HACKER (ÖZGÜRLÜK)

12.BOLUM (Zamanı geldi)

Sera uyuyalı epeyce olmuştu. Bu süreç içerisinde ben onu izliyordum o da melek gibi uyuyordu. Sonra birden ağlamaya başladı. "Defne beni bırakma. Niye beni bırakıp gittin!"diye çığlıklar atmayı sürdürdü. Durdurmadım. Durdurmak istedim ama durduramadım. Elim gitmedi. Yüzleşmeyi öğrenmeliydi-ki zamanla öğrenecek - Ben nasıl ki ailemin üzüntüsüyle büyüdüm o da... O sevgiye muhtaç küçük kız da öğrenecekti. Gerekirse öğretecektim.

Serayı bir süre izledikten sonra Bekiri aradım 'koş gel kardeşim Z bizi buldu gel de plana başlayalım'dedim. Sağolsun kırmadı ve' gelmiyorum uçuyorum kardeşim ' diyip kapattı. Seviyordum keratayi onunla Z'nin örgütü sayesinde tanışmıştık. Tabii o daha liseli bir ergendi. Gerçi hala daa büyümüş sayılmazdı.

Ben salona geçmiş Google'den Z'ye dair son durumlara bakarken kapı çaldı. Gelen Bekir olmalıydı. Hızla kapıyı açmaya gittim. Aksi takdirde bu yavsak biraz daha çalmaya devam etseydi kız uyanacaktı. "Hoşgeldin kardeşim" dedim içeriye giriyorken. "Hoşbuldum brom. Nasıl oldu anlat. Z buldumu yerinizi?" Diye sordu. Sıkıntıyla kafamı salladım ve koltuğa oturdum. Bekir sigara paketinden bir dal çıkarıp uzattı. Alıp yaktım hemen dumanı içime çekerken Bekir de kendi sigarasını içine çekiyordu. "Ya işte kızı alıp getirdim. Derken baskın yedik aminakoyayim. Birde şerefsizler o kadar iyi takip ediyorlarki gelişimizin dakikasında baskın yedik." Bekir biraz durdu sıkıntılı bir nefes verdi "abicim gel bize diyeceğim de Z'nin peşini kolay bırakmayacagini ikimizde biliyoruz. Zaten serayi arıyor her yerde. "

Başımı salladım çaresizce "haklısın o kadar çaresizim ki hic bu kadar arafta kalmamıştım. Serayı ona verme fikri korkutucu aminakoyayim. Kız o kadar korkak o kadar naifki. Ne bileyim abii. Bunu ona yapamam." Son kez dumanimi üfledim ve sigarayı söndürüp bekire döndüm. "ABİCİM kız için kendini tehlikeye mi atacaksın ver gitsin işte." Sinirle kaşlarımı çattım. "Olum mal mısın lan bu kız mal mı. Niye bile bile tehlikeye atayım." Sanki beni çok düşünüyormuş gibi akıl vermeye başladı. "Anıl mantıklı düşün o yoksa sen. Z illa ki birinizden birini alacak. Daha iki günlük tanıdığın bir kız için değer mi?" Yumruklarımı sıktım. " O yüzden mantığını devreye şok." Artık haddini aşıyordu. Ağzına siçmaman için bir sebep yoktu.

"Bunu bana günlük kız tutan şerefsiz mi söylüyor!" Gerinip durdu. " O ayrı bu ayrı sera o tür bir kız değil."

"Ne tür bir kız?" Sinsice gülmeye başladı. "İşte beraber olunacak bir kız değil ki şekerim." Tiksintiyle yüzüne baktım. "Ulan piç sen insanı deli edersin haa. Şekerim ne ulan" bacak bacak üstüne atarak"ne bilim abi kendimi bu aralar çok feminist hissediyorum. Kızlar bile ilginin dışında bu aralar." Gözlerimi şok olmuşcasına açtım. "Aminakoyayim konu nerden buraya geldi. Korkmaya başladım bak. "

"Merak etme henüz senden hoşlanmıyorum."

"Siktir git lan. Hem konuyu dağıtmada hesap ver serayı kimlerle karşılaştırdın az önce sen!!"

Gülerek suratıma baktı. "Hoşlanıyorsun itiraf et."Afallayarak suratına baktım.

"Ne diyon lan sen. Ben... Ben birinden hoşlanacağım. Peahhh komikmiş kim bunun senaristi." Dedim fazla tepki vererek.

"Niye fazla tepki gösterdin ki. Bu basit bir itiraf işte. Ve evet sende artık birinden hoşlanıyorsun.!" Üstüne basa basa söyledi.

Bu doğru olabilir miydi ben ondan hoşlanıyor muydum ?

Yok canım bu sadece ibne Bekirin absürt düşüncesiydi. Evet,evet öyleydi. Ben seradan hoşlanmıyordum.

"*Tak(cam sesi)"

"Bir ses mi geldi kardeşim. Sanırsam bi şey kırıldı." Hızla kalktım ses seranın odasından gelmişti. "Siktir sera" koşarak kapıyı açtım.

"Hayy senin sera!?"

"Yettim brom nolmuş?" Dedi Bekir yanıma gelerek. "Siktir kız yok."

Sera yoktu...

Cam kırıktı...

Yatağında kan Damlaları vardı...

Sera...

" İşte şimdi Boku yedik aminakoyayim " Aklımı yitirirken Bekirin sesi kulaklarıma ilişmişti.