Ünlü avukat Tan KARACA, ipten adam alır imkansız davaları kazanır.
İşine başladığı ilk andan itibaren titizlik ile yürüttüğü bütün davaları kazanmıştır.
Peki tehdit ile aldığı davanın sonucunda işler istemediği şekilde gelişirse ne olur?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cihangir oturduğu yerden kalkıp hızlı adımlarla abisinin odasına giderken hiçbir şey düşünmüyordu. Yani kardeş meselesi ile alakalı... Şuan yanına gittiği kişinin sadece bir avukat olduğunun bilincindeydi ama abisinin içine yerleştirdiği bu şüpheler endişelenmesine yol açmıştı.
Huysuz bir şekilde odaya girip yatağın tepesine dikildi. Yüzü ve ensesi allaşan adama baktı.
"Uyan lan ayı, uyumaya mı geldin buraya?"
Cevap gelmeyince göz devirip bir tane patlatası gelmişti kafasına. Elini kaldırıp alnına koyduğu sırada Alparslan abisi de içeri girmişti.
"Ateşi mi var?"
Elimi kaldırıp bu sefer ensesine, boynuna koyduğumda başımı salladım.
"Galiba, anlamıyorum ben bu ateş işinden bir baksana."
Geri çekildiğimde abim elini Tan'ın alnına koydu.
"Evet var, ateş ölçer lazım." Sakin adımlarla odadan çıktığında onlarla yalnız kalmıştım. Gözüm diğer tarafta uyuyan velede kaydı. Az yolmamıştı saçlarımı. Yatağa yaklaşıp onu kucağıma aldım. Küçük bir şeydi zaten, yerde olduğunu fark etmesem ezer geçerdim.
"Ne yapıyorsun?" Mahir sessizce konuştuğunda ona döndüm, kapıdan içeri bakıyordu.
"Avukat'ın ateşi var. Çocuğa da bulaşmasın diye aldım."
Gözlerini kısaca çocuk ve avukat'da gezdirince onunda içinde şüpheler taşıdığını düşündüm. Hepimiz aynı şeyleri hissediyor olmalıydık. Bir şey demeden gittiğinde abim kapıda belirmişti.
Ateş ölçeri Tan'ın kulağına tuttuğunda 'bip' sesi gelene kadar bekledi. Anında ses gelirken derecesine baktım.
"38, çok değil ama yükselebilir. Üzerine daha ince bir şey serelim."
Alparslan düşünceli bir şekilde konuşup dolabın yan tarafına ilerledi. İnce pike çıkartıp Tan'ın üzerindeki battaniye ile değiştirdi. Cihangir'in kucağında uyumaya devam eden Ali'yi görünce ona baktı.
"Ya çocuk ya avukat, seç birini."
Cihangir suratını buruşturdu. "Velede bakarım daha iyi. Ne uğraşçam bunla."
Başını hızla sola çevirip burun kıvırdığında Alparslan sırıtmıştı.
"İyi geç oldu zaten, gidin yatın."
Cihangir farkındalıkla abisine geri döndü. " Ya uykumda ezersem çocuğu?"
Alparslan başını olumsuz anlamda sallayıp gülerken Cihangir'i sırtından ittirerek odadan çıkartmıştı.
