XI

156 45 2
                                    

-Arda ???

Umut'ta bende ne yapacağımızı bilemeden öylece baktık Arda'ya.Hala bildiğimiz Arda'ydı.Uzun boylu basketçi zeki ve hassas Arda.O bildiğimiz gülümsemesiyle çıktı ortaya.

-Evet.Hepinizin bildiği gibi aramıza yeni kişiler katıldı.(eline bir liste alarak)Bunlar Selin,Cenk,Hakan,Murat,Uğur,Mehmet,Osman,Umut ve Eylül.

Suratındaki şaşkınlığı gizleyemeden etrafına bakındı Arda.Bizi görmeye çalışıyordu.En sonunda göz göze geldik.

-Eylül !?

-Şey...selam.

-Uzun zaman oldu.

Umut lafa girerek:

-Aslında tam olarak sizden ayrıldığımızdan beri 3 ay 6 gün geçti.

-Saydın mı ?

-Hey yalnızken zaman geçmiyor.

Kendimi tutamadım:

-Ceren nerde ?

-O...

-Olamaz...

Gözlerimin dolması ve ağlamaya başlamam uzun sürmedi.Arda'nında gözleri kızarmış kekeleyerek olayı anlatmaya çalışıyordu.

-O-o bir depodaydık v-ve...O yaratıklardan biri içeri girdi.Herşey çok hızlı gelişti.Kapana kısıldık.Ba-başka bir çıkış buldum ama.O yetişemedi.Onu koruyamadım.Yeğenimi koruyamadım...

-Dostum senin hatan değil,diyerek teselli etmeye çalıştı Umut fakat pek bir işe yaramışa benzemiyordu çünkü Arda'nın gözleri gözlerinden alev fışkırcakcasına kızarmıştı.Bir yandan titriyor bir yandan ağlıyordu.

-Her şey düzelicek,dedi babam.Her şey düzelicek...


İsimsizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin