Genç bir bordo bereli olan Armin, mesleğe ilk girdiğinde tanıştığı timini anlamsız bir şekilde kaybetmesiyle gözlerini aralar. Zihninde dönen yardım çığlıkları, ihanetlerin hançer darbeleri ve daha nicesine cevap ararken gelen emir ile Hakkâri'ye gi...
Üzücü bir bölümün ardından daha beteri ile geldim. Yazdığım en uzun ve bitmek bilmeyen o bölüm, 20.bölümdü. Tamı tamına 50 sayfa...
Üzgünüm, kırgınım ama en çok da içimdeki burukluğu hissediyorum.
Vedalar her daim acı olur bana göre...
Uzatmak istemiyorum çünkü önümüzde uzun bir bölüm var.
Yıldıza basalım mı?
Bol şanslar, keyifli okumalar ;)
Bölüm Şarkıları:
Kalben- Sadece
Kalben- Yara
Sıla- Acısa da Öldürmez
Sezen Aksu- Firuze
Manuş Baba- Dönersen Islık Çal
Duman- Kolay Değildir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20.BÖLÜM DOLAP CESET KANLANMASI
BÖLÜM UYARISI! Bölüm içerisinde kan, şiddet ve vahşet içerikli öğeler bulunmaktadır etkilenecek olanların bölümü okumasını tavsiye etmemekle birlikte bölümün baş kısımlarını geçmesini öneriyorum.
16 Aralık 2020 Fransa Paris'ten
"Dolaplar ve kurbanlar hazır." Görünmez sağ kolunun sesi ile arkasını döndüğünde duydukları karşısında dudaklarına ukala bir tebessüm yerleştirdi.
"Harika! O zaman assolisti sahneye alabiliriz." Görünmez şen bir kahkaha atarak içkisini kafasına diktiğinde üzerindeki kürke sıkı sıkıya sarılarak kendini balkondaki rahat koltuğa attı.
Kızıl kafanın yıllardır heyecanla beklediği gösterisi bugün itibariyle başlıyordu.
Gözlerimi açtığımda etrafın üç yüz atmış derece döndüğüne yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.
Kollarımı hareket ettirmeye çalıştığımda bileklerimin etrafından sarılmış ip derimi kesti. Biraz kendime gelmeyi beklemeliydim sonrasında zaten kalkabilirdim.
Gözlerim etrafı taramaya başladığında her yerin bembeyaz olduğunu gördüm. Tam karşımda sayamayacağım kadar fazla buzdolabı vardı. Dolaplar, duvarların dört bir köşesine aynı hizada bırakılmıştı ve dikdörtgen şeklini alan buzdolapları aynı odanın duvarları gibi bembeyazdı. Kaşlarım çatılırken ne olduğuna anlam veremedim.
Ağrıyan başım ile yüzüm buruştuğunda bir anda aklıma nerede olduğum geldi. "Lan!" istemsiz verdiğim tepki ile dudaklarımı birbirine bastırdığımda gözümün önüne verdiğim şehit ve Kurtuluş timi geldi. Dudaklarımın arasından kısa bir inleme döküldüğünde kalbimin ağrıdığını hissettim. Ben timime yeni alışıp benimserken bir kayıp vermiştim.
