7 Yıl önce
Kaza gününden 2 gün sonra
Demir babasının kaza yaptığını biliyordu o akşam garipti ve sessizdi. Korumalar makam aracındaki kamerayı izliyordu orda bir arabaya çarptığını ve onları ölüme terk ettiklerini görünce kanı dondu. Kamera da kaza geçiren kişilerin Yağız ve babası oldugunu görünce bir şok daha geçirmişti. Delilleri yok etmek üzereyken flaşbellegi gizlice aldı. 2 gündür bununla ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Yağızı hiç görmemişti.
Doğru olanı yapıp elindeki belgeyi Yağız'a verecekti. Akşam saat dokuzdu gizlice evden çıktı. Yağız'ın evine gitti ama orda yoktu. Babasının mezarına gittigini söylediler her akşam yanına gidiyormuş. Demir bunu duyunca içi parçalandı bu sefer koşarak mezarlıga gitti. Yağız babasının mezarında durmuş öylece bakıyordu yavaşça yanına geldi.
''Yağız...'' dedi usulca ''İyi misin?'' diye sordu ama Yağız onu gördüğu an yumrugunu sıktı ve hızla yanına giderek yüzüne yumruk attı.
''Ne yapıyorsun?'' Demir agzındaki kanı silerek Yağız'a baktı.
''Sen nasıl buraya gelirsin?''diye bağırırken konuşmaya devam etti. ''Katil. Katilsiniz...''dediğinde Demir olduğu yerde kala kaldı. Böyle bir tepki beklemiyordu.
''Yağız ne diyorsun sen? Ben senin için...''derken Yağız hışımla sözünü kesti. Konuşmasına bile katlanamıyordu.
''Bak. Bak babam mezarda. Baban , babamı mezara koydu. onu benden aldı'' gözünden akan yaşı eliyle silerken öfke doluydu.
''Sakin ol bir konuşalım'' dediğinde Yağız'ın sakin olmaya hiç niyeti yoktu.
''Ne konuşucaz benim babam mezarda. Senin baban ise elini kolunu sallayarak dışarda dolaşıyor. Adelet mi bu?'' Demir ilk defa arkadaşının nefret dolu gözlerine bakıyordu. Bu canını yaktı.
''Lütfen önce bir konuşalım''
''Benim katilin oğluyla konuşucak hiç birşeyim yok'' dedi işte Demir'i şimdi yaralamıştı. Duyduklarına inanamıyordu.
''Nasıl? Nasıl babamla beni aynı kefeye koyarsın'' ilk defa o sesini yükseltti. Bunu hak etmiyordu.
''Duydun. Defol. Defol git hemen'' avazı çıktığı kadar bağırdı. Demir elindeki belleği sıktı.
''Gel bir konuşalım hadi sakince'' hala onunla konuşmaya çalışıyordu ama Yağız ısrarla onu reddediyordu.
''Dokunma sakın bana babamın kanı var üzerinizde. Dokunma'' sözleri kurşun gibiydi. Demir canı hiç bu kadar acımamıştı.
''Arkadaşız biz. Yapma böyle'' dedi onu kaybetmek istemiyordu.
''Katilin oğlu. Benim arkadaşım falan değilsin. Defol git burdan. Hemen'' gözlerinin içine baktı eskisi gibi dostça bakmıyordu. Düşmanca bakan gözleri burda yeri olmadığını söylüyordu.
''Son sözlerin bu mu?''
''Seni asla affetmicem. Katilsiniz hepiniz''
Demir elindeki belleği yumruk yapıp sıktı. Onu dinlememişti bile Demir koca bir hayal kırıklıgıyla ordan uzaklaştı. Artık hiç birşeyin eskisi olmayacağını biliyordu.
Şimdiki zaman
Aradan 5 gün geçti. Yağız sabahtan beri odasından çıkmamıştı. Poyraz birşeyler atıştırmak için mutfağa giderken kapı çaldı ve kapıyı açmaya gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAYIF
Fiksi Remaja''Katilin oğlu'' dedi oldukça kızgındı. Daha sonra devam etti.''Yine Katilin oğlu diye bağıracak mısın yoksa'' ''Babam öldü benim''bunu sözü söylemek bile canını yaktı. ''Arkadaştık biz'' ona kırgındı. ''Baban babamı öldürdü'' ''Bana da mı katil diy...
