Cüneyd ve Zeynep 🤍

Yoksun (tam kurgu)

Selamın aleyküm. 🌸

Bir anda kurgu fikri geldi, bir sürpriz yapıp yazdım. 💖

Yarın bölüm var, o kadar heyecanlıyım ki. 🥳

Vakit kaybetmeden başlayalım. ✨

İyi okumalar. 🤍

✨ ~Cüneyd'in ağzından~ ✨

Mürşit olmuştum.

Amcamla vakti muarazanın galibi ben olmuştum. O günden beri de amcamın yüzünü dahi görmemiştim. Dergâhta yüzünü gören cennetlikti. Sağ kolu Affan'da aynı durumdaydı. Meryem Naim'i boşadıktan sonra üstüne Affan'da ortalıktan toz olunca Naim de onlar gibi bir daha görünmez olmuştu.

Fanilerin büyük bir kısmı posta oturmama çok sevinmişti. Beni tutan bir taraf olduğunu biliyordum, ama neredeyse tarikatın %90'ının benim tarafımı tuttuğunu bilmiyordum.

Bu yüzden posta oturunca karşılaştığımız tepkiler yolumuza taş olmadı, aksine yolumuzu açtı.

1 senedir postta ben vardım. Amcam evinden pek çıkmıyor olsa gerek yolda dahi karşılaşmıyorduk.

Şeytan görsün suratını.

Zeynep'e ilan-ı aşk edemesem de ikimiz de bir şeylerin pekâla farkındaydık. Laflarımızla, imalarımızla, bakışlarımızla, sözlerimizle vs. birçok şeyle bunu belli ediyorduk.

Yine bir gün Zeynep ile yolda yürüyorduk. Bugün morali pek yerinde değil gibi gelmişti, nedenini sormamıştım. Onun yerine dışarıda biraz yürümeyi teklif etmiş, o da kabul etmişti.

Yarım saattir yolda yürüyorduk. Bir yandan yürüyor, bir yandan sohbet ediyorduk ve bundan ikimiz de çok keyif alıyorduk.

" Zeynep, az ileride araba var. Ona biner, eve döneriz. Olur mu? "

" Olur, tabii. "

Tam arabaya yaklaşmıştık ki amcam ve Affan gözlerinde yaşlarla nefes nefese yanımıza koştu.

Tek eksiğimiz sizdiniz.

Amcam nefes nefeseydi. Bir şey anlatmak istiyordu ama çok koşmuş olacak ki boğulur gibi nefes nefese kalmıştı. Bir an yere yığılacak sandım. Zeynep bana baktı, ben de ona baktım. Bu bakışlar tam " ne oluyor burada? " bakışıydı. Biz göz ucuyla birbirimize bakarken amcam konuşmaya çalıştı.

" Cü.. Cüneyd Efendi.. Yardım.. Yardım et.. Allah.. rızası.. için..  " demesiyle bakışlarım değişti.

" Cüneyd.. Hasna.. Hasna'ya araba çarpmış.. Nolur..Hastaneye yetişmemiz lazım. Nolur.. Senden yardım istemem.. Allah'ın adını veriyorum.. "

Zeynep bana korkuyla bakıyordu. Hafifçe Zeynep'in kulağına eğildim.

" Doğru mu sence? "

" Böyle bir konuda yalan söylerler mi? Nefes nefese kalmışlar. "

" Doğru diyorsun yani? "

" Bilmiyorum, ama yardım isteyen eli geri çevirmek günahtır. "

Tereddütte kalsam da Zeynep'in dediği doğruydu. Yardım isteyen el kimin olursa olsun geri çevirmek günahtı.