Chapter Eight

171 11 1
                                    

Chapter Eight

Ana's POV

Isang linggo na rin ang lumipas mula nong magkita kami ni papa.

At nagpapasalamat talaga ako kay Gian na naging tagapakinig ko ng lahat nang damdamin ko nong mga panahong yun.

"Ana...lunch na tayo. Tomgots nako!" si Karen yan.

Nasabi ko na ba sa inyo na siya ang bestfriend ko?

Hindi pa yata. Nakakahiya kasi!...hahahahahaha.

"hoy Ana bakit kinakahiya mo kong maging bestfriend?!...huhuhuhu...owts..it hurts!"

Hala panu niya nalaman yun. Mind reader ba siya?

"oy hindi ah. Kung hindi mo pa napapansin ay vino voice out mo kaya ang iiniisip mo. At dahil sa advance hearing ko eh naririnig ko iyon kahit mahina. Chee..."

Hala nagtampo na..hehehe...ano kayang makakapagbati samin?

Ok na siguro ang chocolate. Favorite niya naman yun. May naipon naman ako. Hehehe...

"o sige chocolate. Goya with almonds nalang para mas afford....hehehehe"

O_o...

"hahahaha...vinoice out mo naman ang thoughts mo. Hahahahaha"

Hala totoo ba talagang sinasabi ko lahat ng iniisip ko?

"oy hindi naman. Kung minsang lang. Heheheh. Wag mo nalang kasing isipin sabihin mo nalang. Tara na. Gutom na talaga ako!"

Paalis na kmi ni Karen pero may humahabol pa pala.

"oy hintay naman oh.. Sama akong mag lunch."

Si Gian yan. Simula nong last week medyo close na kami. Kasama na siya sa barkada namin.

Bali sa barkada siyam na kami.

Ako- Karen- Loraine- Debbie- Mary- Kat- Jona- Chel at ang addition si Gian.

Obvious bang siya lang ang lalaki?..hahahah

Ewan ko ba dun bigla nalang naisipang sumama sa barkada namin.

Pero ok lang. Sino ba ang ayaw magpasama sa isang gwapo, matalino, mabait at kalog na Gian Sy.

O_o..hala. Vinovoice out ko pala ang mga thoughts ko. Ooooooopsss.

(- - ).tingin kay Gian..( - -).tingin kay Karen..

Hindi naman siguro nila narinig no?

(° °)..tingin sa taas.

Hindi naman mainit ahh. Bat parang namumula si Gian?

"uy saan tayo kakain?..sabi nila Loraine hindi daw sila makakasama dahil may pupuntahan sila." sabi ko. Ang tahimik kasi nila habang naglalakad.

Si Karen mukhang nagpipigil ng tawa.

Si Gian naman. Namumula na may napakalaking ngiti sa labi.

Ano bang nakain ng dalawang to?

Ay wala pa pala kaming nakakain. Hehehe

"uuuy san nga? Sa mura lang ha. Para afford ko."

Sabi ko ulit sa kanila. Walang sumasagot sa kanila eh.

"ilang oras break natin ngayon?" Gian.

"two ang a half hour kasi wala si miss English natin. Bakit?" Karen.

Hala parang di naman nila ako kasama. Ako tong kanina pa tanong ng tanong eh. :-/

"tara libre ko kayong dalawa sa yellow cab. Mag pipizza tayo ngayon." biglang sabi ni Gian.

To Love a Broken Hearted GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon