TW~Drown in the night

69

Luna

De weken vliegen voorbij en het is inmiddels al herfstvakantie. Het is nu vrijdag en we hebben nog één lesuur. Helaas is dat wel een vreselijk lesuur. Ik sleep mijn tas vermoeid met me mee en wissel mijn boeken snel voor de aadrijkskude les. We hebben een toets en we moeten onze atlas meenemen. Ook heb ik mijn boeken van de vorige twee uren nog in mijn tas zitten. Ik had geen zin om alles uit mijn tas te halen. De laatste weken heeft niemand geprobeerd me te vermoorden en god, wat ben ik daar blij mee. Best vreemd eigenlijk, ik ben blij omdat ik niet vermoord ben. Moet ik niet blij zijn omdat ik bijvoorbeeld een voldoende haal? Of omdat ik een of ander leuk nieuw kledingstuk heb? Nee, ik ben gewoon blij omdat ik niet vermoord ben. Gek, een maand geleden was mijn leven nog heel normaal. Maar nu? Nee, alles is anders. 'Hè! Luna, naast elkaar?' Hoor ik de stem van Lucia naast me. Ik schrik op uit mijn gedachten en knik afwezig. 'Is goed.' Zeg ik er achteraan. 'Super.' Voor ik het weet woord ik meegetrokken door Lucia. Zelf vind Lucia haar naam vreselijk dus wilt ze dat we haar Lucie noemen. Dat doe ik dan ook. 'Jij en Liam zitten altijd naast elkaar, gelukkig heb ik nu samen met jou Aadrijkskunde, dan hoef je ook niet naast die Sam-creep te zitten.' Zegt ze terwijl ze een of andere nerd wegjaagd zodat we naast elkaar kunnen zitten. 'Hoe ken jij zijn naam?' Vraag ik benieuwd. 'Ehm, gewoon.' Zegt ze met een rood hoofd. 'Je liegt.' Zeg ik kortaf. 'Oké, oké, hij is mijn neef.' Zegt ze met een luide zucht, waardoor er verschillende mensen opkijken. 'Echt? Waarom heb je dat niet verteld?' Vraag ik vol ongeloof. Ik heb haar de laatste tijd best verwaarloosd als vriendin en ik moet echt meer met haar afspreken. Misschien was ze wel boos en was het nog erger doordat ik haar neef twee keer heb geslagen. Een gebroken neus en een blauw oog. Niet dat ik het erg vond. Ergens was het wel zielig maar toch. Alsof ze mijn gedachten kan lezen zegt ze vlug. 'Ik vind het wel goed dat je hem hebt geslagen hoor, hij had dat verdiend.' Zegt ze lachend. Ik krijg gelijk een opgelucht gevoel. 'Gelukkig.' Zeg ik. Ze glimlacht en dan maant de leraar ons tot stilte. 'Succes.' Zeg ik nog vlug voor de les begint. 'Succes.' Zegt ze. Helaas begint de leraar dan met het uitdelen van de toets. Bah.

'Hey, heb je misschien zin om af te spreken?' Vraag ik na de les. Lucia lijkt even te paniekeren. 'Bij jou?' Vraagt ze met een moeilijk gezicht. Ik kijk een halve seconde niet begrijpend maar als ze glimlacht lach ik even. 'Tuurlijk.' Zeg ik. 'Top.' We lopen samen de school uit maar worden tegengehouden door Liam. 'Eh, Luna? Zie ik je zaterdag nog?' Vraagt Liam. 'Ja tuurlijk.' Zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht terug en drukt vlug een kus op mijn lippen. 'Oké, tot morgen.' Zegt hij. 'Tot morgen.' Ik heb morgenmiddag met Liam afgesproken bij hem thuis.

'Jullie zijn schattig samen.' Zegt ze. 'Ik ship jullie, Luam, of Lina?' Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee.' Lach ik. Samen lopen we naar de fietsen en we fietsen kletsend naar mijn huis.

'Heb jij eigenlijk een crush op iemand?' Vraag ik Lucia even later als we samen op mijn kamer zitten. 'Eh...' Ze wordt rood en ik moet lachen. 'Jaaaa!' Roep ik. 'Nee.' Zegt ze zacht. 'Echt wel? Wie is de gelukkige?' Vraag ik. 'Eh, je weet wel die gast, die naast mij zit bij Engels? Hij heet dus Brandon.' Zegt ze met een kleine dromerige glimlach. 'Aaah, wat leuk.' Zeg ik lachend. 'Lucia is verliefd!' Roep ik lachend. Ze gooit een kussen naar mijn hoofd en ik lach weer. 'Moet jij nodig zeggen.' Zegt ze terwijl ze me slaat met een kussen. 'Hoezo?' Vraag ik met een geforceerd boos gezicht. 'Jij en Liam.' Zegt ze met een grijns. 'Dat is waar.' Zeg ik lachend. 'Nu jij en Brandon nog.' Zeg ik met en eng lachje erbij. 'Dat meen je niet toch?' Vraagt ze lachend. 'Jawel, tuurlijk meen ik dat.'

Oke ik heb nieuwe plannen
Gnagnagna
😈
Nieuwe duistere plannetjes😂😈
Goed
Luam of lina?
Of hebben jullie een betere shipnaam?
Doei
Xxx
733 words👏🏼