ကိုကိုယောက်ဖ

Part - 27

"ဟင်...ဂျောင်ဂု...ဂျောင်ဂုမလား"

"ဟုတယ်လေဗျာ ကျ‌နော်ပေါ့"

"ဂျောင်ဂု!!"

ဂျောင်ဂုကိုတွေ့တော့အလျင်အမြန်ပွေ့ဖက်လိုက်မိသည်။သို့ပေမဲ့ရုတ်တရပ်ပျောက်ကွယ်သွားပြန်သည်.....။

"ဂျောင်ဂု?....ဂျောင်ဂုဘယ်ရောက်သွားတာလဲ....ဂျောင်ဂု..ဂျောင်ဂု...ဂျောင်ဂု...!!"

ရုတ်တရပ်အိပ်ယာကလန့်နိုးလာခဲ့သည်။

"ဟင်..ငါအိမ်မက်မက်နေတာပဲ..ဟူးးး"

jm mind - ဘယ်နှနှစ်နာရီတောင်ရှိနေပါလိမ့်

နာရီကြည့်လိုက်ချိန်အချိန်မှာမနက်ခြောက်နာရီသာရှိသေးသည်။

jm mind - စောသေးတယ်..ပြန်အိပ်လို့ရတော့မယ်မထင်ဘူး

အိပ်ယာမှထကာရေမိုးချိုးပြီးအခန်းအပြင်သို့ထွက်လာသည်။
y/nအခန်းကိုကြည့်လိုက်တော့အိပ်နေသေးတာမို့စာရေးခဲ့သည်။

"y/nကိုကိုအစောကြီးနိုးနေလို့အလုပ်ကိုအစောကြီးသွားတော့မယ်မနက်စာလည်းကိုကိုအပြင်မှာပဲစားလိုက်တော့မယ်နော်ညီမလေး..."

ဟုစာတစ်စောင်ရေးကာy/nဘေးမှာထားခဲ့သည်။
ထို့နောက်ကားလည်းမယူချင်တော့တာကြောင့်busဖြင့်မနက်စာစားရန်အတွက်ထိုင်နေကျဆိုင်လေးသို့ထွက်လာခဲ့သည်။

ထိုင်နေကျဆိုင်ရဲ့ထောင့်ဆုံးလေးမှာထိုင်လိုက်သည်။ထိုဆိုင်ကဝန်ထမ်းများနှင့်ဂျီမင်းကရင်းနှီးပြီးတော့သူလာတာနဲ့မှာစရာမလိုပဲ....ပန်ကိတ်နဲ့လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ကအမြဲလိုလိုအလိုက်တသိလာချပေးသည်။

ခုံမှာထိုင်နေရင်းဘေးခုံကိုကြည့်ကာဂျောင်ဂုပထမဆုံးသူ့ကိုချဉ်းကပ်ကပ်တဲ့နေရာကိုသတိရမိသည်။

"ဟူးးးးးး"

ဆိုင်ကဝန်ထမ်းကောင်လေးတစ်ယောက်ကဂျီမင်းအားပန်ကိတ်နဲ့လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်လာချပေးရင်း

"အကိုဒီနေ့မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလားဗျ"

ဂျီမင်းသည်အတွေးပေါင်းများစွာနှင့်ရှုပ်ရှပ်ခက်နေချိန်ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်သာရှိသေးသည့်ဝန်ထမ်းကောင်ငယ်လေးကမေးလာသည်....။ဂျီမင်းလည်းထိုကောင်လေးအားတစ်ချက်ပြန်ကြည့်ရင်း......။