Kanlı Dokunuş / ChanMin

∆ 16 ∆

Araba eve vardığında Minho, Jisung'u kucağına alarak içeri yürüdü. Salona adım atar atmaz Jeongin ve Changbin'in gözleri onu buldu.

"Hyung?"

"Seungmin'in arkadaşı"

Arkadan Chan içeri girdi.

"Minho dur onu depoya indirme Seungmin orda"

"E tamam yan yana dursunlar ne olur ki?"

"O-olmaz başka bir odaya götür onu"

"Pekâlâ kullanılmayan başka odamız var mı?"

"Ben biliyorum"

Diyerek merdivenden indi Hyunjin.

"Gidelim o zaman"

Minho Hyunjin ile giderken Changbin ters ters Chan'e bakıyordu.

"Sorun ne Changbin?"

"Hyung seninle özel olarak konuşmam gerek"

"Pekâlâ konuşalım bakalım"

İkili mutfağa doğru yürüdü.

"Changbin Hyung ben?"

"Orda kal Jeongin birazdan yanına gelirim"

"Peki Hyung"

Mutfağa girdiklerinde ise Changbin ayakta beklerken Chan tezgaha yaslanarak kollarını göğüs hizasında birleştirdi ve dikkatini karşısındaki adama verdi.

"Neler oluyor sana Changbin?"

"Hyung ben...ben bu avcı işlerini bırakıyorum"

"Anladı- ne dedin sen?"

"Duydun Hyung bırakıyorum bu işleri yeter gerçekten sen beni bir dakika bile dinlemeyip anlamak istemezken ben Jeongin ile geçirdiğim o kadar saatten sonra kendimi buldum"

"Ne o yoksa-"

"Evet Hyung, aşığım ben"

"Sen ne- Changbin kendine gel o bir vampir insanlığı yok edebilecek soydan"

"Bunu o istemedi. Lütfen Hyung beni şimdi iyi dinle ve anlamaya çalış"

"Tamam bak bu saçma düşüncenden seni kurtarmak için elimden geleni yapacağım ama bana o vampiri-"

"Savunurum onu da Seungmin'i de savunurum"

"Yapma Changbin seninle ters düşmek istemiyorum sen benim kuzenden çok kardeşim gibisin"

"Hyung umrumda değil... lütfen dinle"

Chan sinirle tezgahtan geri çekildi ve ellerini tezhaga yaslayarak eğildi.

"Dinliyorum...konuş ama asla beni ikna edemeyeceksin"

"Chan Hyung bak, Seungmin için konuşuyorum ona bunu yapma. Biliyorum vampir ama...Chan Hyung onların da duyguları var onlar da aşık olabilir onlar da sevebilir onlar da yaşamayı hak ediyor. Ben aşık oldum ben Jeongin'i seviyorum Hyung beni ondan ayırmadığın gibi Seungmin'i de hayattan koparma. Arkadaşı için de geçerli bu yalvarırım onlara bir şey yapma"

Changbin hayatı boyunca ilk defa birisine böyle yalvarıyordu. Chan'e yaklaştı ve dizlerinin üzerine çöktü. Ellerini önünde birleştirdi ve ovalamaya başladı. Chan'in gözleri şaşkınlıkla kocaman açılırken kendisi de eğildi.

"Changbin kalk-"

"Hyung yalvarırım onları öldürme artık. Bunları ona yapma biliyorum sen de Seungmin'i seviyorsun"

"Sen ne-....saçmalıyorsun?"

"Hani sen yokken Seungmin'le konuştum demiştim ya"

"Evet?"