តើអ្នកដឹងទេថាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឈឺខ្លាំងប៉ុណ្ណានៅពេលដែរដឹងថាសាច់ញាតិតែម្នាក់ដែរខ្ញុំមានពេលនេះគាត់បានទៅចោលខ្ញុំនោះ?
" ហុឹម"សម្លេងក្រហុឹមបំពងបន្តិចបានបន្លឺឡើងមុនពេលដែរកែវភ្នែកដែរបានបិទអស់ជិត3ថ្ងៃក៏បានបើកឡើងសម្លឹងទៅមើលមនុស្សដែរនៅជុំវិញខ្លួន
" ហ្ហឹក..អុីបូទីបំផុតបងដឹងខ្លួនហើយ..ហ្ហឹកៗ"កាយតូចសៀវចាន់គ្រាន់តែឃើញថាគេដឹងខ្លួនក៏ប្រញ៉ាប់អោបគេយ៉ាងណែន
" ក្មេងល្ងង់..អូនយំធ្វើអ្វីបងមិនអីទេ.."នាយក្រាស់ដែរទើបតែបើកភ្នែកឡើងក៏អោបគេវិញទាំងក្នុងខ្លួនគ្មានកម្លាំងបន្តិចសោះ
" អ្នកប្រុស...អ្នកប្រុសឃ្លានទេចាំខ្ញុំទៅទិញអាហារឱ្យអ្នកប្រុស"ហាន់ជីនក៏និយាយស្នើរខ្លួនទៅទិញអាហារ
" មិនអីទេ..ហាន់ជីនចុះឯណាបងស្រីខ្ញុំមិចក៏មិនឃើញគាត់នៅក្រុមហ៊ុនមែនទេ"អុីបូក៏សួររកបងស្រីព្រោះថាពេលដែរភ្ញាក់ឡើងមិនបានឃើញវត្តមានរបស់គេ..
" គឺ..អ្នកនាង..អ្នក..អ្នកនាងគាត់.."រំឮកដល់រឿងនេះទឹកភ្នែកហាន់ជីនក៏ស្រក់ចុះមកតែម្ដងមុនដំបូងគិតថាចាំគេមានកម្លាំងជាងនេះចាំប្រាប់តែពេលនេះប្រហែលជា..
" ហាន់ជីន..ឯងកើតស្អីគ្រាន់តែយើងសួរប៉ុណ្ណឹងឯងចាំបាច់យំស្អី?"អុីបូឃើញហើយក៏ឆ្ងល់ជាខ្លាំង
" អុីបូបងស្ដាប់អូនណា..ហ្ហឹក"ចាន់ចាប់ដៃអុីបូម្ខាងមកកាន់ជាប់មុននិងនិយាយបន្ត
" បងអុីជូ..គាត់...ហ្ហឹក..គាត់ស្លាប់បាត់ហើយ..ហ្ហឹកៗ"
ក្ដុក...
ស្ដាប់សម្ដីរាងតូចចប់ធ្វើឱ្យរាងក្រាស់គាំងនិយាយអ្វីមិនចេញមានអារម្មណ៍ថាបេះដូងវាជ្រុះបាត់ពីខ្លួនទៅហើយ
" អូននិយាយអី...មិចនិងអាចទៅអូនកុហកបងមែនទេ?..ចាន់អូនកុំលេងសើចបានទេបងមិនលេងជាមួយទេ"រាងក្រាសចាប់ផ្ដើមប្រកែកទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោងមិនជឿលើអ្វីដែរខ្លួនឮ
" អូនមិនបានកុហកទេ..ហ្ហឹកៗ.."ចាន់
" គ្រប់យ៉ាងដែរអ្នកប្រុសតូចនិយាយសុទ្ធតែជាការពិត..ខ្ញុំសុំទោសអ្នកប្រុស..ហ្ហឹកៗ..ខ្ញុំអត់បានការមិនអាចមើលថែអ្នកនាងបានខ្ញុំសុំទោស..ហ្ហឹកៗ"ហាន់ជីន គេលោទជង្គង់និយាយពាក្យសុំទោសទាំងទឹកភ្នែក
YOU ARE READING
ត្រឡប់រកស្នេហ៍ចាស់👣🥀❤️ចប់
Fantasyជារឿងប្រភេទ. បច្ចុប្បន្នលាយលំនិងអតីតកាលការជួបគ្នាម្ដងទៀតរវាងគូរស្នេហ៍មួយគូរដែរបានបែកគ្នាមកជាយូរ Zhan " ហេតុអ្វីគ្រាន់តែមនុស្សពីអ្នកស្រឡាញ់គ្នាសោះចាំបាច់អ្វីមកបំបែកតើពួកខ្ញុំធ្វើអ្វីខុសទៅ.." Yibo" ផ្ដល់ឱកាសឲ្យបងម្ដងទៀតបានទេ..បងសន្យាបងនិងការពារអូនដល់...
