Kung Puwede (BL Novel) - COMPLETED

Chapter 24: Hilom

ZACK's POV

I was waiting for Raymond and Tristan here at the corridor for almost an hour.

"Anak ng teteng! Antatagal!" I whispered.

Kung hindi lang dahil sa lintik na litratong yun ay hindi ko sila hihintayin eh.

They are blackmailing me simula pa noong event.

Wanna know what's with that fucking picture?

Well, I just took a picture of her while she's sitting on the sand at the beach.

Yes, her — that stupid woman who called me stupid when in fact she's really the one.

Nakita nila yung picture ng babaeng iyon sa phone ko and they took picture of it as well and they are now scaring me that if I won't follow them then they are going to tell her what I did.

See? They are idiots.

Bakit ko nga ba kasi kinuhanan ng litrato ang babaeng iyon? — ah she's so stupid talaga!

Or...

Maybe I just found her cute at that time.

My goodness. You're insane Zack!

Napatingin ako sa hindi kalayuan nang makita ko na ang dalawang mokong.

Nagtatawanan ang mga ito nang makarating sila sa harapan ko.

I stood.

Ipinamulsa ko ang aking kanang kamay.

"You two are getting into my nerves ha. I waited here for almost an hour for the both of you, really? Wala pang nakagagawa sa akin nito." I rolled my eyes.

Naglakad na ako palayo.

"Saan ka pupunta bro?" pagtawag ni Tristan.

"I quit! Do whatever you want!"

"Then we'll tell her," Raymond added.

"Go on! Who the fuck cares?" sigaw na tugon ko at nagpatuloy na sa paglalakad.

Habang naglalakad ako palayo ay narinig kong nagsalita si Raymond kay Tristan.

"She's coming."

Napahinto ako sa paglalakad at dahan-dahang lumingon pabalik.

And there she is.

That stupid woman

but somehow...

The most beautiful woman for me.

VINCENT's POV

"What are you doing Love?"

Naglalakad kami ngayon ni RJ at nakaakbay ako sa kaniya.

We're now heading in their room.

Sinasabi niyang ihahatid niya ako sa room ko pero hindi ko yun pinapakinggan at kahit anong tulak ng katawan niya para mabago ang direksyon ng paglalakad namin ay hindi ako pumayag.

"Hayaan mo na akong gawin ito, Love."

Nagpatuloy kami sa paglalakad.

"Okay then," mahinanong wika niya kaya napangiti ako.

Pagkarating namin sa harap ng room nila ay inalis ko na ang pagkakaakbay ko sa kaniya.

Tumingin ito sa akin. "I am not used to it. A bit awkward, indeed," nahihiyang wika niya.

Hinawakan ko ang palad niya. "You treated me as your prince since then, Love. Gusto kong ako naman ang gumawa ng mga iyon para sa iyo. Just..." pinisil ko ang palad niyang hawak ko. "...let me do this."