"Yaralarımın etrafına, yıldızlar çizdin."
"Ne diyorsun, Jeongin?"
"Hiç. Diyordum, hava bu gün çok sıcak.."
"Ama yağmur yağıy-"
"Sus."
[TAMAMLANDI x20]
!UYARI!
BU HİKAYE SADECE BİR KURGUDUR!!! İDOLLER CİNSELLEŞTİRİLMİYOR!!!
★
Seke JeonBin
Hassaslık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____★°•____
Yazar~
"Iyy! O kirli ellerinle, bir daha bana dokunma!"
"Ay, tamam be! Ben çok meraklıyım, senin ellerine!" Chan iki saattir, ellerine dezenfekte ediyordu. Evet, sırf Seungmin, onun elini tuttu diye.. Seungmin karşısında binlerce kolonya türünü eline döken çocuğa baktı. "Mikrop salgını olmuş elime resmen!"
"Abart bide Feriha." Chan yüzünü buruşturdu. "Feriha mı? Ama ben Chan'ım!!" Kahve saçlı genç, bebekcesine bağırmaya başladı. Seungmin göz devirdi. "Bebek." Chan sinirle, arkasına döndü ve dudağını büzerek, konuştu.
"Yaa! Ben bebek değilim!"
Tam bu zaman, kapıdan her tarafı ıslanmış bir adet Changbin ve sırıtışını yüzünden silmeyen, bir adet Jeongin içeri adımladı. "Tacizci piç.." Changbin kısık sesle homurdandı ve Chan'ın yanına geçti. Kafasını sırasına koyarak, sessiz bir şekilde, ağlamaya başladı.
Jeongin'in sırıtışı pekte, memnun bir sırıtış değildi. Daha çok, sinirli bir sırıtışa benziyordu. "Salak." Yerine oturarak, kalemini eline almış, bir şey karalamaya başlamıştı. "Ooo-"
"Sus! Sus, yeter! Ben Changbin'le sevişmedim, anla!" Jeongin kalemi sinirle masaya vurarak, konuşmuştu. Kalem kırılmış, masanın üzeri kirlenmişti. Seungmin irkilmişti. Köpek gözlerini Jeongin'e dikmişti. Changbin kafasını kaldırarak, Jeongin'e taraf döndü.
Jeongin yerine sert bir şekilde oturduğun da, acı dolu bir inlemeyle, ruhsuz sınıfı uyandırdı. "Argh! Nefret ediyorum hepinizden! Sen! Seninle yeniden, görüşeceğiz.." Turuncu saçlı işaret parmağıyla, kısa boylunu uyarmış ve sınıftan çıkmıştı.
Aksaya aksaya, okulun terasına doğru giderken, yoluna Lana çıktı. "Aaa! Jeongin? Neden, sınıfında değilsi-" Jeongin eliyle, kızı kenara çekti. "Seninle uğraşacak zamanım yok, Lana!" Lana üzgün bir yüzle arkasından giden Jeongin'e baktı.
Jeongin sinirle terasa çıkmış ve yüksek sesle bağırmıştı.
"BU SİKİK HAYATTAN NEFRET EDİYORUM!"
Yere çökmüş bir şekilde, ağlamaya devam etti. "BEN! Ben bir u-ucubeyim.. Birisini taciz edecek kadar, aptal ve aciz bir ucube.." Terasın kapı tarafına oturarak, sağlam ayağını kendisine çekti ve ağlamaya devam etti.
20 dakika sonra...
Jeongin~
Bu derse girmemiştim. Terasta oturarak, sadece ağlamıştım. Kendimi çok aciz ve güçsüz his ediyorum.. Başım ağrıyordu. Cebimden bir kağıt çıkarmış, kalemimi elime almıştım. Kağıtı yere koyarak, hızlı hızlı bir şeyler yazmağa başladım.
