To Love a Broken Hearted Girl

Chapter Eleven

Chapter Eleven

Gian's POV

Monday na naman at makikita ko na naman si Ana...heheh.(^____^)

At dahil excited akong makita siya, dali-dali akong bumaba sa kotse ko para pumunta sa first class namin which is Accounting.

Pahamak nga eh....Monday na Monday accounting agad haharapin mo at take note, first period pa...TT3TT

Buti nalang at si Ana ang seatmate ko sa accounting kaya't hindi na masyadong bad trip ang subject...heheheh...

At yun nga, nagmamadali na akong makapunta sa classroom namin dahil paniguradong nandon na si Ana at kung sisuwertehin eh mag isa palang siya doon dahil maaga pa.

Pero nakita ko si Claire na mukhang papunta sakin. Naalala niyo siya?...siya yung akala nila na mahal ko.

"hi Gian. Musta?"

"ok naman Claire. Eto gwapo pa rin....hahahah..joke lang."

"hahahah..kaw talaga Gian. Ano nga pala klase mo ngayon?"

"ah accounting. Ikaw?"

"Filipino eh....bad trip nga eh dahil Monday na Monday talaga siya agad makakaharap mo. =3="

Hahahah..ang cute ni Claire pag nag pout.

Magkatulad kasi ang filipino teacher namin kaya badtrip siguro.

"hahah...baka mahawaan kayo niyan ng bipolarism at bitterism."

"hay huwag naman sana. O siya Gian, punta nakong classroom namin at baka makatikim pa ako ng kapaitan nung teacher na yun..babye"

"haha...o sige babye din"

Umalis na si Claire.

Hindi tulad ni Ana na nakayuko kung maglakad sa hallway ng school, si Claire ay taas-noo. She have the guts and confidence of a beauty queen.

She knows how pretty she is at ipinipakita niya yun sa lahat pero walang halong arrogance or boastfulness.

She shows off her beauty pero hindi naman siya tulad ng iba na nanlalait ng mas mababa sa kanya.

Isa siguro yun sa mga dahilan kung bakit ko siya naging crush nung first year.

Pero hindi natuloy sa love ang crush nayon dahil sa isang simpleng babaeng palaging nakayuko tuwing dumadaan sa hallway, a girl who doesnt know how beautiful she is inside and out.

And speaking of that particular girl, heto na ako at pinagmamasdan ang kagandahan niya.

Nakapasok ako sa classroom ng hindi niya napapansin.

At tulad nga ng hula ko, mag isa palang siya dito.

Nilapitan ko siya dahil nagtataka ako kung bakit hindi manlang niya akong napansin na nakapasok.

At ng makalapit ako ay tumambad sa akin ang isang natutulog na anghel....sighhhhhh.

Ang ganda talaga niya. Ang peaceful ng mukha niya habang natutulog.

Hindi mo aakalaing ang malaanghel na babaeng nasa harap ko na mukhang napaka fragile at kailangang protektahan ay isang napakalakas na babae.

Malakas not in the physical sense but emotionally and mentally.

Mga fifteen minutes ko din siya sigurong pinagmamasdan habang natutulog ng nagmulat siya ng mata.

Nakayuko pa rin siya sa desk at mukhang wala pang balak umupo ng maayos. Ng nakita niya ako ay nag smile siya at lumabas ang dimples niya .