∆ 13 ∆

101 13 7
                                    

Chan merdivenlerin sonundaki odanın kapısında durup bekliyordu. İçindeki o his içeri girmesini istemiyordu. Kulptan elini geri çekerken aniden bir özgüven geldi.

"Ahs kendine gel Chan! Yıllardır bu anı bekledin ve şu anda elinde. İçeri gir ve vicdanını rahatlat"

Chan içeri girdiğinde yerde boş gözlerle etrafa bakan Seungmin ile göz göze geldi. Seungmin göz devirdikten sonra Chan konuşmaya başladı.

"Tüh uyuyor muydun yoksa uyandırdım mı?"

"Aynen uyuyordum zaten güvendeyim ya"

"Biliyor musun?"

"Neyi?"

"Çok aptalsın Seungmin"

"Biliyor musun sende çok aptalsın Chan"

"Neden?"

"Yaşına başına bakmadan bu işlere girişiyorsun ya beni bayağı bir güldürüyorsun Chan"

"Ne diyorsun lan sen? Asıl kendine bak kaç yaşındasın da"

"Hayret her sikimi bilen büyük baba bunu bilmiyor"

"Olabilir... Evet hakkında çok şey biliyor olabilirim bunu bilmemem normal"

Seungmin karşısındaki adama sırıtarak bakıyordu.

"Ne var ne sırıtıyorsun?"

"Doğru söyle aşık mısın bana yoksa hakkımda bu kadar şeyi nasıl bilebilirsin ki?"

"Ne?... Saçmalama Seungmin sadece 18 kez elimden kaçan bir vampir hakkında bilmem gerekenleri biliyorum"

"Mesela?"

"0 dışında kan içmiyor olman ve sevdiğin renge kadar belki"

"Sıçtığım saati de biliyor musun Chan?"

"Yok artık Seungmin"

"Gerizekalı"

Diyerek yere tekrar uzandı. Chan yavaş yavaş sinirlenmeye başlıyordu. Derin bir nefes alarak Seungmin'in yanına eğildi, yattığı yerden kaldırdı.

"Bana bak küçük piç kurusu, seni burada neden tuttuğumu biliyorsundur"

"Rahat bırak beni Chan-ahs"

"Yaran?"

"Yaram yarram"

"Kes sesini karşındakinin kim olduğunu unutup konuşuyorsun"

"Kimsin sen amına koyim? Kıçımın kenarı"

"Seungmin... aslında varya sen ve ailen ölmeyi hak ediyor"

Seungmin'in hissiz yüzü bir anda sinirli bir hal aldı. Kafasını geriye çekerek hızlıca Chan'e vurdu ve sendelemesine neden oldu.

Dudağına doğru darbe alan Chan, ağzının içinin kan dolmasıyla birlikte artık sabrı taşmıştı. Tekrar yakalarına yapışarak salladı ve bir anda bırakarak yere düşmesini sağladı.

Yere doğru düşen Seungmin'e bir de tekme atmıştı. Saç tutamlarını parmaklarına geçirerek kafasını kaldırdı. Başını çarpan Seungmin'in yüzünden ince bir kan damlası akarak yere damlamıştı.

"Haddini bil Seungmin, karşında arkadaşın yok"

"Hah...iki kelime"

"..."

"Siktir git"

Seungmin yüzüne gelen tokatla başı dönmeye başlamıştı. Chan kapıyı sertçe kapatıp oradan uzaklaştı. Vicdanının rahat olmasıyla birlikte odasına doğru yöneldi.

Masasına oturdu ve karşısındaki, Seungmin hakkında bilgilerin yazılı olduğu panoya elinde buruşturduğu kağıdı attı.

"Yakın Seungmin...bana yalvaracağın günler çok yakın"

"Chan Hyung müsait misin?"

"Evet, buyur Felix"

"Yemek yiyorduk da Minho Hyung seni çağırmamı istedi"

"Ha tamam geliyorum"

Birlikte aşağı yemek odasına indiler. Sofraya tabak koyan Hyunjin Minho'ya gülümsedikten sonra, koltukta Jeongin'i kan torbası ile besleyen Changbin'le göz göze geldi.

Changbin ona hiçte mutlu olmayan bakışlar atıyordu. Çünkü Seungmin'e zarar vermesini istemiyordu. Her ne kadar ona yalvarsa da yine de büyüğü onu dinlememişti.

Jeongin, Changbin'in kucağında, göğünde yatar pozisyondaydı. Changbin bir elinde kan torbası diğer eliyle Jeongin'in belini sarmış durumdayd.

Jeongin onun kucağında tam bir bebek gibi görünüyordu. Chan ufak bir inceleme yaptıktan sonra konuşmaya başladı.

"Sana da merhaba Changbin"

"Merhaba Chan Hyung"

Chan masaya oturduğunda önüne konan yemeği yemeye başladı. Bir iki dakika sonra gözü sürekli Changbin ve Jeongin'e kayıyordu.

"Binnie sen yemeyecek misin?"

"Sağol ben yedim Hyung"

"Changbin yedi Hyung sonra hastaneye giderek bir kaç torba kan aldı. Jeongin'i beslemek için de acıkmasını bekledi. Jeongin kanı içerken kucağında uyuyakaldı"

"Tamam Hyunjin, çocuk bir vampir olabilir fakat 18 yaşında bilmem farkında mı? Jeongin sürekli böyle mi duracak?"

"Chan, bırak istedikleri gibi dursunlar. Zaten Felix Jeongin'in vampir olduğunu öğrenince odadan çıkmadı. Şimdi tam alıştı derken düzenlerini bozmayalım"

"Tamam Minho ne haliniz varsa görün"

"Afiyet olsun Hyung"

"Sağol Felix"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ufak bir aradan sonra yeniden sizlerle olacağım (ulan sanki tiyatro sunuyorum)

Kanlı Dokunuş / ChanMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin