Pov Kira.
Scott loopt naar me toe en ik hoor hem zachtjes vloeken. 'Wie doet er zoiets?' Zegt hij kwaad. Op de koelkast hangt een foto van de ouders van Luna, dood met overal bloed. Het ziet er vreselijk uit en ik voel medelijden tegenover Luna dat zij ze zo heeft moeten vinden en dit nu weer te moeten zien. '
Pov Scott
Luna hier heb je wat water.' Zegt Kira terwijl ze een glas aan haar overhandigd. Ze zet het voor haar op tafel en Luna wil het net pakken als het glas barst. Luna kijkt verschrikt naar haar hand waarmee ze het glas vast had. 'Luna? Deed jij dat?' Vraag ik bezorgd. Ze knikt. 'Ik denk het, maar ik heb het nu niet onder controle.' Zeg ze zacht. Ze veegt de tranen uit haar ogen en haalt trillerig adem. 'Sorry.' Zegt ze zachtjes. 'Dat maakt echt niets uit Luna.' Zegt Kira. Ik pak stoffer en blik en ruim het glas op. Kira pakt dit keer een beker voor Luna. Ik pak de vreselijks foto en ruim hem op. 'Luna.We blijven wel hier vanacht. Kira vind je dat erg?' 'Nee natuurlijk niet.' Zegt ze. 'Dankje, echt heel erg bedankt, dat meen ik. Sorry dat het zo stom gaat de laatste tijd.' Ze haalt diep adem en neemt een paar slokjes water. 'Luna, het is heus jou schuld niet, ga nu maar lekker slapen alles komt goed.' Kira loopt met haar mee naar boven en even later komt ze weer terug. Ik hoor de deur rommelen en zie dat het mijn moeder is. 'Hoi mam.' Zeg ik. 'Hallo.' Zegt Kira.'blijf je hier vanacht?' Vraagt mijn moeder. 'Ja.' Zegt ze. 'Oké, ik ga maar eens eten, want dat heb ik nog niet gedaan.' Zegt ze terwijl ze de telefoon pakt. 'Jullie ook pizza?'
Pov Scott.
Kira en ik liggen net in bed als ik mijn wekker zie knipperen. Ik heb een vreemd gevoel dat Luna weer een nachtmerrie heeft. Ik had gelijk want niet veel later hoor ik een harde gil. 'Luna.' Zeg ik. Kira stapt uit bed en loopt naar haar kamer. Ook mijn moeder komt uit bed en ik vertel haar dat ze Luna een nachtmerrie heeft. 'Ik ga wel even naar haar toe zegt ze.
Pov Luna.
'Ssst, Luna, maak je geen zorgen, je bent veilig. Zegt Melissa terwijl ze me troost. 'Luna, denk er maar niet aan. Ga maar lekker slapen.' Ik kijk in haar ogen en herken de kleir van mijn moeder, deselfde kleir als ik heb. Dat kalmeert me. Ik knik en val langzaam weer in slaap. Mijn slaap overwint het van mijn angst en dit keer is het een droomloze én nachtmerrie loze slaap.
Het is zooooo kort
SORRY!
Do U Like it?
JE LEEST
TW~Drown in the night
Fanfic(Speelt af na seizoen 4 heeft niets met seizoen 5 te maken!). Luna MCall verhuisd naar Beacon Hills om bij haar Tante en Neef te gaan wonen. Haar ouders zijn vermoord. Al snel blijkt Luna niet helemaal...
