Canlarım selam!
Ölümle Baş Başa'nın 3. bölümüyle birlikteyiz.
Yıldıza basmayı ve yorumlarınızı bana sunmayı unutmayın.
3.BÖLÜM ÇAKIR İLE TAN DAVASI
18 Temmuz 2018
Bir ay geçmişti.
Tamı tamına bir ay.
Bir aydır yapmadıkları ne varsa şimdi yapmaya başlamışlardı.
İşkencelerin üçüncü günüydü.
Kaldığım yere sürekli birileri gelip bir şeyler yapıyorlardı. Bir şeylerden kastım odaya giren her kimse bir daha odadan çıkmıyordu. Odaya giren şimdiye kadar bir ay içinde sadece gözleri ile iletişim kurabildiğim kişi miydi? Bu konu hakkında bir fikrim yoktu.
Ya odaya giren aynı kişiydi ya da farklı kişiler.
Bulunduğum oda oldukça büyüktü, tavan ile zemin arası en az altı veya yedi metreden oluşan büyük bir odaydı.
Odanın en ortasında elleri kolları bağlı bir şekilde oturan kadın...
Ben, Armin Tan.
Bir ay içinde ara ara bayıldığım zamanlar olmuştu. Bu çok sık olmamıştı ama vücudum her ne kadar dayanıklı olsa dahi arada bayıldığım anlar da olmuştu.
O anlarda uyandığımda yerde yatar bir biçimde uyanıyor. Ellerim ayaklarım çözülmüş kolumda ise bir serum oluyordu.
Beni niye tutuyorlardı bir fikirim yoktu ancak, bu işin altındaki kişi veya kişiler her kimse iyi oynuyorlardı.
Ne ölmemi göze alıyorlardı ne de özgürce yaşamamı.
Nefes alışverişleri en sonunda normale dönmeye başlamıştı. "Bir anda üstüme atlayınca ben panikledim. Nerden bilebilirim ki böyle yapacağını," soğuktan akan burnunu sertçe çekerek devam etti. "Ben bana vurduğu halde bile sakinleşmesi için elini tutmadım, onu durdurmaya çalışmadım. Evet doğru," kafasını salladı. "Belki vurması canımı yakmadı ama söyledikleri beni paramparça etti. Bana," elleriyle kendini gösterdi. İnanamıyormuş gibi devam etti. "Bana onunla sırf," iki eliyle yüzünü sıvazladı. "Ben daha bunu sana anlatırken utanıyorum ama o bunları acımasızca yüzüme haykırdı."
Gözlerini sıkıca kapatarak, "Bana onunla sırf birlikte olmak için beraber olduğumu, sırf o yüzden onu kullandığımı söyledi." Dedi acıyla.
Söylediklerini hazmetmeye çalışırken aldığı kesik nefeslerle rağmen devam etmeye çabaladı. "Ben şimdiye kadar kimseye bunu anlatamadım komutanım. Anlatmaya nerden başlasam babası dövmüş dediğim an herkes beni yadırgar herkes beni suçlar oldu. Belki sizde inanmayacaksınız ama ben o gün bana vururken bile ne elini tuttum ne kolundan tutup itekledim. O gün bile, o bana kendi elleri ile vurduğu süreçte esnasında ben ona dokunmadım. Diyorum ya çok bakamazdım gözlerine sulanırlar diye. Bana bunu demesi çok kırdı beni. Paramparça oldum ben o gün. Bilmiyorum nerede hata yaptım ama ben çok temiz sevdiğimi düşünmüştüm komutanım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMLE BAŞ BAŞA
Chick-LitGenç bir bordo bereli olan Armin, mesleğe ilk girdiğinde tanıştığı timini anlamsız bir şekilde kaybetmesiyle gözlerini aralar. Zihninde dönen yardım çığlıkları, ihanetlerin hançer darbeleri ve daha nicesine cevap ararken gelen emir ile Hakkâri'ye gi...