TW~Drown in the night

Proloog

Er tikte geen regen tegen het raam, er was geen zachte wind die de blaadje heen en weer blies. Het was stil. Doodstil. Lune lag nog stil te slapen in haar bed, de vakantie was bijna voorbij nog 2 weken. Haar ouders lagen ook nog te slapen alles was in orde, alles was normaal.
Een zachte klik van de voordeur galmde door het huis. Het klonk 10 keer zo hard door de stilte die heerste. Maar niemand werd wakker. Zachte stille voetstappen klonken door het huis. De stille persoon die het huis binnenkwam wist niet dat de tweede traptrede kraakte en schrok toen hij er op stond. Luna schrok wakker en opende haar ogen. Ze besloot dat het vast een van haar ouders was die naar de wc ging. Ze deed haar ogen dicht en viel weer in slaap. De persoon die de trap op was gelopen kwam bovenaan. Luna's ouders sliepen op de 1ste verdieping. Luna sliep op de Zolder. De persoon sloop door het huis. Er werd een deur geopend en stille voetstappen volgden. Er klonk een misselijkmakend geluid van iets dat werd opengereten en daarna een ijselijke gil. Luna schrok wakker. Ze hoorde nog net een nieuwe vreselijke schreeuw die gesmoord werd door het misselijke makende geluid van een mes. Ze gilde. Er klonken snelle voetstappen. Iemand kwam de trap op. Ze sprong uit bed en pakte het eerste was ze kon vinden om zich te verdedigen. Het was een glazen fles ter grootte van een fles wijn. De fles zat vol met armbandjes want diende dan ook als armbandjes houder. Luna trok de armbandjes er snel af en hield de fles voor haar. Haar deur vloog open.
En in de opening stond een man,
Hij had een enge grijns op zijn gezicht en er zat bloed op zijn handen . Ze gilde nogmaals. De man kwam op haar af. Ze bleed staan en kon niets ze stond daar als versteend. Ze werd verlamd van Angst. Zag haar leven aan haar voorbij flitsen. Ze wilde net haar ogen sluiten toen de man met een klap achteruit vloog. Hij keek haar angstig aan en rende weg. Ze stond daar nog steeds. Ze stond daar nog wel een uur lang. Tot ze besefte wat er gebeurd was. Hoe kon dat? Wat was er gebeurd? En toen dacht ze aan haar ouders. Een misselijk gevoel nestelde zich in haar. Ze greep de fles en liet wankelend de trap af. De slaapkamer deur stond nog open. Ze durfde niet te kijken. Maar toch moest ze weten wat er gebeurd was. Al wist ze dat toch wel. Ze wilde het bevestigen. Ze keek naar binnen.
En toen Gilde ze
En ze bleef maar schreeuwen en gillen.
Niet veel later arriveerde de Politie. Alles ging in een waas aan haar voorbij. Terwijl het beeld van haar dode ouders niet uit haar hoofd verdween...