TW~Drown in the night

9

Pov Luna
Na Scott een paar keer tegen een boom gevolgen was waren we het er wel over eens te stoppen. We gingen terug en liepen naar Stiles's jeep. Ik stapte erin in en ging links zitten, Liam wou naast me zitten maar Scott propte zich er tussen. Liam keek verbaasd maar liet zich ook op de achterbank zakken. We reden zwijgend naar huis. We kwamen eerst langs Liams huis. Ik kon geen eens even gedag zeggen want Scott gooide de deur al dicht nadat Liam alleen nog 'Doei' had gezegt. Stiles en Malia keken verbaasd en ik gaf Scott een boze blik. Stiles reed verder. 'Oké vertel op, wat ergerd je zo aan Liam?' Vraagt Malia, of eerder ze kijkt en dwingend aan. Scott zucht en ik kijk door het raampje van de auto. 'Nou eh...' Begint Scott. 'Scott kan er niet tegen dat Liam en ik gezoend hebben.' Zeg ik hard en boos. Ik hoor Malia zachtjes lachen maar ze stopt als ze mijn boze blik ziet. 'Hoe weet je dat dan?' Vraagt ze aan Scott. 'Wat?' 'Je weet wel.' Zegt ze. Stiles grinnikt wanneer ik en Scott beide rood worden. Maar dan concentreerd hij zich weer op de weg. 'Eh...' 'Scott betrapte ze eens soort van.' Lacht Stiles. 'Wauw.' Zegt Malia. 'Waarom doe je dan zo boos tegen Liam?' Vraagt ze. 'Gewoon omdat het Liam is.' Ze kijkt verbaasd. 'Oké dat was vreemd.' 'Ik mag hem wel maar ik bedoel hij is 'liam' dus ja...' Scott stopt met praten en daarna is het stil todat we bij ons huis aan komen.
Scotts moeder is vandaag wel thuis en eet mee. We eten Pasta. Aan tafel is het ongemakkelijk stil tot Scotts moeder de stilte verbreekt met hoe het op school was. Ik antwoord dat het goed gaat op school en dat ik een goede dag heb gehad of iets wat daarop lijkt. Scott knikt en mompeld iets wat op 'goed.' Lijkt. We eten stil verder, het lijkt overal de laatste tijd zo stil. Na het eten doe ik samen met Scott de afwas. Zijn moeder moet boven even bellen. 'Heb je nu iets met Liam?' Vraagt Scott terwijl hij een glas afdroogd. 'Ja ik denk het.' 'Waarom, "ik denk het"?' Vraagt hij. 'We hebben het niet echt bevestigd ofzo.' Hij grijnsd. 'Ik denk dat elkaar de hele tijd zoenen en "handjes vasthouden" dat wel bevestigd.' Ik grinnik vooral omdat "handjes vasthouden" gedoe. 'Waarom deed je dan zo chagrijnig?' Hij trekt zijn wenbrauwen op en kijkt me serieus aan. 'Luna je bent als een zusje voor me, ik wil niet dat hij je kwetst, al zou hij dat niet gauw doen. Denk ik. En het is Liam.' 'Wat is er dan mis met hem.' Vraag ik terwijl ik mijn handen in de lucht steek als teken van onbegrip, waardoor er kleine vlokjes sop door de keuken vliegen.' Hij grinnikt en zegt 'Weet ik niet, maar misschien kom je er wel achter.' Ik lach en gooi wat sop naar hem. 'Sukkel.'