Felicia
HINDI ko na malayan na nakatulog pala ako kahapon kakahintay kila Levin, napahaba rin ata ang tulog ko at umaga na ako nagising. Nagising na lang ako kinaumagahan na asa kama na ako pero ang pagkakatanda ko ay sa sofa ako nakatulog hindi sa kama. Siguro binuhat ako ng isa sa mga triplets pahiga sa kama.
Hindi ko rin sila nakita nung magising ako. Pababa ako ngayon ng hagdan at baka nasa sala lang sila o kaya naman sa kusina. Pagbaba ko ng hagdan ay bumungad sakin ang sofa pero iba ang nakakuha ng attention ko.
"Felicia!" Tawag niya sa pangalan ko at mabilis akong nilapitan sabay yakap, ginantihan ko naman ang yakap niya. Ano naman kayang ginagawa ni Zibbiana rito? Siya lang naman yung nakita ko sa sala na nakaupo kanina sa sofa.
"Z-zib." Nauutal na sabi ko, mabilis naman siyang kumalas ng yakap nanlalaking mata siyang nakatingin sakin at humawak pa sa magkabilang balikat ko. "Oh my god!! Your speaking now! Since when? How come? How did that happen?!" Nakangiting sabi niya. Ngumiti naman ako ng tipid.
"N-nito lang, h-hindi ko din alam eh." Sagot ko, tumango tango naman siya habang nakangiti parin ng malawak. "Good to know! I'm glad you can talk, anyway how are you? are you okay here? do they take care of you? let's sit down first." Aniya niya at hinila ako paupo sa sofa.
"O-ok naman ako rito, inaalagaan rin nila ako." Sagot ko, ang ganda niya talaga kahit na saang anggulo. Medyo kahawig rin siya nina Levin kumbaga girl version nila Levin. "That's good! Kumain kana ba?" Muli na naman na sabi niya, umiling ako bilang sagot.
"Yaya! Please bring us breakfast here in the living room. Felicia and I will eat here." Sinigurado talaga ni Zib na aabot hanggang sa kusina ang sigaw niya.
"I came here to tell my brother and you that we are going to the villa for an outing, where are they?" Outing? Ako isasama nila? Pupunta kaming villa nila? So pupunta kaming beach?
"T-talaga? Yung villa niyo ba malapit sa beach? Hindi ko din alam kong asan nga ba sila pagkagising ko hindi ko na sila makita." Aniya ko at halata sa boses kong excited makapunta sa villa.
"Yes! There's a beach there, don't tell me you don't go to the beach? Don't you and your family go there?" Takang sabi niya. Napakagat naman ako ng labi at yumuko ng kaunti.
"O-oo eh lagi lang kase akong nasa bahay." Mahinang sagot ko. Napakunot naman siya ng noo. "Really? Aren't you studying? Going to the mall? To the park? Anywhere? You're just at home? Why?" Andami niyang tanong, kanina ko pa nahahalata na sunod sunod ang tanong niya.
"Y-yes, Hindi kase ako pinapayagan na lumabas pero nakapunta naman na ako sa mall kahapon kasama sila Levin at mga kaibigan niya." Sagot ko.
"That's so sad! but now makakapuntan kana. Kaibigan nila kuya? kasama ba roon si Jay?" Parang natuwa ng husto si Zib sa panghuling sinabi niya.
"O-oo kasama rin namin siya. Bakit?" Dumating naman na yong dalawang maid na may mga dalang pagkain at nilapag na lang sa glass table.
"Really! It's a shame that I only came here yesterday so that I could be with him. You know what! It's just the two of us, right? Don't ever tell to my brothers. You know that I've wanted Jay for a long time, it's just that he doesn't paying attention to me." Malungkot na sabi niya. Gusto niya si Jay? Bakit naman kaya hindi siya pinapansin ni Jay? Maganda naman si Zib at mabait pa.
"T-talaga! Bagay na bagay kayong dalawa. " Nakangiting sabi ko, Napangiti naman siya sa sinabi. "I know right! Alam ko rin naman na gusto niya rin ako pero ayaw niya lang sabihin. Kumain na nga tayo tapos pagkatapos nating kumain ay sasamahan kitang mag impake." Sabi niya at kumuha na ng pagkain sa lamesa.
BINABASA MO ANG
Can't Get Away From Them | ✓
DiversosMeet Felicia Addison, a girl of the darkness. She lived full of fear of other people. She grew up afraid of other people, especially her parents. All she thinks about is living so that her parents will hurt her. But one day she found that truth so s...