13. Bölüm ' Tehlikeli Oyun '

521 18 6
                                    

****
Beril Mira Safir

Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır.
Onda kendisini durduran bir yüzey bulur; bizi gidişten daha fazla büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir der yazar Marcel Proust..

Karan ile benim aramda ki bağda böyle bir şeydi.. Onunla her anım çok kıymetli ve özeldi. Onun bana olan aşkını hissetmemek imkansızdı.

Aynasız ve Akın'ın bizi kaçırmasının üzerine iki gün geçmişti. Karan benim ve Sıla'nın yerine hastaneden izin almıştı. Sıla ve Pars geçen akşam yemeğe gelmişlerdi. Sıla benim aksime çok daha iyi görünüyordu.

Pars'ın evinde kalıyordu ve buraya yakındı. Kendi evimizde bir süre kalmayı düşünmüyorduk. Biraz daha zaman geçmeli ve Karan'ı bu düşünceye ikna etmem gerekiyordu.

Akın ve Aynasızdan tamamen kurtulduğumuzu söylemişti Karan. Nasıl olduğunu bile sormamıştım. Hafızamdan o anları bir an önce silmek istiyordum. Kara hallettim dediyse halletmiştir ona güvenim sonsuzdu..

İki gün boyunca evden hiç çıkmamış Karan da işlerini evden halletmişti. Evde Nebahat Abla ile yemekler pastalar börekler yapıyordum. Mutfakta olmak bana iyi geliyordu.

Geceleri kabuslarım azalmıştı. Ellerimde ve ayaklarımda ki uyuşukluk geçmişti ancak bileğimde ki morluklar henüz geçmediği için Karan sabah akşam krem sürüyordu.

Şimdi ise akşam yemeklerimizi yemiş Karan'a kahve yapmıştım. Terasta oturuyorduk. Karan ikili koltuğa oturmuş bende bacaklarımı ona uzatmıştım. Kahveyi bitirip fincanı masaya bıraktıktan sonra bacaklarıma masaj yapmaya başlamıştı.

'Yavrum kremlerini sürmedik unutmayalım.'

' Yatak odasında uyumaya gittiğimizde süreriz hayatım.'

'Sıla ve Pars daha iyi gibi çabuk toparlanmışlar değil mi?'

'Bana da öyle geldi.'

'Peki sen ne zaman iyi olacaksın güzelim?'

'Karan ben iyiyim. Merak etme .'

'Değilsin Beril. Bakışların uzak, sohbet etmiyorsun, sana sarılırken bile tedirginsin. Hala korkuyorsun. Seni koruyamayacağımı mı düşünüyorsun?'

'Hayır Karan. Sana güveniyorum ve burda huzurluyum. Çok yeni o yüzden böyle tepkiler vermem normal.'

'Bir psikoloğa mı gitsek ?'

'Hayatım ben Psikoloğum ya unuttun mu ?'

'Terzi kendi söküğünü dikemiyor demek ki yavrum.'

'Hayır Karan dediğim gibi daha yeni ve alışık olmadığım bir durumun içine düştüm. Vücudum bile istemsiz tepki gösteriyor demek ki. Geçecek merak etme böyle olumsuz şeyler düşünme lütfen.'

'Peki güzelim sen nasıl diyorsan öyledir.' Demiş ve bacaklarımda olan eli yukarılara doğru çıkmaya başlamıştı.

Karan gerçekten çok iyi masaj yapıyordu. Sihirli elleri günün tüm yorgunluğunu alıyordu.

Elleri yavaşça şortumun bittiği yere kadar gelmişti. Şortumun kenarlarından tutup sıyırdı. Dantelli siyah külotum biraz gözükmüştü.

Karan eğilip diz kapaklarımdan öptüğünde içimden bir şeyler koptuğunu hissettim. Hafif morluklarımdan öpmüştü. Karan beni yaralarımdan öpüyordu..

'Çok özledim meleğimi. O beni özlemedi mi?'

'Özledi.. ' dememle şortumu çıkarmıştı.

Siyah dantelli külotum gözlerinin önüne serilmişti. Üzerime daha çok eğilip askılı beyaz tişörtümü çıkardı. Karşısında iç çamaşırı ile uzanıyordum.

Safir'in Keskin'i ( +18 ) (Tamamlandı)Where stories live. Discover now