Kanlı Dokunuş / ChanMin

∆ 6 ∆ - Changin

Ertesi sabah herkes yemek masasındaydı. Hepsinin keyfi yerindeydi ta ki o ana kadar.

"Jeongin iyi misin?"

Jeongin kafasını tutarak sandalyeden kalkmıştı. Bir anda Changbin'in odasına doğru koşmaya başladı. Herkes merakla onun gidişine bakarken Changbin peşinden gitmişti.

Odaya girdiğinde Jeongin yerde dizlerinin üzerinde mırıldanıyordu. Changbin hemen kapıyı kapatıp kilitleyerek Jeongin'in yanına oturdu.

"Hyung..."

"Meleğim bana bak lütfen yüzüme bak"

Jeongin kafasını kaldırıp ona baktığında Changbin kendisine doğru bakan irislerin kırmızı renge döndüğünü gördü. Dönüşümü tamamen gerçekleşmiş artık kan içebilecek duruma gelmişti küçük olan.

"Elimde şu an kan torbası yok... Sikeyim"

Changbin Jeongin'i yerde kaldırdı ve yatağa oturtarak onu da kucağına oturttu. Jeongin kırmızı gözlerle Changbin'e bakarken utancından yerin dibine giriyordu.

"Jeongin... Isır"

Dedi boyunu sağa eğerek. Jeongin başta anlamasada köpek dişleri kaşınmaya başlamıştı. Elini dişine götürdüğünde ise olduğundan daha da sivrileştiğini fark etmişti.

"Isır dedim Jeongin"

"H-Hayır Hyung yapamam bunu sana"

"Başka seçeneğimiz yok Jeongin yap gitsin şunu"

Jeongin kendini daha fazla tutamayarak dizinde oturduğu adamın kasıklarına kayarak boynuna eğildi. Tam ağzını açıp ısıracaktı ki ne yaptığını sorgulamaya başladı.

İçindeki vampir iç güdüleri onu sürekli dürtüyordu. Changbin Jeongin'in bişey yapmayacağını anladığında kafasından bastırarak ısırmasını sağlamıştı.

Changbin derinden inlerken Jeongin hem doya doya kan içiyor hem de Changbin'in inlemerinden dolayı etkileniyordu. 2-3 dakika sonra geri çekilerek Changbin'e baktı.

Büyüğünün gözleri yarı açık, oldukça yorgun düşmüş gibiydi. Gülümseyerek Jeongin'e bakıyordu.

"Özür dilerim.... Özür dilerim Hyung affet beni çok üzgünüm lütfen sana bişey olmasın yalvarırım iyi ol"

"Ben... İyiyim Jeongin"

Changbin, Jeongin'in dudağından akan kanı silerken konuşuyordu. İlk defa kanı bir vampir tarafından çekilmişti. Hepsi değil tabi ama yine de biraz fazla içmişti.

"Hyung uyanık kal lütfen"

"Jeongin.... İyiyim sakin ol"

"Hayır ben, yardım evet Chan Hyung'u çağıracağım"

Jeongin ayaklandığı sırada yatakta yatan Changbin onun kolundan tutarak gitmesine engel oldu.

"Hayır... Chan, bilmesin"

"Neden Hyung? Yardıma ihtiyacın var"

"Evet ama-ah"

Changbin sızlayan boynunu tuttu. Jeongin'in gözleri dolarken etrafa bakıyordu.

"Ne yaptım ben özür dilerim Hyung"

"Jeongin kes şunu"

"Ama-"

"Aması yok ben iyiyim birazcık dinlensem geçer eminim"

"Bende başında bekleyeceğim"

"Tamam ama bu yaşananı kimseye söylemek yok"