18

19 5 0
                                    

Selammm
Naber???
Nasılsınız??????? Ben çok iyiyim

Bu bölümü Ceylinin ağzından okuyacağız
Çok beklemeden kurgumuza geçelim <333




Ceylin

En son soruyu da çözüp başımı kaldırdım test kitabından. Evet derslerim iyiydi ancak Edanın ki kadar değil. Kızda nasıl beyin varsa. Ben mesela iki saat çalışırım hep. Ancak o durmadan akşama kadar çalışır. Bir kere neden bu kadar çalışıyorsun dedim. O ise düşüncelerimden uzaklaşmak için demişti. Kalbim sıkışmıştı o cümleden sonra. O zamanlar bir şey yapamamak zoruma giderdi. Ama şimdi her şey değişti. Babası şuan hapisteydi. Birazda olsa Eda iyiydi şimdi. Ama şimdide aldatma meselesi çıkmıştı. Annesi ve babası evliyken annesi eşini aldatmış ve Edaya hamile kalmış.
Eda bunları konuşmak için evine gitmişti sabah. Konuşmaları uzun olacakki okula gelmedi bu gün.

Derin bir nefes verip kitabı kapattım. Bu zaman sınıfa gelen Alperi gördüm. Biraz bakındıktan sonra benimle göz göze geldi. Gülümsedi ve elini salladı. Karşılık verdim.
Benim sırama doğru geldi.

"Selam. Ne yapıyorsun?" Dedi sırıtarak.
"Hiç test çözüyordum az önce. Yoruldum biraz." Biraz düşündükten sonra konuştu.

"Kantine inelimmi? Senin yorgunluğunda geçer hem." Güzel fikirdi. Ayağa kalktım. Oda geleceğimi anlayınca birlikte sınıftan çıktık.
"Eda neden bu gün gelmedi?" Diye sordu bir anda.
Ona gerçeği söylemeyecektim tabiki. Edayla arkadaş olsa bile Alpere güvenmediğini görüyorum. Eda aslında hiç kimseye güvenmiyordu. Ancak bu aralar Korayla takılıyordu. Takılıyor derken vakit geçiriyorlardı. Korayın yanında mutluydu. O gün Korayı aramıştı. İlk beni aramamıştı. Alınmadım. Kırılmadım. Ve üzülmedim. Çünkü ne düşündüğünü çok iyi biliyorum. Kuzenim Ayazın doğum günüydü. Beni endişenelendirmemek için aramadı.

"Bu gün bir işi çıktı. Ondan gelemedi. Yarın gelir." Dedim kısaca. Başını karşıya çevirdi. Karşıdan gelen Damlanı görünce ifademi düz tuttum. Yine laf atıp gidecekti. Ona bakmadım. Ama onun bakışlarının üzerimde olduğunu biliyordum.

Tam yanından geçip gidecekken dediği sözle durdum.

" Bu yeni erkek arkadaşınmı? Kaana ne oldu?" Gözlerimi devirdim. Kaanla arkadaş olmağım Damlaya battığı için söylemişti.
"Kaanla arkadaşız Damla. Yoksa onu sevdiğin içinmi bu kadar batıyor sana? Ah üzgünüm ama Kaanın sevgilisi var." Dediğimde yüzü değişti. Kaşları çatıldı. Bir şey demek için dudaklarını araladı ancak aklına bir şey gelmediği için kapattı. Alayla güldüm. İftira atacaksan bari düzgün yalanlar kur.
Yeniden yürümeye başladım. Alper arkamdan gelip bana yetişti.
"Kızla kişisel problemin var herhalde?" Alpere bakmadım.
"Benim değil. Edayla kişisel problemi var."

"Ee Edaylaysa sen neden kavga ediyorsun kızla."

"Bu bir kural. Hatta yapılması gereken bir şey. Arkadaşının düşmanı senin düşmanındır Alper." Dedim sert sesle. Çok sert konuşmuş olmalıyımki Alper şaşkınlıkla bana bakıyordu. Güldüm.
"Çokmu sert konuştum? Özür dilerim. Konu Eda olunca kendimi tutamıyorum. "

" Sorun değil. Ben salak bir cümle kurdum."Güldü Alper. Gülünce çok tatlı oluyordu. Ne? Ne dediğinin farkındamısın Ceylin?
Başımı diğer tarafa çevirdim. Gün gittikce Alpere dahada çekiliyorum. Ve bunun karşısına geçemiyorum. Ya Alperin bana karşı hisleri yoksa? Ya reddederse? Bu düşünceler yüzünden itiraf edemiyordum. Edaya anlatamıyorum. Çünkü bu aralar ciddi meselelerle ilgileniyordu. Onu sıkmak istemiyorum.
Kantine gelmiştik. Bana el sallayan Emiri gördüm. Yine kendini rezil ediyordu. Basketbol takımında olduğundan hiç kimse bu haraketlerini umursamıyordu. Popülerdi birde.
Alpere baktım. "Emirler çağırıyor. Sende gel. Hem tanışmış olursunuz."
"Zaten tanışıyoruz bu gerizekalıyla." Bir an şaşırdım. Ve sonra Emirin mehşur tanışma yöntemini hatırladım.
Eh Alperi tanımasa şaşırırdım. Okuldaki her kesi tanırdı kendisi.
"Nerde kaldın ya. İki saattir seni bekliyoruz salak." Gözlerimi devirdim.
"Daha yeni zil çaldı ya Emircim." Dil çıkardı. Bende dil çıkarıp Umayın yanına yerleştim.

Alper Emir ve Kaanla selamlaştı. Kaanın yanına oturdu. Yani çaprazımda oturuyordu.

"Eda yokmu bu gün?" Diyen Emire baktım. Gözlerimi kıstım. "Sen Edayı ne yapacaksın ki?" Dediğimde omuz silkti.
"Sevdim valla Edayı. Tam kafa kız. Zevklerimizde aynı." Demek o yüzden hep Edayı soruyordu. Ona aşık olduğunu sanmıyorum. Çünkü zaten bir sevdiği var. Sıla. Ne kadar belli etsede Sıla hep soğuktu.

Eskiden ikisi iyi anlaşırdı Kaanın dediğine göre. Sonradan Emir hoşlandığını belli edince Sıla uzaklaşmış. Emirde geri çekilmişti. Bazen sohbet ederlerdi. Ama nadiren sohbet ettiklerini görürdük.

"Bir işi çıktı. O yüzden gelemedi." Dedim. Başını salladı. "Gelseydi ne yapacaktın Edayı?" Bir an sessizlik oluştu. Bunu soran Sılaydı. Hepimizin bakışları Sılaya döndü. Emire baktığımda şoktaydı. Sılanın ilk Emiri kıskandığını görmüştü. Bizde dahil.
Boğazını temizledi Emir.

"Edayla benim işim. Sanane?" Dedi soğuk sesle Emir. Sıla gözlerini kaçırdı.
"Hafta sonu dışarı çıkmaya ne dersiniz?" Dedim konuyu dağıtarak.

"Alış verişe gide biliriz. Ordan yemek yeriz hemde. Nasıl?"  Her kes onayladı Umayı.

"Neden konuyu bir anda değiştiriyorsunuz? Haklı değilmiyim. Bu kız aramıza geleli ne kadar olduki. Bir anda samimi oldunuz. Ne varki anlamıyorum bu kızda. Aşırı her şeri dramatize ediyor." Tek kaşım havaya kalktı. Ne saçmalıyordu bu kız?

"Sen ne dediğinin farkındamısın acaba Sıla? Tamam sevmediysen okey. Konuşma. Görmezden gel. Kıskandığını lütfen bu kadar belli etme. Bir daha arkadaşım hakkında böyle konuşma." İfadesi değişti. Elleri yumruk halini almıştı.

"Ceylin haklı Sıla. İki yıl Emire yüz vermedin. Şimdimi kıskanacağın tuttu? Affedersin ama sen her gün çorap değiştirir gibi sevgili değiştirirken Emirin nasıl halde olduğunu bilmiyordun. Sırf Emir için sustuk."Dedi Umay. Sıla hayal kırıklığıyla baktı Umaya. Umay gözlerini Emire çevirdi. Endişeliydi onun için. Çünkü Emire aşıktı. Tam iki yıldır. Sırf Emir Sılayı sevdiği için kendi içinde yaşıyordu. Hiç bir zaman belli etmedi.
" Şimdi bir kız için benimle kavga ediyorsunuz çoçuklar. Bu adil değil." Güldü Umay.
"Sırlarımı önüne gelene anlatan senmi söylüyorsun bunu. Eda senin gibi arkadaşını satmıyor en azından." Emir ayağa kalktı. Onun ardından Umay. Birlikte kantinden çıktılar. Emirin kötü zamanlarında bizde vardık. Ancak her dakika yanında olan kişi Umaydı. Çok temiz seviyordu.

Sılada kalktı. Sinirle masaya tekme atıp uzaklaştı.
" Ne yaşadık şimdi biz? "Diyen Alpere baktım. Masada ben, Kaan ve Alper kalmıştı sadece.
" Aynen kardeşim. Allah Emire sabır versin. İnsan böyle bir kıza nasıl aşık olur lan. "Dedi Kaan yükselerek.

" Emiri suçlamayın. Kalp bu sonuçta. Kime tutulacağını kendisi seçmiyor. "
Bundan sonraki teneffüsler sakin geçmişti.















Heyooo
Bittiiii
Sizce nasıldı????

Sıla sizce nasıl biri? Haklımı yoksa haksızmı?

Umayın Emire aşık olması hakkında ne düşünüyorsunuz?

Bu kadardı aşklarım <333
✨💕

Sadece senin/DüzenleniyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin