Kanlı Dokunuş / ChanMin

∆ 7 ∆

"Yine karşılaştık Chan. Dünya çok küçük değil mi?"

"Ya Seungmin ne demezsin"

Chan, üzerinde oturan Seungmin'e göz çevirmişti. Seungmin, Chan'in tam üzerine yerleşmiş kollarını iki yanda sabitlemişti.

Nasıl olduğunu anlamadan bir anda kendini Seungmin'in altında bulmuştu büyük olan. Her zaman girdiği sokağa girdiğinde kucaklanıp kiralık bir evin odasına girmesi bir olmuştu.

"Seungmin eğer seni becermemi bu kadar çok istiyorsan evime gelebilirsin"

"Hı aynen geleyim de kazığı sapla kalbime di'mi?"

"Zeki"

"Evet ya biraz öyleyim sana da vereyim mi?"

"Neyini?"

Dedi Chan sırıtarak. Seungmin ve Chan'in kastettiği şeyler çok farklıydı ama aynı cümleye tekabül ediyordu.

"Ben gidiyorum Chan çok sıkıcısın"

"Arkadaşını hâlâ görmek istemiyor musun Seungmin?"

Seungmin tam kalkıp gidecekken duraksamıştı. Wonwoo'yu görmek istiyordu tabi ama Chan'in ona tuzak kurduğundan da emindi.

"Sen bir yalancısın Christopher Chan"

"Sende küçük bir fahişesin Seungmin"

"Kes sesini Chan"

"Ben sana teklifimi sundum demiştim demek ki arkadaşının ölmesini istiyorsun"

"Senden ciddi anlamda nefret ediyorum Chris"

"Duygularımız karşılıklı Seungmin"

Seungmin daha fazla dayanamamış ve Chan'in üzerinden kalkarak cama yönelmişti. Wonwoo'yu gerçekten çok fazla görmek istiyordu ama ölmek istemiyordu.

Küçük olan tam pencereden adımını atıp gidecekken Chan yanında getirdiği bıçağı Seungmin'in omzuna geçirmişti.

Acıyla yere düşüp kıvranan Seungmin büyüğüne bakmak için kafasını kaldırdığında boynuna bir tasma geçirilmişti.

"Siktir...bu ne?"

Canı oldukça yanıyordu ama azalacağını biliyordu. En azından tahmin ediyordu. Boynuna geçirilen güç emici tasmayı fark edince tüm düşünceleri kaybolmuştu.

Bu tasma onun tüm vampir özelliklerini emen ve kullanmasına engel olan bir tasmaydı. Boynundaki yüzünden şu an bir insanoğlundan farksızdı.

"Hah! Artık elimdesin Kim Seungmin"

"Sikeyim seni Chan"

"Dediğim gibi neyle 4 cm boyundaki sikinle mi?"

"Bakmak ister misin tadına kaç santim olduğunu öğrenirsin"

"Çok konuştun Minnie"

Chan küçüğünü omzuna atarak odadan çıkmıştı. Kendi evine doğru yürürken sonunda başarmanın verdiği gururla göğüsü kabarıyordu.

"Oruspu çocuğusun biliyorsun değil mi Chan?"

"Hmhm"

"İbne misin konuşarak cevap ver"

"Aynen sana ibneyim"

"Piç herif"

"Kırıcısın Seungmin"

"Siktir git Chan"

"O dediğin maalesef yok"

"Bırak beni"