Ünlü avukat Tan KARACA, ipten adam alır imkansız davaları kazanır.
İşine başladığı ilk andan itibaren titizlik ile yürüttüğü bütün davaları kazanmıştır.
Peki tehdit ile aldığı davanın sonucunda işler istemediği şekilde gelişirse ne olur?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Yaptığın iyilikler bir gün sana farklı bir şekilde döndüğünde şaşırcaksın..'
"Cihangir Cevzade...hmm" Üzerine açılmış pek çok dava vardı ama hepsinden aklanmıştı. Habil- Kabil ikilisinin bam telini koparmış olan kişiydi.
Adem Kubat kara para aklama, devleti kandırma ve cinayetten girmişti içeri. Cinayeti öne sürerek komple araştırılmasını sağlamış, diğer suçlarınında ortaya çıkmasını sağlamıştı. Bu Cihangir Cevzade'nin akıllı adam olduğu bir gerçekti. Ama aklımı karıştıran başka bir şey vardı.
Bu Adem Kubat'ın, faili'nin üzerinde olan 'CC' harfleriydi. Acaba?... Diye düşünürken omzumu silktim. Olabilirdi. Bunlar tehlikeli insanlardı.
Düşündüğüm şey çok açıktı aslında. Babalarını kurtarmamı isteyip beni tehdit eden adamları sırtından vurmaktan çekinmeyecektim. Beni oğlumla tehdit edebilecek insan henüz anasının karnından doğmamıştı.
Önceliğim onların düşmanları ile işbirliği yapmaktı. Ama ondan çok öncesinde, onlarıda araştıracaktım. Ki herhangi bir durumda kendimi sağlam kazığa bağlayabileyim.
Elimdeki dosyalar işimi kolaylaştırırken eski dosyaları karıştırıp durdum. Üzerlerindeki en ince, gereksiz davaya kadar araştırmamı sürdürürken gece hızla geçmiş, sabah ışıkları bana göz kırpmıştı. Belimi gererken esnedim. Kapının anahtar sesi ile dikkatim dağılmıştı zaten. Gelen kişi Halime hanım olmalıydı. Evde yatılı yardımcım yoktu, yabancı kişilere karşı aşılmaz duvarlarım vardı.
Mutfağa geçtiğini gördüğümde çalışma alanımı hızlıca toplayıp çalışma odama götürdüm. Oturma odasında sabahlamıştım.
Odama geçip yeni takımımı üzerime geçirdikten sonra oğlumun odasına geçtim. Henüz iki buçuk yaşında, şişko yanaklara sahip mükemmel bir çocuktu.
Yanına yaklaşıp burnumu boynuna gömdüm. Koklayıp öperken kıpırdamaya başlamıştı.
"Babamm." Kollarını kaldırıp boynuma sardığında koca yanaklarından da öptüm.
"Baba işe gidip gelecek, seni seviyorum." Battaniyesinin açıkta bıraktığı ayağını tutup altını öptüm. Onun için her şeyi yapardım...Daha sonrasında üzerini güzelce örtüp odasından ayrıldım.
Şirkette yine Cevzadeler üzerine çalışıp daha sonrada bir buluşma ayarlayacaktım. Bu kişinin Cihangir olmamasına ayrı bir dikkat edecektim tabi. Ne kadar az tehlikeli, o kadar iyiydi. Aniden parlayıp planımı mahvedecek biri ile konuşmak istemiyordum.
