Kayıp Vaka / lawlu

5

Sunny'de hummalı bir kurtarma çalışması yürütüldüğü sıralarda, Law ve Bepo'nun mahsur kaldığı adada ise yine zor bir gece daha yaşanıyordu. Law o gece, günlerden sonra ilk defa bir şeyler de yemiş olmasının da etkisiyle biraz daha mantıklı düşünebiliyordu. Bepo'yu yeniden parçalarına ayırıp adanın uzak yerlerine dağıtırken ayının kafasını da birkaç farklı parçaya ayırarak rastgele hareketlerini de büyük oranda azaltmıştı. Bepo'nun çığlık ve böğürtüleri gece karanlığını dolduruyor olsa da, boğuşmalar yoktu. Law o gece yine de uyuyamadı. 

Sabahın ilk ışıkları yükselirken Bepo'yu yeniden birleştirdiğinde, her zaman yaptıkları gibi, sırt sırta yaslanıp uykuya daldılar. Öğlene doğru yeniden uyandıkları zaman geçen akşam yaptıkları konuşmanın ağırlığını hala daha omuzlarında hissediyorlardı.

Bepo bir süre cümlelerini toparlamak için düşündü. Dönüşüm geçirdiği sırada elindeki telesalyangozu tamamen parçalandığından ötürü, yaptığı yardım çağrısının işe yarayıp yaramadığını bilmiyordu. Yine de, böyle bir şey yaptığından kaptana bahsedemeyeceğini de biliyordu.

"Kaptan..." Sesi gergin ve üzgündü. "Sen gerçekten benim için kendini öldürmeyi mi düşünüyorsun?"

Law bu soruya vereceği yanıt için çok düşünmedi.

"Evet."

"NEDEN AMA?!" Bepo Law'a hayatında ilk defa bağırıyor olabilirdi. Law çok sakin bir şekilde açıkladı kendini.

"Burada ölmek istemediğini biliyorum. Bana sorarsan, ben de istemiyorum. Ama bu kısır döngünün nereye kadar gideceğinden emin değilim. Bir noktada, birimizin bir mezarı olacak, diğerimizi de akbabalar falan yiyecek. Bunu istemiyorum. Seçtiğim bir ölüm biçimi değil bu. Bu denli zayıf hissederek ölümü karşılamaktansa, en azından kendi sonumun nasıl olacağına karar vermiş olurum."

Kulağa mantıklı gelse de, Bepo buna hala daha razı gelemiyordu.

"Ben ne yapacağım peki? Vicdan azabı dolu bir yaşama mahkum olacağım! Ve ölemeyeceğim de! Vicdan azabım da bitmeyecek! Mutlu mu olmalıyım sen bunu söylediğin için?" Gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Law ise ifadesiz bir yüzle bakmaya devam etti.

"Ben bencil ve korkunç bir adamım. Biliyorsun."

"Olmadığını biliyorum." Bepo çaresizlik içindeydi. "Wolf kendi öz oğlunu öldüreceği zaman engel oldun aile içinde şiddet istemiyorum diye! O zaman da mı kötü biriydin? Penguin ve Shachi kendilerini patlattıkları zaman onları kurtarabilmek için 4 gün uyumadın sen! O zaman da mı kötü biriydin? Bunları bir çıkar için mi yaptın sen yani? Aileydik biz ya! Aile olmak yetmiyor muydu?" Bepo ağlamaya devam ediyordu. 

"Ağabeyi gözünün önünde öldürüldü diye Hasır Şapka'yı kurtarmaya gittiğimizde de mi kötü biriydin?"

"Bana Hasır Şapka deme."

"SEN DE BANA BİR CEVAP VER!"