Cüneyd ve Zeynep 🤍

Kimin umrundayım? ( tam kurgu )

Selamın aleyküm. 🌸

2. Sezon olması için dualar ettiğim sahneyi kurguladım. Umarım beğenirsiniz. 🌿

Hazırsanız başlıyoruzzz. 🌠

İyi okumalar. 🤍

✨~Zeynep'in ağzından~✨

Cüneyd'den boşanmıştım. Üstüne üstlük Cüneyd benden boşandıktan 3 gün dahi geçmeden Feyza ile evlenmişti.

Hani gayra meyletmezdi gönül, can başka canan istemezdi?

Canım daha önce hiç yanmadığı kadar çok yanıyordu. Eğer bu aşk acısıysa geçmiş olsun ki aşk açısının en âlâsını yaşıyordum.

Tam ağladığım sırada annem odaya girdi. Onun girmesiyle hemen alelacele gözyaşlarımı silmeye çalıştım.

" Zeynep, Kızım noldu? Niye ağlıyorsun bu vakit? "

"  Anne, Cüneyd Feyza ile nişanlandı.. Bana iftira atan, az daha adımı sırrını herkese yayan biri olarak lekeleyecek olan Feyza ile.. Anne ben nerede hata yaptım.. " diyip ağlamaya başladım. Neden bilmiyorum ama annem niye ağladığımı açıkladıktan sonra bir anda durgunlaştı.

" Bir şey olmaz kızım. Sen oku da, Cüneyd Efendi isterse Feyza'dan çocuk yapsın- "

" Tövbe estağfurullah! Anne ne diyorsun, olur mu öyle şey? Hem Cüneyd Efendi dokunamıyor ki.. "

" Kızım vakti gelince o da iyileşmeyecek mi? Sen böyle boş meselere kafanı takacağına okumaya bak. "

" Hiç önemi yok değil mi anne? "

Annem anlamazcasına kaşlarını çattı.

" Neyin önemi yok mu? "

" Hislerimin, duygularımın, ne istediğimin, ne istemediğimin.. Bunlar senin için önemsiz. Çünkü tek derdin okumam. Okuyacağım dedim,  sınava girdim, lakin sen hala takıntılı gibi ne desem ' sen okumana bak ' diyorsun. Anne benim okumaktan başka dertlerim olamaz mı? Benim de hislerim olamaz mı? Söylesene anne! Ben insan değil miyim?! Ne suçum var benim- "

Lafımı bitiremedim, çünkü annem,

" YETER BE! " Diyip sertçe bir tokat attı.

" BEN SEN OKU DİYE NELER ATLATTIM ZEYNEP! SENİN SAÇMA SAPAN ŞEYLERİNİ ÇEKMEK İÇİN Mİ ATLATTIM BUNLARI?! YETER CÜNEYD FALAN YOK ARTIK! EVLİ ARTIK O FEYZA'YLA. SENİ HAKİKATEN SEVSE BOŞANDIĞININ ERTESİ GÜNÜ FEYZA İLE NİŞANLANIR MIYDI HA? SÖYLESENE! OTUR KENDİ HAYATINI KURTAR ZEYNEP. BİR DAHA DA AĞLADIĞINI DUYMAYACAĞIM! AĞLAMAYA HARCAYACAĞIN ÇABAYI OTUR DA DERSLERİNE HARCA! "

Annemin ettiği her bir cümle ile aslında birbirimize ne kadar uzak olduğumuzu, ve ettiği her bir cümle ile daha da uzaklaştığımızı görüyordum. Ben annemin her halinden anlamaya çalışırdım. O dayak yemesin diye babama baş kaldırır, ne için olursa olsun ağlayınca onu teselli ederdim. Ama annem bu hayatta yapmam gereken tek şey okumakmış gibi davranıyor, üzüntüme bile üzülmek yerine okuma konusunu konuşuyordu. Ve bir de sanki daha da acı çekmenin istercesine Cüneyd hakkında konuşuyordu.

Annem lafını bitirince belki de hayatımda hiç bakmadığım kadar öfke ve kinle baktım anneme. Dert ortağım sandığım, üzüntümü üzüntüsü bilen anneme baktım. Ama sonra içimde bir öfke patlaması oluştu, ve sinirle yataktan kalktım. Annem çatık kaşlarıyla bana bakıyordu.

" Ne halt ediyorsun Zeynep? "

Feracemi giyerken aceleyle konuştum.

" Bu hayatta beni anladığını sandığım tek kişi olan annem madem beni anlamaktan vazgeçiyor, ben de başka şeylerden vazgeçerim. "