Bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.
Son bölümlerdeki yorumlar önemli!
Ve evet, bu da gitti geriye iki kaldı.
Bir sonraki bölüm Çarşamba günü gelecek. Final bölümü ise cumartesi.
Size çok güzel bir bayram hediyesi olacak bir bölüm olacak.
Keyifli okumalar dilerim.
Yıldıza basarsanız sevinirim💖
Emre Aydın; sen beni unutamazsın
Kailee Morgue; siren
Neoni, burnboy; Champion
🌃
Ruhun çalındığı için mi unuttun, yoksa unutmak istediğin içinmi.
Kalbin sana ağır geldiyse eğer...
Günahsızların günahkar görüldüğü ve gerçek günahkarın günahsız görüldüğü, zaten adaletsizlik denen şey böyle doğmamışmıydı.
🕊️
Unutmak istediğini unutamazsın, unutmamak istediğini unutursun.
Duru Dicle, yani Diane. Onun uğruna bedenini feda eden adamı hiç unutmak istermiydi. Geçmişinde en derinden yer alan adamı, unutmak istermiydi.
Ama ruhun senden çalındığında istesende unutmamak mümkün olmaz. Eğer ruhunsa senden giden, yanında unutmak istemediğini önce alıp götürür.
Diane, Ardeni asla unutmak istemezdi. Ama işlemediği bir günahın urganı boynuna asıldığında, kesilen nefesi ruhunu çaldı.
Evet, ruhunu ondan çalan Rhea'ydı fakat kalbini ondan çalan...
🍂
Gözümü bir anlığına kapatıp titrek bir nefes verip geri açtığımda uzun süredir dolu olan gözümden bir damla yaş akıp süzüldü. Önce yanağıma, sonrasında ise boynuma.
Gözlerim, aşağıda bana bakan Ardendeydi. Kırmızı irisleri... Neden bana öyle bakıyordu. Az önce işittiklerim, algımı yitirmeme sebep olmuştu. Bana bakan kırmızı irislerin sahibi, kimdi?
Duyduklarım, içindeki korkunun harlanmasını sağlamıştı. Elimi koyacak yer vardı ama benim bir elim yoktu. Rhea'da buradaydı. Bu ikisi neler söylemişti öyle.
Aklımla baş başa kalmıştım. Ve zihnimde dönen delice sorular, istemsizce ileri doğru adım atmama yol açtı. Basamakları inmeye başladığımda bakışlarımı onun gözlerinden bir türlü çekemiyordum. Bedenini bulduğum ilk andam beri bu gözlerde birşeyler vardı. Anlam veremediğim.
Basamakları inmeyi bitirmiştim ve aşağıdaydım. Arden hemen karşumda, Rhea ise onun arkasındaydı.
"Burada... Neler oluyor?" Diye sordum Ardene bakarken.
"Duydunmu, herşeyi?" Diye sordu benim ona sorduğum soruyu es geçerek.
"Duydum ve duyduklarımda bir gerçeklik payı arıyorum" dedim. Gözlerimin doluşuna bir türlü engel olamıyordum. Neden böyle olduğunu da bilmiyordum. Göğüs kafesimde hissettiğim sızınında bir anlamı yoktu. İnce, ama bir o kadar da derin bir sızıydı. Sanki, oraya bir kesik açılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIRTIMDAKİ HANÇER
Fantasy"ihanet, ateşte ısıtılmış bir hançer gibi kalbine saplandıysa eğer, yüreğindeki sızı nefesini keser..." 𝑆ı𝑟𝑡ı𝑚𝑑𝑎𝑘𝑖 ℎ𝑎𝑛𝑐̧𝑒𝑟
