TW~Drown in the night

25

De bel gaat en Scott's moeder kijkt op. 'Wie is dat?' Oh nee ik had het niet verteld. 'Eh, Lydia ik ga naar een feest en ze wilde mijn haar doen.' Ze glimlacht. 'Oh, ja ik werd van de week gebelt. Laat me raden, je gaat met Liam?' Ik wordt rood en knik vlug. 'Leuk.' Zegt ze. Ik voel me opgelucht dat ze er niets over ging vragen. Ik ren snel naar de deur en doe open. 'Heey.' Lydia heeft een handtas bij zich en ook nog een plastic tas. 'Hey.' Zeg ik terwijl ik de deur voor haar open hou. 'Laten we naar boven gaan.' Zeg ik. Lydia begroet Melissa en we lopen naar mijn kamer. 'Oké laten we beginnen met de jurk. Het thema was classy toch?' Ik knik. Ze haalt twee jurken uit de tas. Een is van een donker groene gladde stof, het is een jurkje tot boven mijn knieën en het heeft geen bandjes. De tweede jurk is zalmroze en van de zelfde lengte, de jurk heeft een soort halve mouwtjes. 'Trek ze maar aan.' Zegt ze. Ik pak het zalm roze jurkje en kleed me om. 'Hij staat je echt prachtig.' Zegt Lydia. Ik bekijk mezelf in de spiegel en glimlach. 'Nu de andere.' Ze drukt de andere jurk in mijn handen. Ik kleed me om. 'Dit wordt hem, hij komt goed uit bij je haarkleur, en deze staat je perfect.' Ik glimlach breed. 'Dankje. Je hebt gelijk.' Ze glimlacht. 'Goede smaak heb ik hè?' Ik knik lachend. 'Ja.' Ze heeft ook bijpassende lage hakken. Ze krult mijn haar een beetje aan de onderkant en doet mijn make up. 'Klaar.' Zegt ze vrolijk. Ik bekijk mezelf in de spiegel. 'Wow.' Ze glimlacht. 'Goed hè.' Ineens gaat de deur open en komt Scott de kamer binnen. 'Luna heb jij nog een potlood... Oh hoi Lydia.' Zegt hij. 'Hoi.' Zegt ze terug. 'Wat ga je doen?' Vraagt Scott me. 'Feestje.' Zeg ik. 'Oh, eh heb je een potlood?' Zegt hij. 'Ja eh daar in het pennenbakje.' Zeg ik. Hij pakt een potlood en wil weer weglopen. 'Luna je siet er goed uit hoor.' Zegt hij voor hij de deur weer dicht doet. Ik grinnik. 'Weet ik.' Zeg ik, ook al hoort hij dat niet meer. 'Luna, mag Ik een foto maken?' Vraagt Lydia. 'Ja tuurlijk.' Ze pakt haar mobiel en maakt een foto. 'Echt super bedankt Lydia.' Ze glimlacht. 'Geen dank.' Beneden gaat de bel en ik voel me ineens heel zenueachtig worden. 'Ga dan.' Zegt ze terwijl ze me de kamer uit sleurt. Ik hoore deur open gaan en de stem van Melissa. 'Ze is boven, ze zal er wel aankomen.' Lydia geeft me een duwtje in mijn rug. Zenuwachtig loop ik de trap af. Liam staat beneden en ik zie hem verbaasd opkijken als hij mij ziet. 'Wow, je ziet er prachtig uit.' Zegt hij. 'Dankje.' Zeg ik blozend. 'Laten we maar gaan.' Ik knik. Liam stopt met lopen en kijkt naar Melissa. 'Ik breng haar thuis, eh hoelaat moet ze thuis zijn?' Vraagt hij stamelend. 'Doe maar voor een uur.' Zegt ze. Ze glimlacht naar ons. 'Oké.' Liam lijkt een  beetje zenuwachtig en zegt gedag. Ik doe dat ook en we lopen naar buiten. Ik bekijk nu pas wat Liam aan heeft. Een donkerblauwe spijkerbroek en een witte nette blouse, om het af te maken zit er een klein strikje aan de bovenkant. Ik grinnik. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Dat strikje is leuk.' Zeg ik. 'Dankje.' Zegt hij met een lichtelijk rood hoofd. 'Ik wou echt dat ik een auto had, ik baal dat we met de fiets zijn.' Zegt hij verontschuldigend. 'Geeft niet.' Hij glimlacht. Ik ga achterop zitten met mijn benen aan een kant. Ik hou mijn handen vast aan het rekje, en zo fietsen we weg. Met onze chique kleren.
Op de fiets.

Haha zie je het al voor je
Op de fiets
Schattig....
💕