Rüya (yarı kurgu)

940 65 20
                                    

Selamın aleyküm 🌸

Bu kısım fragmandan yola çıkılarak oluşturulmuş ve olaylarla bağdaştırılmış kurgu kısmıdır. Filmde şu an için böyle bir kısım yok. 🎀

İyi okumalar dilerim 🤍

~Cüneyd'in ağzından~✨

Evdeydim.

Evde kimse yoktu. Sadece ben vardım. İçimde çok farklı bir acı vardı.

Yalnızlığın acısı.

Zeynep yoktu. Levent Bey ona koruyucu aile olmuştu. Eğer Levent bey Zeynep'i buraya getirirse kendi başı da benim başım da yanardı. Bu yüzden haftalardır onu görmüyordum.

Kimse nasılsın diye sormuyordu. Zeynep olsa halimi anlar sorardı. " Cüneyd, iyi misin? " der, beni rahatlatmak için bir şeyler söylerdi.

Eskiden çoğu zaman kendimi yalnız hissederdim, ama yalnızlığı bir süreliğine unutup yalnızlığa tekrar dönmek alıştığın düzeni bırakıp başka bir düzene alışıp tekrar eski düzene dönmek gibi bir şeydi.

Ve ben eskiden olduğu gibi, hep yalnız olduğum düzene alışamamıştım.

Yemeden içmeden kesilmiştim. Bahadır halimi az da olsa anlıyordu. Dergâha gitmiyordum, çünkü evimde kalmak zorunda hissediyordum. O buraya gelir de onu göremem diye korkuyordum. Bahadır bana sürekli yemek getiriyordu. Ama ben getirdiği yemekten birkaç kaşık alınca midem bulandığı için yiyemiyordum.

Ne olmuştu böyle bana..

Saat 04:55'ti. hava artık karanlığını kaybediyordu, ve ben hala uyuyamamıştım. Gece boyu Allah'a dua etmiş, yalvarmış, hacet namazı kılmış ve zikir çekmiştim.

" Allah'ım, ya beni ona kavuştur, ya da içimdeki hasreti bitir. Sen her şeyin en doğrusunu bilirsin. Bana doğrusunu göster, onu nasip et. "

Yine böyle dua ediyordum. Bu sefer Allah'a dua etmenin verdiği huzurla seccadede başım duvara dayalı bir şekilde uyuyakalmıştım.

Keşke kalmasaydım diyecektim, çünkü bu göreceğim kabusun gördüğüm en kötü kabus olduğunu bilmiyordum.

Amcamla vakti muarazamız devam ediyordu. Eğer o kazanırsa yıllarca bir hücrede kalacaktım.

Amcam bana bir şeyler dedi, soyumu devam ettirmekle ilgili bir şeyler diyordu, ama ne dediğini anlayamamıştım. Ama o dediği şeyin siniri yüzünden Zeynep'in tekrar dizdiği tesbihi koparıyordum.

Ben o tesbihi gözüm gibi bakıyordum. Allah'ım, ne oluyor da ben o tesbihi koparacak kadar gözüm dönüyor?

Sonra rüya değişti. Burası metruk bir binaydı. 3 kişi vardı orada.

Levent Bey'in kızı (Mira), benimle kafa bulan şu Can, bir de O, Zeynep..

Metruk binanın baya yüksek bir katıydı burası. Can bağırıyordu. Zeynep'ime bağırıyordu.

Ben ona yaptığı en büyük hatalarda bile sesimi yükseltemezken o ona bağırıyordu.

Mira onu engellemeye çalışıyordu.
" Dur, yapma! " diyordu. Ama Can delirmiş gibi Zeynep'ime kızıyor, Levent Bey'in kızını da düşme tehlikesi olmasını gram umursamadan itiyordu. Mira en son direnemedi, yere düştü. Bunu fırsat bilen Can Zeynep'e iyice yaklaştı.

Allah'ım, rüyanın devamından çok korkuyorum. Ama uyanmak da istemiyorum. Lütfen uyanmam hayırlıysa uyandır, uyumam hayırlısıyla uyandırma.

Çünkü bu rüya kabus değil, resmen haberci rüya..

Hala uyuyordum ve rüya devam ediyordu. Can iyice yaklaştı. Zeynep çok ama çok korkuyordu.

Korkmuş güvercin gibi titriyordu ruhumun şifası..

En sonunda bir şey oldu. Zeynep'e nolduğunu göremedim, ama Can ve Levent Bey'in kızının yüz ifadeleri korku ve endişe doldu. Şu an resmen kalbim duracak gibiydi. Çok korkuyordum.

Uykudaydım, ama gözümden bir damla yaş düştü. Dayanamıyordum, rüyanın devamında ne olduğunu, Zeynep düştü mü? Yaşıyor mu? Bunu görmeye dayanabilir miydim bilmiyorum.

Sonra Meryem Hanım geldi gözümün önüne. Bir şey dedi. İlk olarak ne dediğini kestiremedim. Sonra anladım ne dediğini. Acı bir şekilde " Nolmuş Zeynep'e?, Zeynep! " Diye haykırıyordu. Artık nefes alış verişlerimin hızlandığını hissediyordum.

Şu an Zeynep'in kanlı bedenini falan görürsem kesinlikle kalbim dururdu. O yüzden uykumda Allah'a yalvardım, beni uyandırsın diye. Çünkü nasıl bir rüyadaysam uyanıp uyanma yetkisi bile bende değil gibiydi.

Neyse ki uyandım, ama kan ter içinde kalmıştım. Elim ayağım titriyordu. Başımın ucunda bir bardak ile sürahi vardı, su içersem rahatlarım düşüncesiyle bardağı aldım ama ellerim öyle titriyordu ki sürahiyi de alırsam kesinlikle ikisinden birini düşürüp kıracaktım. Bu yüzden hemen bardağı aldığım yere geri bıraktım.

Çok kötüydüm. Tıpkı Zeynep'le tanışmadan önceki gibi, eski günlerde ki gibi nöbetlerim gelmişti.

Ve ne olduysa nöbet başlamasıyla oldu, ve gerçeklik algımı yitirdim.

Şu an evde değil, annemin atladığı surlardaydık. Bir çocuk Cüneyd oluyordum, bir şu anki Cüneyd oluyordum. Ama değişen başka bir şey daha vardı.

Şu anki Cüneyd gelince yanımdaki annem değil, Zeynep oluyordu. Ben Zeynep diye bağırıyordum, ama o düşüyordu.

Zeynep eğer gerçekten düşüyorsa, annemin sonu gibi bir sonu olursa yaşayamazdım. Aklımı yitirirdim. Bundan kesinlikle emindim. Şu hayatta beni gerçekten seven ve değer veren iki kadını kaybetmenin acısını taşıyamazdı yaralı yüreğim.

Sonra geçirdiğim nöbet hafiflemiş olacak gibi bulunduğum yeri, evi ayırt etmeye, eşyaları bulanık da olsa görebilmeye başladım. Sonra hızlı hızlı nefes alıp verdikçe her şey daha da netleşti, ve en sonunda nöbetin etkisinden çıktım.

Ama o rüyanın etkisinden öyle kolay çıkamayacaktım.

Kendimi teselli etmeye çalıştım.
" Cüneyd, sadece bir rüya. " dedim kendi kendime. Kendi kendime aynı şeyleri söyleyip duruyordum. Delirmekten korkuyordum artık.

Aynayı görünce halime baktım. Cübbem buruş buruş, saçlarım darmadağın, gözlerimin altı mosmor, dudaklarım susuzluktan ve yetersiz beslenmekten bembeyazdı. Sanki savaştan çıkmış gibiydim.

Bir savaştaydım aslında. Aşk savaşı. Ama kim kazanacak, bunu öğrenmek çok uzun zaman alacaktı, ve buna dayanabilecek psikolojim kaldı mı, bilmiyorum...

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim 🌸

Dediğim gibi rüyasında yaşanan olaylar fragmanda gördüğümüz kadarıyla gerçek, ama rüya görmesi, vs. diğer olaylar benim kurgum.✨

Yeni bölüm gelene kadar fragmandan yola çıkarak yarı kurgular yazmayı planlıyorum. Bu ilkiydi, ama daha çok bölüm yazarak okuyucu sayısını artırmak istiyorum. Kurgu, bölüm fikri olan varsa lütfen panoma yazsın. ☺️

Kızıl goncalar üzerinden kitap yazan çok az yazar var, ve ben gerçekten emek veriyorum. Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın.❤️

Bir de,  kızıl goncalar kitabı yazarı olan varsa karşılıklı olarak reklamını yaparak birbirimize destek olabiliriz. İsteyen varsa panoma yazabilir. 💫

Hepiniz Allah'a emanet olun. 🤍

Cüneyd ve Zeynep 🤍Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin