Moje szczęśliwe małżeństwo [tom 2 - TŁUMACZENIE PL]

Rozdział 5 - Przyjęcie ujawniające prawdę (1)

Minęło niewiele czasu od dnia, w którym Miyo wróciła do domu i bezpiecznie wybudziła Kiyokę ze snu.

Wilgotny sierpień minął i nadszedł wrzesień. Podczas gdy, w niektóre dni nadal znosili letnie upały, od czasu do czasu chłodna bryza sygnalizowała, że jesień jest w drodze.

W końcu nadszedł dzień przyjęcia. Przygotowania szły pełną parą w pokoju Miyo w rezydencji Kudou.

- Ojej! Świetnie w tym wyglądasz, Miyo-chan. Jesteś bardzo ładna, przysięgam.

Podekscytowany okrzyk pochodził od nauczycielki i przyszłej szwagierki Miyo, Hazuki.

Kimono z długimi rękawami, przedstawiające trzepoczące motyle i duże płatki żółto-białych kwiatów, elegancko kwitnących na tle nieco ciemniejszego, karmazynowego materiału. Makijaż, który wspaniale łączył w sobie ekstrawagancję i opanowanie, sprawiał, że Miyo wydawała się wielokrotnie dojrzalsza niż zwykle.

Keiko, właścicielka sklepu z kimonami Suzushima, która osobiście dostarczyła nowo uszyte kimono na przyjęcie, oraz Yurie, która pomogła ubrać Miyo, obie promieniały z dumy.

- Chociaż dobrze jej w jaśniejszych kolorach, nagle zyskuje piękno kobiety w kwiecie wieku, gdy ubierze się ją w głębsze odcienie.

- Tak, tak, to prawda. Panno Miyo, jest pani tak cudowna, że zapiera mi dech w piersiach.

Miyo mogła tylko patrzeć i uśmiechać się najlepiej jak potrafiła, podczas gdy dwie starsze kobiety, każda o pokolenie starsza od niej, gawędziły z radością.

Ostatecznie nie mogła stwierdzić, czy wyglądała dobrze, czy nie. Martwiło ją to, że kimono zdawało się nosić ją, a nie odwrotnie. Z jej prostymi rysami, wydawało się, że może zostać pochłonięta przez wspaniałość swojego stroju.

- Miyo-chan nie będzie mogła dłużej nosić kimona z długimi rękawami. Teraz ma jedyną szansę, by pokazać to idealne połączenie dojrzałości i niewinności.

- Wiedziałam, że pani zrozumie, pani Hazuki! Ma pani całkowitą rację! To trochę rozczarowujące myśleć, że to wkrótce zniknie, ale ta niechęć do rozstania się z młodością i ulotnością czyni ją jeszcze piękniejszą, prawda?

Podskakując na słowa Hazuki, Keiko odpowiedziała z pasją. To było dla niej normalne, więc jej zapał nie zaskoczył już Miyo.

Zamiast tego, gdy usłyszała, że za niedługo nie będzie nosić już kimona z długimi rękawami, poczuła lekki rumieniec na policzkach, gdy zdała sobie sprawę, że wkrótce wyjdzie za mąż.

- Ty też jesteś bardzo ładna, Hazuki-san.

- Oh, dziękuję Miyo. Tak myślisz?

Mieli zebrać się razem po tym, jak Miyo będzie gotowa i udać się bezpośrednio na przyjęcie, więc Hazuki była już w pełni przygotowana.

Jej jasnopomarańczowa sukienka, ozdobiona koronką, była nieco cieńsza niż przeciętna sukienka. Bardzo dobrze pasowała do smukłego ciała Hazuki, a dzięki jasnym włosom związanym wysoko na głowie, jej naga szyja była zniewalająca. Wyglądało to tak, jakby ogłaszała światu, że na tym właśnie polega piękno dorosłej kobiety. Nawet jako inna kobieta, Miyo czuła się urzeczona.

Po zakończeniu przygotowań, cała czwórka przeniosła się do salonu. Kiedy dotarły na miejsce, Kiyoka już tam czekał, ubrany w swój wojskowy mundur.

W ciągu ostatniego miesiąca wrócił do pełni zdrowia. Jego nastrój powrócił w znacznie krótszym czasie, niż Miyo się spodziewała, na tyle, że zaczął trenować każdego dnia, ponieważ upierał się, że nie może znieść tego, jak ospałe i słabe jest jego ciało.