့
ကျောင်းမလာတာလဲ နေမကောင်းလို့လား"
ဂွန်းနုသည် အနေကြပ်သလို၊ဖြေရခက်သလို။
ကိုယ့်ဘာကိုယ်ဖုန်းဆက်မေးလိုက်ပါလားဆိုပြီး
ပြောချင်စိတ် တဖွားဖွား။
မျက်နှာပျက်နေသည့် ဂွန်းနုကြောင့် ဂယူဗင်း
အလို မကျသလို မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။
ဒီရက်ပိုင်းတွေ့ဖြစ်တိုင်းလည်း ချွမ်းရွေ့ကငိုထားရင်ငိုထား၊မဟုတ်ရင်လည်း မျက်နှာလေးမသာမယာ။
တနေ့ကတောင် ချွမ်းရွေ့က ငိုထားသည့်ပုံလေး၊ပိုက်ဆံကြိုက်တဲ့ ချစ်တီးလေးက
သူ့အိတ်ထဲတောင် ပိုက်ဆံတွေပြန်
ထိုးထည့်သွားသေးတယ်။ဘာဖြစ်နေမှန်းကိုမသိရ။
