Alex Monday'ın Gözünden

85 12 151
                                    

Sürü üyesinin üstelik dışlanmış bir ismin ailesi niye biz olacaktık ? Babamın daima gölgelerin arkasında işleri olurdu.
Olga Pastel ve ailesi ufak çaplı olarak babama hizmet etmiyordu. Kızlarının haberi yoktu ama ailesi babamın uyuz hastalığını taşıyan kurtları bulma komitesinde çalışıyordu.
Özellikle annesi bize bu konuda çok yardımcı olmuştu.
Salgın hastalıklar ortaya çıktığında kurtların nesli için bazı adımlar atmayı babam yasal zemine bağladı.

Pastel olarak bizler Gabriel ve Helen çiftini seçmiştik. Sürüden ayrılmadan önce başıma gelenleri Olga'nın adını duyunca hatırladım. İlk salgın hastalık ile omega kurtlar yüzünden tanıştık. En yakın arkadaşım olan betanın oğlu Samuel ile saklambaç oynuyorduk. Bize katılan omega aniden kontrolden çıkmıştı. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Samuel ile kaçmaya başladık. Mağaranın girişinde tek kişilik yer vardı. Arkadaşım beni korumak için öldü. Ben ise yaralandım. Sürünün doktoru hasar kalmaz dedi ama gözlerimi açınca döküntüler yüzünden aynalara küstüm.
Babam sürüden beni uzaklaştırıp eğitime gittiğimi söyledi üyelere. Oysa tedavi için bana vurulan her iğne kurdumu benden uzaklara götürdü. Doktor, kurt formuna dönmem için mucizenin artık Ay Tanrıçası tarafından verilebilecek olduğunu söylüyor.

Annem ile ikisi beni sürünün başına geçirip Olga'nın ailesiyle ava çıkacak. Avın konusu salgın hastalıklar taşıyan tüm kurtların temizliği. Kırmızı elbise giyinen Olga'nın etkileyici gözüken göğüslerine bakıyorum. Kokusunu alıyorum ve onun üzerime bıraktığı etkiden haz almıyorum. Müthiş ve değişik bir kokuyla mücadele etmek benim için zor. Alfa olduğum ilk gün ve sürüden ayrı yaşayan kıza karşı nerede ise tüm bedenim teslim olmaya hazır. Kurdum olmadığını öğrendiğinde benimle alay edecek.
Öfkemin beni sürüklemeye çalıştığını anlayınca bir bardak su içme bahanesiyle herkesten uzaklaşmaya çalışıyorum.
Fakat Gabriel'in arkamdan mutfağa geldiğini duymadım. Mutfak dolabının kapağını açtım.
- Alfa.
Bardağı korkuyla mutfak tezgahına düşürdüm.
- Ödüm koptu Gabriel.
Şuan,Olga'ya dair herhangi bir konuşma yapmanın doğru olmadığını düşünüyordum. Ama babasının rahat olması beni daha çok kendimden geçirdi. Gabriel her sürü üyesi gibi davranıyordu aslında. Kırık bardağın parçalarını çöpe attı. Başka bir bardak verdi bana. İyi olup olmadığımı sordu.
- Susamıştım sadece.

Bardağa su doldurduğum sırada mutfakta bulunan krem rengi koltuğa geçti ve oturdu.
- Beyaz çiçeğim, sürü içinde yaşamaya pek alışkın bir dişi olmayacaktır. Biz geri döneceğiz. Fakat kızım bu durumu bilmiyor olacak. Eğer bize uyuz bulaşır ise ona gerçeği olduğu gibi anlat olur mu alfa ?
Sudan bir yudum aldım.
- Gabriel tabiki ona herkese davranmış olduğumuz gibi iyi yüzümüzü göstereceğiz. Bir hafta içinde uyumsuzluk veya sorun çıkartacak olduğunu düşünmüyorum.
Gabriel krem koltuktan kalktı ve mutfaktan ayrılmadan önce bana elini uzattı.
- Alfa, sözüne güveniyorum. Beyaz çiçeğim, kitapları çok sever. Onun için önemli olan en büyük detay bu. Hırsızlık yüzünden ceza aldığını düşünüp vicdan yapmasını önleyin. Umarım sürü hayatını sever.
Kızı için biraz fazla şey istiyordu. Ama ölür ise diye düşündüm. Ben baba değildim. Empati yaptım.
- Gözün arkada kalmasın. Kızın, kızımız olacak Gabriel. Sürüye istediği kitapları alacağım. Zaten bizim oldukça büyük bir kütüphanemiz var. Aradığı ne varsa orada onun olur.
- Teşekkürler alfa. Ayrılmadan önce kızımı görmeye gidiyorum. İyi akşamlar.

Gabriel gittiğinde suyun geri kalan kısmını bitirdim. Uyuz kurtlar başımızdan gider ise Olga ile ailesi tamamen bizimle bağını koparacaktı. Babamdan para yerine şehirde yaşamaya devam etmeyi yeniden talep etmişti ailesi. Şimdi bana düşen kızına çocuk bakıcılığı yapmaktı. Mutfaktan çıkıp salona geçiyorum.
Babamla zihinsel bağlantı kurmaya çalışıyorum.
- Baba, beni duyuyor musun ? Olga neden sürü hayatından hoşlanmıyor? Babası beni görmeye geldi.

Babam, evin kapısından içeriye giriyor. Zihinsel bağlantı yoluyla değil bizzat benimle konuşmaya gelmesine hayret ediyorum.
- Oğlum, Gabriel ve Helen çifti daima avlanmaya gidiyordu. Onlar bizim sürünün göz bebeği olan iki kurt olarak yetiştirildi. Kızları Olga doğduğunda hepimiz burnu hassas kurtların harika olduğunu biliyorduk.
- Yani; o kız benim kokumu ayırt edebilir mi ?
Babam oturmamı işaret etti. Karşıma geçti.
- Olga. Kurdu ile tanıştığında gencecik bir çocuktu. Sürüde sürekli takıldığı iki kız daha vardı. Şimdi isimlerini unuttum. Kurdu ortaya çıktığında hoş olmayan şeyler yaşandı. Ve bir daha buraya gelmeyeceğini söyledi. Onu kaybetmek istemedik. Bizim için değerliydi. Sürülerden sürekli salgın hastalık haberleri geliyordu. Geçmiş, tüm kötü hatırları silen silgidir. Babasıyla antrenman yaptığını biliyorum. Annesinin pratik zekasına sahip. Biz evde yokuz. Ama ona göz kulak olacağından eminim.

Göğüsleri benim ağzımın kurumasına sebep olmuştu. Ateşli bir kızın çevremde bana kur yapması hoşuma gitmezdi. Üstelik emanet edilen bir dişiye göz koyan alfa olmuştum. İlk günden tüm yastıklar kafama devrilmişti.
- Tam olarak kurdu ile tanıştığı gün baba ne oldu ?
Konuşmayı yarım bırakan kişi annemdi. Evin kapısından babama ve bana seslendi.
- Misafirler gitmek için izin bekliyor. Baba ve oğul konuşmanın sırası mı şimdi ?
Babam kalktı ve annemin yanına yürüyüp beline sarıldı.
- Öfkeli bir luna görmemiştim daha önce.

Ortalık yangın yeri ve babamın gayesi annemi gülümsetmek mi ? Takmış olduğum papyonu çözmek için elimi gömleğimin yakasına götürdüm. Annem ise izin vermedi.
- Alex Monday olarak kendini oğlum düşünme artık. Sen bir alfasın. Geceyi güzel finalle tamamlamak düşüyor sana. Hem yemekten bir parça almadın.

Spor salonuna doğru giden yolda aklımda Gabriel'in kızı Olga vardı. Masaların birinde bulunan tulumba tatlısını ağzıma attım. Şerbetli olan elimi peçete sildim. Annem ile babam ise elleriyle misafirlere beni gösteriyordu. Yeniden tek tek insanları görmek istemediğim için çareyi bir sandalye üzerine çıkmakta buldum.
- Evimize gelen siz değerli misafirlere bir duyurum olacak.
Tüm gözlerin bana döndüğü biliyordum.
- Yedik, içtik, güldük ve eğlendik. İyi bir ev sahibi misafirlerini tek tek yolcu etmek ister. Fakat saat oldukça fazla ilerledi. Yarın hepimizin işi olduğunu düşünüyorum. Ondan dolayı alfanız olarak size sesleniyorum. Beni mesut ve bahtiyar ettiniz. Herkese kucak dolusu sevgiler ve iyi geceler. Şimdi rahatça gidebilirsiniz.
Alkış sesleri arasında sandalyeden aşağıya indim.
Annem ile babamın bana göz kırptığını gördüm. Ama benim aradığım isim Olga olmuştu.

Onu ve ailesini spor salonun önünde görmedim. Kızlarına veda etmek için belki kalabalıktan ayrılmış onlar. Gitmeye başlayan davetliler bana bakarken annemin sesini zihnimde duydum.
- Alex, masaları toplamaya yardım etmelisin.
- Doğru.
Alfa, davet sona erdiğinde sürüde bulunan kişilere yardımcı olurdu. İyi bir izlenim adına dört tabağı garsonlara uzattım. Masanın örtüsünü kirli sepetine attım. O sırada kolay gelsin diye konuşan misafirlere gülümseyip iyi geceler dedim.
Babamın zihinsel bağlantı kurması ile tatlı tabağını bıraktım.
- Kapının önüne gelmelisin. Arabaya binen misafirler var.

Annem ile babam kapının önünde misafirlerle bal kaymak tadında muhabbet ediyordu.
- Bırakın her biri gitsin baba.
Babam ise misafire gülümseyip beni gösterdi.
- Alfanız sizi arabaya bindirmeye geldi. Gördüğünüz gibi sizlere benim kadar oğlum değer veriyor.
Beş araba insanı yolcu ettim. Artık gitmek için annem ile babama döndüm. Onlar yerinde yoktu. Yükü at bana gir eve. Yeni alfa zaten köle. İyice sinirlenip ayağımı zemine vura vura evimin yolunu tuttum. Kalanlar teker teker binsin arabaya. Sanki parkta çocuk gezdirmeye geldim. Yetişkin insanlar gidiş ve dönüş yolunu biliyor ise dikilip durmak bana saygılı gelmiyor. Hoşçakal diye konuşma yaptı isem herkes doğru gidecekti evine.

OlgaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin