Günün ilk ışıklarıyla birlikte, Bepo yeniden eski haline döndü. Vücudunun hala daha adanın çeşitli yerlerine dağılmış bir halde olduğunu hissediyordu. Dişlerinin arasında ise kan tadı vardı. Tek kafasıyla yerde sürünerek gece ne olduğunu anlamaya çalıştı.
Kaptan hemen yakınında, yerde yatıyordu. Sağ bacağı üzerindeki kesiklerden sızan kan yerde birikinti oluşturmuştu. Ne yaptığını fark ettiği anda dehşet içinde bağırmaya başladı.
"Kaptaaaaaaaaannnn!!!!!!"
"KAPTAAAAAAAAAANNNN!!!!!!!!!"
Yerde sürünerek kendini diğerinin bedenine iyice yaklaştırmaya çalıştı. Sürünürken bağırıyor, bağırdıkça da boğazına toz toprak doluyordu.
Saatler sonunda kaptanın gözlerini açtığını farketti.
"Kes bağırmayı."
"KAPTAAAAAAAANNN!" Bepo bu sefer mutlu ve hevesli bir tonda bağırdı.
Kaptan sadece kısa bir iç geçirmekle yetindi. Son kalan enerjisiyle Bepo'nun adanın farklı yerlerine dağılmış parçalarını geri getirdi ve yeniden birleştirdi. Bu bile inanılmaz yorucu bir iş olduğundan ötürü yeniden kapandı gözleri.
***
Gözlerini açtığında kendini ilk gün geldikleri nehrin kıyısında buldu. Sağ bacağı ve kalçasının üzerinde derin bir acı hissetti. Bepo, tıpkı ilk sefer yaptıkları gibi, bu yaralara da çam iğneleriyle dikiş atmış olmalıydı.
Hızlıca kendini yoklayıp başka bir yerinde başka bir hasar olup olmadığını kontrol etti. Tek hasar ağlamaklı gözlerle kendisine bakan dostu gibi görünüyordu.
Elindeki tahta plakada ateşte kızarmış tavşan etiyle bekliyordu.
"Özür dilerim, ben çok özür dilerim, kaptan ben ne yapacağımı bilmiyorum artık, daha ne kadar buna katlanabilirim onu da bilmiyorum." Gece çığlıklarla böğüren hayvan, sabah da acı ve suçluluk içinde ağlıyordu.
Kaptan günlerden sonra ilk kez, hala daha bir şey yemek istemiyor olmasına rağmen, Bepo'nun kendisine uzattığı tavşan etinden yedi.
"İkimizi birden bu adadan çıkarmanın bir yolu yok gibi. Ama belki senin bir şansın olabilir."
"Nasıl yani kaptan?"
"Belki biraz enerjimi toplayabilirsem, senin günlerce yüzmeni ve başka bir yere ulaşmanı sağlayabilirim."
"Hiç bir şey anlamadım. Sen neden gelemeyesin ki?"
"Bepo. Senin yüzerek başka bir yere gitmeni sağlamanın tek yolu sanıyorum ki sana sonsuz gençlik vermek."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Vaka / lawlu
FanfictionKarasakal'ın baskınından sonra Law ve Bepo ıssız bir adada mahsur kalırlar. İkilinin hayatta kalmasını sağlayan şey, bir yerden sonra en büyük kabuslarına dönüşür. Mucize eseri bir şekilde kurtulmalarına rağmen ise, Law gün geçtikçe kendi ruh sağlığ...