Liam
Ik wordt wakker van een vaag gepiep. Piep piep piep. Klinkt het naast mijn hoofd. Ik open mijn ogen om ze meteen weer dicht te knijpen voor het felle licht dat mijn ogen binnenschijnt. Ik open ze voorzichtig. Luna zit naast me ze heeft verband om haar armen en op verschillende plekken gaasjes. 'Hey lekker geslapen?' Vraagt ze. Ik grijns. 'Ja hoor, hoe is het nu?' Ze kijkt ernstig. 'Ik weet het niet precies. Lucia is dood. Ze heeft...' Luna slikt even. 'Ze heeft zichzelf neergeschoten vlak nadat ze jou neerschoot. Haar vader en de rest, zij zijn vertrokken. Niets meer van gehoort.' Ze slikt weer. 'We wilden niemand vermoorden...' Ze heeft mijn hand nogsteeds vast. 'Hoelang ben ik hier?' Ze grijnsd. 'Je hebt drie dagen geslapen. Je ouders en de buitenwereld denkt dat we op een feestje waren in het bos. En dat er overvallers waren. Iets in die richting. Scott kan veel beter leugens verzinnen dan ik dat kan.' Ik grijns. 'Hoelang ben jij hier al?' 'Sinds vanochtend, het is nu avond. Ik lag hier eerst ook en mocht nu pas weg. Je ouders zijn op de gang, ze willen je vast spreken. Zal ik ze roepen?' Ik schud mijn hoofd. 'Straks, eerst jou.' Ze glimlacht. 'De rest is in orde. Ze zijn ook buiten, Scott is ng wel even bij Stiles. Hij ligt hier ook, hij heeft veel bloed verloren. Aangezien hij zich niet kan genezen. Als ik dat niet kon lag ik hier ergens ook nog.' Ik besef me dat Luna dood was geweest. Misschien voor een minuut, maar toch. 'Er zat wolfsbane in die kogel, de oorzaak van dat je zolang hebt geslapen. Denk ik...' Ik glimlach. 'Hopelijk mag ik snel weg, ik hou niet van ziekenhuizen.' Luna grijnsd. 'Je moet waarschijnlijk nog even de schijn ophouden, Melissa verzorgd je, anders alt het op dat je zo snel geneesd.' Ik lach zachtjes. 'Oh ja, ik zal al wel genezen zijn.' Opeens gaatde deur open. Mijn ouders staan in de deuropening. Mijn moeder huilt. 'Oh, Liam, wat erg. We zijn zo geschrokken!' Ik pers er een kleine glimlach uit. 'Hoi mam.' Mijn moeder omhelst me en mijn stiefvader ook. 'Dit moest vast zwaar voor jullie zijn geweest, jullie heb vreselijk veel geluk gehad.' Ik knijp even in Luna's hand. 'Ja..' Zeg ik zacht. 'Heel veel.' Eindigd Luna mijn zin. 'Ik hoorde dat ze de overvallers niet hebben kunnen pakken. Wat erg, jullie zullen vast doodsbang zijn!' Roept mijn moeder half uit. 'Maakt u zich geen zorgen, het is goed. Zolang iedereen nog maar leeft.' Stelt Luna mijn moeder gerust. 'Ja, daar heb je gelijk in.' Zegt mijn stiefvader. Ik grinnik naar Luna. Ik ben inderdaad opgelucht, dat iedereen nog leeft.
Ohmijn god, er komt nog een epiloog. En een nawoord dat zijn we klaar! Aaah! Ik wil nog niet stoppen!!!!
Doei
Xxx
Feline
JE LEEST
TW~Drown in the night
Fanfiction(Speelt af na seizoen 4 heeft niets met seizoen 5 te maken!). Luna MCall verhuisd naar Beacon Hills om bij haar Tante en Neef te gaan wonen. Haar ouders zijn vermoord. Al snel blijkt Luna niet helemaal...
