İntikam Sarkacı Serisi I.
Düşmanımın dahi başına gelemesin dediğim her şey o seri katilin başına bizzat kendim getirecektim.
Ölmek değil hayatta her şeye rağmen kalabilmekti içimi yiyip bitiren. Alp'in gözlerimin önünde kafatasını kıran bir levye il...
Kalp atarsanız çok sevinirim. Bu benim için bir motivasyon kaynağı (:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⌖ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـــــــ⋫☠⋪ـــــــﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ⌖
"Komiser? Uyukladın mı hemen?" Zonklamasına rağmen deri koltuğa yasladığım kafamı kaldırdım. "Şimdilik değil." Gözlerimi zorla açarken önümüzdeki sehpaya iki bardak beyaz şarabın geldiğini gördüm. "Sen mi sipariş ettin?"
"Sen sipariş ettin ya uyumadan önce."
"Uyumuyordum."
"Hadi ya?" Dedi gülerek. Dudağının sağ altında bir gamzesi vardı. Dudağının sağ tarafı ne zaman kıvrılsa beliriyordu derin gamzesi. Ardından ciddiye geri döndüğünde haliyle gamzesi de silindi. Başını yana yatırdı. "Düşündüğümden çok daha farklı birisin komiser."
"Nasıl düşünüyordun ki beni?" Dediğimde her zamanki gibi uzun uzun beni seyredaldı ama o ela gözleri çoğunlukla şakağımdaki levye yarasındaydı. "Bilmiyorum." Dediğinde kaşlarımı çattım. Belki de başımın ağrısındandı çatmamın sebebi ama cevabı her şekilde garipti.
Tırnakları ile bir yandan boynunu kaşıyordu, bir yandan gözlerimin içine bakmasına rağmen tek bir kelime etmiyordu. "Yalnız gözaltına almak benim işimdi." Dedim hiçbir ciddiyet üzerimde gezinmezken fakat o ciddiyetinden ödün vermiyordu. "Komiser niye böylesin?" Dedi en sonunda.
"Nasılım?" Olduğum yerde doğrulup belimi dikleştirdim. "Tarif edemiyorum." Dedi fısıltılı bir ses tonuyla. Garip bir şekilde bu ortamdaki yoğun gürültü içerisinden onun sesini seçebiliyordum çok net bir şekilde. "Hem buradasın hem de yoksun. İkisi aynı anda olamayacak şeyler barındırıyorsun benliğinde."
Sözlerini pür dikkat dinlemiş olmama rağmen anlam veremedim. "Daha açık konuş." Dedim sanki emir verir gibi ama amacım o değildi.
İç çekerek aynı cümleyi kurdu. "Dediğim gibi tarifi yok. Ama şöyle söyleyeyim. Aynı anda mutluyken kederlisin de. Alev alev öfkenle yanarken göz yaşların söndürüyor seni." Oturduğumuz koltukta biraz daha yaklaşarak devam etti. "Zıtlıklar üzerine kurulu bir benliğin var diyorum Komiser." Sesinin sıcaklığını hissetmem bir yana bu yakınlığı da dediği gibi zıtlıklar yaratıyordu.
Kafamı ondan uzaklaştırdığım sırada alnımı sıvazladım. Ellerim alnımdan dudaklarıma kayıp yerini aldı. Beni daha 1 saatlik -belki de daha fazla.- tanımasına rağmen kişiliğim hakkında bu kadar net ve üstüne üstlük doğru bir görüşte bulunması garibime gitti doğrusu. Dikkatliydi fakat bu dikkati benim gibi biri için iyiye işaret olamazdı.
