Cüneyd ve Zeynep 🤍

Cüneyd? ( tam kurgu)

Selamın aleyküm. 🌸

Okulun bitmesiyle iyice rahatladım ve bu yüzden ilham geldikçe bölüm yazıyorum. Kitabı okuyan kitle gittikçe büyüyor. Sizden de çok güzel dönüşler alıyorum, teşekkür ederim. 💗

Bu bölümde Zeynep'in Cüneyd'den boşanmadığını düşünün. 🤭

Hazırsanız başlıyoruzzz. 🎀

İyi okumalar. 🤍

✨~ Zeynep'in ağzından ~✨

Cüneyd 8 aydır ortalıklarda yoktu.

Vahid'in adamları beni ve kızları sınav çıkışı kaçırıp dergâha kilitlemişti. Levent Amca sınav çıkışı kimseyi göremeyince Vahid'in bir haltlar çevirdiğini anlamış olacak ki hemen polis ekiplerini çağırıp dergâha gelmişti. Ama maalesef geç kalmışlardı. Çünkü geldiklerinde Cüneyd gitmişti.

Her yere bakmışlardı. Surlarda cübbesinden başka hiçbir şey bulamamışlardı. Levent Amca'ya her gün Cüneyd'le ilgili en ufak bir ipucu bulup bulmadığını sorsam da Levent Amca her seferinde hiçbir şey bulamadığını söylüyordu. Nasıl oluyordu da Cüneyd ile ilgili hiçbir şey bulunamıyordu?

Bu durum beni çok yıpratmış, psikolojimi harap etmişti. Her gece Cüneyd'le ilgili kabuslar görüyordum. Bu yüzden gece uyku uyuyamaz olmuştum. Üstelik sürekli Cüneyd'in halisünasyonlarını görüyordum. Hatta bir keresinde Levent Amca'nın arabasında giderken yolda Cüneyd'i gördüğümü sanıp hareket halindeki arabadan atlamaya çalışmıştım. Neyse ki Levent Amca durumumu iyi biliyordu ki daha önceden arabanın kapılarını kilitlemişti.

Annemle milyonlarca kez kavga etmemize rağmen Cüneyd ile yaşadığımız evde kalıyordum. Eğer annemle kalırsam ola ki Cüneyd evimize gelirse beni göremez, kendine bir şey yapmaya kalkar diye çok korkuyordum. Ama artık ümitlerim de tükenmeye başlamıştı. Belki de artık en kötü ihtimali kabullenmeliydim. Ama içimdeki ses onun canına kıydığına asla ama asla inanmak istemiyordu.

Yine bir gün evde oturuyordum. Levent Bey'in nolur nolmaz için verdiği telefonla Mira ile konuşuyor, bir yanda bulaşık makinesinden çıkardığım tabakları dolaba yerleştiriyordum.
( Bi Asperox reklamı patlatsam mı 😃 )

Hem tabağı hem de telefonu aynı anda tutarsam ikisinden birini düşürürüm korkusuyla aramayı hoparlörlere alıp telefonu cebime atıp Mira ile konuşmaya başladım.

" Naber Zeynep? Biraz daha iyi misin? "

"  Cüneyd gittiğinden beri kaç kere iyi oldum ki? Yine de bugünümüze şükür. "

Mira'nın derin bir nefes verdiğini duyunca yine aynı konuyu açacağını anladım.

" Zeynep, sana inanıyorum. Cüneyd yaşıyor olabilir. Ama eğer öyle değilse- "

" MİRA, CÜNEYD YAŞIYOR. NEDEN BANA DELİ MUAMELESİ YAPIYORSUNUZ? BEN İNANIYORUM. CÜNEYD GELECEK! " Diyip ağlamaya başlayınca Mira hemen yumuşadı.

" Zeynep, tamam ağlama bak valla bende ağlarım. Tamam, sana inanıyorum. Hem hadi anlat sen. Neler yaptın bugün? Ama böyle hiçbir yeri atlamadan anlat. Tuvalete gittiğini bile söyle yani. " Demesiyle moralimin bozuk olduğunu kim olsa anlayacağı bir ses tonuyla hafifçe güldüm.

" Tövbe tövbe. Tamam. Anlatacağım. Ama bak yorum yapmak yok. "

" Tamam anlat hadi. Mira merakla
bekliyor! " Demesiyle beni tekrar gülümsetmeyi başardı.