Safir'in Keskin'i ( +18 ) (Tamamlandı)

10. Bölüm ' Alışacağız '

****

Beril Mira Safir

Sevgi, insanın kalbinde tomurcuklanan nadide bir çiçektir. Mühim olan onu yara alamadan yaşatabilmektedir demiş adını hatırlayamadığım bir yazar.. Son dönemlerde yaşadığım tam olarak böyle bir şeydi.. Karan'ın kalbinde tomurcuklanan nadide bir çiçektim. Karan çok güzel seviyordu. Çoğu zaman kendinden bile önce beni düşünüyordu.

İkimizin arasında ki bu bağ günden güne güçleniyordu. İkimizde bunun farkındaydık. Hatta benim için Sıla'yı İtalya'da ki evine göndermişti. Tek başına yardıma ihtiyacı olacağını düşünüp koruması, dostu Pars'ı da yanında yollamıştı..

Sıla gideli beş gün olmuştu. O sürede Karan beni eve yollamamış onunla beraber kalmıştım. Sabahları işe beraber gidiyor, gün içerisinde elli kere telefonla beni arıyor ve iş çıkışı eve yine beraber gidiyorduk. Yemekleri Nebahat Hanımdan çok biz yapıyorduk. Bir düzen oturtmuştuk aslında. Sıla geldiğinde Karan'dan ayrı kalmak sanırım bana biraz zor gelecekti..

Karan ile o yakınlaştığımız geceden beri hiç bir daha o kadar ileri gitmemiştik. Karan benim sınırlarımın farkında olduğu için ileri gitmiyor, beni ve kendisini bu duruma hazırlama fırsatı veriyordu. Ancak bu durum onu ne kadar çok özlediğim gerçeğini değiştirmiyordu.

İnsan yanındayken bile özler miydi? Özlüyormuş bunu anladım.. Karan beni güzel seviyor, mutlu ediyor ve bunu fazlasıyla hissettiriyordu. Ben de aynı şekilde ona bunu çok daha fazla hissettirmek istiyordum. Kendisini bu kadar fazla tutmasını istemediğim için bu durumu bir oyuna çevirmek istedim.

Tenim onu fazlasıyla özlemişti ve onunda beni özlediğini biliyordum. Bu yüzden işe gitmeden arabasına ufak bir hediye bırakacaktım. Karan uyurken hemen aşağıya inip bahçede bulunan arabasına gittim. Korumalar ortalıkta görünmüyordu. Arabayı açıp küçük hediyemi vites topuna bıraktım.

Karan uyanmadan eve girmem gerektiği için hemen mutfağa doğru yol aldım. Mutfak kapısından Karan'ın çıktığını görmemle duraksadım.

' Güzelim nerden geliyorsun?'

' Günaydın sevgilim. Kedi vardı da süt verdim ona.'

' Beni neden uyandırmadın?'

' Geliyordum bende. Hadi kahvaltı hazır gel.' Dememle Karan yalanıma inanmıştı.

Güzel bir kahvaltıdan sonra Karan üzerini değiştirip yanıma geldi. Hala üzerimi giyinmediğimi görünce sorgular şekilde bakmaya başlamıştı.

' Yavrum sen işe gitmiyor musun?'

' Yok bugün işim. Alışverişe çıkacağım.'

' Bende gitmeyeyim o zaman beraber gidelim.'

' Olmaz!'

' Neden?'

' Sen işe git, arabana hem ufak bir sürpriz bıraktım.'

' Ne sürprizi?' yavaşça Karan'a yaklaştım. Dudaklarına milim kala durdum.

' Çok seveceğin bir hediye bıraktım sevgilim. Tüm gün aklını meşgul edeceğim hazır mısın?'

' Aklımı zaten hep meşgul ediyorsun bebeğim. Hatta başka yerlerimi de meşgul ediyorsun..'

' Karan lütfen git hadi.' Cümlem biter bitmez Karan belimden tutup beni kendisine çekti. Dudaklarımı esir almıştı bile..

' Gidiyorum güzelim.'

Karan arabaya doğru gitmişti. Kapıyı açıp bindi ancak arabayı hala çalıştırmadı. Mutfaktan telefonumun sesini duymamla anlamıştım beni aradığını..