CHAPTER 11

7 3 0
                                    


It's already autumn, the final semester is already starting. How many days have passed already? I haven't heard anything from him... even hi... or hello... I'm starting to miss him so much.



"Mie? You have classes today right?" napatigil sa pagbabasa ng libro ang binata nang marinig niya ang boses ng kaniyang lola dahilan para mapalingon siya at nakita niyang nakadungaw ito sa may pinto. "Why are you still here?"



"Oh... I said that I wanted to study at home for a week because I'm not feeling well," mabilis na katwiran naman ni Damien. "I will come back next week."



"Why? Is there any problem?" seryosong tanong naman ng matanda ngunit binigyan lang siya ng isang ngiti ng binata upang hindi na ito mag-alala. "Come on, you can tell—"



"I'm fine..." mabilis na sagot naman ng binata. "I'm just burned out, I wanted to change my environment for a moment. Don't worry, I would never skip my studies, I'm doing it right now."



"Hey, I know that." Komento naman ng matanda. "Be easy on yourself. If you want to have some rest, then stop that and have some fresh air outside. Go somewhere that no one would recognize you for a moment, okay?"



Matapos sabihin ng matanda ang nais niyang sabihin upang kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ng kaniyang apo ay nginitian niya muna ito bago siya umalis nang tuluyan upang bigyan pa ito ng oras para makapag-isip nang mabuti. Napabuntong hininga naman ang binata at itinuon niya muli ang kaniyang pansin sa mga school activities na kailangan niyang tapusin since hindi naman siya pumapasok ngayon sa school. Pakiramdam niya ay kahit nasa bahay lang siya, bumibigat pa rin ang kaniyang loob. Gusto niya muna itigil ang kaniyang ginagawa kahit napakaimportante pa nito. Katawan niya na mismo ang sumusuko at nagsasabi sa kaniya na magpahinga muna tayo. Masyado niya nang pinapagod ang kaniyang sarili para lang makakuha ng magandang marka para hindi niya mabigo ang kaniyang pamilya na minsan niya na ring nabigo, anong pinagkaiba?



Tama, I should go somewhere... but where?



"Oh! Anyway, Mie-kun!" Mabilis na napalingon muli sa may pinto ang binata nang marinig niya na naman ang kaniyang lola at bigla ulit itong pumasok sa kaniyang silid. Agad niyang ipinagtaka nang makita niya itong nakangiti na tila'y may nakakatuwa itong ibabalita sa kaniya. "We posted your old works at our newly opened gallery in Osaka!"



Eh? EEEHHHH?!




•┈┈┈•┈┈┈•┈┈┈•




The familiar dusty air of a city that I used to breathe in. The glare of the sun directly to my eyes from the window made me see yellow. The familiar smell of this morning bed which I used to wake up with when I was young.

LOVE AND HEATH (BL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon